Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ Γ.Γ. ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ. ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ (ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΠΑΜ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
«Ήρθαν ντυμένοι "φίλοι", αμέτρητες φορές οι εχθροί μου,
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας και τα δώρα τους, άλλα δεν ήτανε παρά μόνο σίδερο και φωτιά...»
Οδυσσέας Ελύτης
Αγωνιζόμαστε ενάντια στο καθεστώς κατοχής που έχουν επιβάλλει η Τρόικα, οι σύμβουλοί τους, οι αξιωματούχοι της ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ και οι ντόπιοι και ξένοι τραπεζίτες.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στην κυβέρνηση «δωσίλογων» που προσφέρουν γη και ύδωρ στους δανειστές μας εξοντώνοντας το λαό μας με την κατάλυση κάθε είδους εργασιακού και κοινωνικού δικαιώματός του.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στο φαύλο αυτό καθεστώς της δήθεν κοινοβουλευτικής δημοκρατίας το οποίο νομοθετεί ενάντια στη θέληση και βούληση του .....
λαού υποστηρίζοντας ότι διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση και εντολή.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στην ανεργία που έχει ξεπεράσει το 30%, αγωνιζόμαστε
για τις οικογένειες των 3.000 συμπολιτών μας που αυτοκτόνησαν μην αντέχοντας την εξαθλίωση που τις οδήγησε η νόμιμα και δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνησή μας.
Για να πάρουμε τη ζωή και τη Χώρα μας πίσω. Έλα μαζί μας και πάρε τη ζωή των παιδιών σου στα χέρια σου
ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2013 ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΖΑΚΗ Γ.Γ. ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ. ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ 
"ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΔΩΣΙΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ"

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ

Ελληνίδες Έλληνες

Εάν θέλουμε να συνεχίσουμε να αυτοαποκαλούμαστε ακόμα έτσι τότε θα πρέπει
επιτέλους να ξυπνήσουμε και να αναλάβουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Και όχι μόνο
τις δικές μας τύχες αλλά πολύ περισσότερο τις τύχες των παιδιών μας αλλά και των
παιδιών των παιδιών μας. Γιατί αυτή η πατρίδα δεν είναι ιδιοκτησία μας, μας την
δάνεισαν οι πατεράδες μας για να την παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Και πρέπει να
την παραδώσουμε ελεύθερη και ακέρια όπως ακριβώς μας την παρέδωσαν αυτοί εμάς,
ακόμα και αν χρειαστεί να κάνουμε ότι και αυτοί για να την απελευθερώσουμε από την
καινούργια κατοχή που μας οδήγησαν οι δοσίλογοι πολιτικοί μας. Οι πρόγονοι μας δεν
δίστασαν ποτέ ενάντια σε οποιονδήποτε αντίπαλο όσο μεγάλος και δυνατός κι αν ήταν
να αντισταθούν και να υποστηρίξουν τα δίκαιά τους αλλά και τα δίκαια όλου του
αυτοαποκαλούμενου σήμερα «πολιτισμένου κόσμου». Οι προγονοί μας διέθεταν (κατά
τους Ηρόδοτο, Ησίοδο, Παυσανία, Πλάτωνα) «τρομερά υπερόπλα», που χρησιμοποίησαν
(«εν είδη κεραυνών») από δύο κορυφές του Παρνασσού, τρέποντας σε φυγή τους
πολεμιστές του Ξέρξη, που είχαν συλήσει το μαντείο των Δελφών. Μπορεί να σκεφθεί
κανείς είτε Έλληνας είτε Ευρωπαίος τι θα ήταν σήμερα ο «πολιτισμένος κόσμος» αν οι
Έλληνες δεν στέκονταν ηρωικά μπροστά στις ορδές των Περσών; Μπορεί κανείς να
σκεφθεί τι θα υπήρχε στην κατά τα άλλα πολιτισμένη Ευρώπη αν η Ελλάδα δεν είχε
ταχθεί με το μέρος των συμμάχων και στους δυο παγκόσμιους πολέμους; Αρκεί και μόνο
να σκεφθεί κανείς ότι στην Ελλαδίτσα είχαν την έδρα τους 17 μεραρχίες των ΝΑΖΙ την
ώρα που στην Βόρεια Αφρική πολέμαγαν μόνο 3 μεραρχίες των Γερμανών εναντίον των
συμμάχων και σχεδόν τους είχαν ρίξει στη θάλασσα πριν μείνει ο Ρόμελ από καύσιμα;
Για φανταστείτε οι 17 αυτές μεραρχίες των Γερμανών να είχαν πάει και αυτές στην
Βόρεια Αφρική τότε ο Ρόμελ θα είχε πάρει τις πετρελαιοπηγές και ο πόλεμος θα είχε
αντίθετα αποτελέσματα. Ακόμα οι Γερμανοί δεν θα έχαναν πολύτιμο όπως αποδείχτηκε
χρόνο και δεν θα τους έπιανε ο χειμώνας στη Ρωσία οπότε πάλι τα αποτελέσματα θα
ήταν διαφορετικά από αυτά που γνωρίζουμε. Αλλά ακόμα και μετά την κατάληψη της
Ελλάδος οι Έλληνες ανέβηκαν στα βουνά και έκαναν κλεφτοπόλεμο στους Γερμανούς
κάνοντας ίσως την μεγαλύτερη αντίσταση στην Ευρώπη όταν άλλοι Λαοί πολύ
μεγαλύτεροι σε πληθυσμό έκαναν την μισή αντίσταση από ότι οι Έλληνες και πολλοί
μάλιστα από αυτούς που μας κατηγορούν σήμερα όχι μόνο δεν έκαναν καθόλου
αντίσταση αλλά συνεργάστηκαν και με τους Γερμανούς. Αυτό το αποδεικνύει και το
γεγονός ότι η Ελλάδα πλήρωσε τον μεγαλύτερο φόρο αίματος στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο
καθώς ο πληθυσμός της μειώθηκε περισσότερο από κάθε άλλο κράτος ανάλογα με τον
πληθυσμό του. Και ερχόμαστε στην σημερινή εποχή όπου μια τέτοια ιστορία πέφτει
στους ώμους μας και εμείς την κάνουμε παιχνιδάκι στα χέρια των δοσίλογων του σάπιου
πολιτικοοικονομικού συστήματος. Και έρχονται αυτοί οι οποίοι μας κατάσφαξαν, μας
κατέκλεψαν και μας κατέστρεψαν βασικά έργα υποδομής με αποτέλεσμα να τα
ξαναφτιάξουμε με δικούς μας πόρους, δεν πλήρωσαν ποτέ ούτε μια δεκάρα ως
αποζημίωση ούτε ακόμα και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο δεν έχουν πληρώσει, τη
στιγμή που οι περισσότεροι λαοί πήραν τις αποζημιώσεις τους και μας κουνάνε το
δάχτυλο. Και το κατοχικό δάνειο είναι άμεσα απαιτητό, δεν χρειάζεται δηλαδή
επεξεργασία. Και είναι μία από τις πολλές αιτίες να απαγγελθούν κατηγορίες Εσχάτης
Προδοσίας τόσο στο Γεώργιο Α. Παπανδρέου όσο και σε όσους ακόμα έγιναν
πρωθυπουργοί μετά την προσφυγή στο ΔΝΤ που δεν έθεσαν το συγκεκριμένο θέμα σαν
το κορυφαίο διαπραγματευτικό ατού. Αλλά και τώρα κανένας δεν μιλάει για το κατοχικό
δάνειο. Μόλις χθες ο Υφυπουργός οικονομικών είπε ότι ξεκίνησε ο έλεγχος για τις

πολεμικές αποζημιώσεις αλλά επειδή λέει είναι πάρα πολύ μεγάλοι τόμοι θα πάρει πάρα
πολύ χρόνο η επεξεργασία τους. Δηλαδή πρώτα θα πεθάνουν 100 γενιές Ελλήνων και
μετά βλέπουμε πότε θα ολοκληρωθεί η επεξεργασία. Για το Κατοχικό Δάνειο βέβαια
κουβέντα. Και να σκεφθεί κανένας ότι μπορούσαμε να κάνουμε μεγάλη ζημιά στην
Γερμανία με το δάνειο αυτό Γιατί αν ο κ. ΓΑΠ έθετε τότε το θέμα αυτό επίσημα και
δυνατά τότε η κ. Μέρκελ θα έπρεπε να απαντήσει Δημόσια. Φυσικά θα απαντούσε ότι
δεν το δίνει. Όμως οι οίκοι αξιολόγησης ήταν υποχρεωμένοι να υποβαθμίσουν την
πιστοληπτική ικανότητα της Γερμανίας. Και αντί η ηγεσία μας να τους πετάξει στη
θάλασσα που είναι και ωραία και να τα απαιτήσει όλα άμεσα αυτοί κάθονται γονυπετείς
μπροστά τους και παρακαλάνε για μια δήλωση συμπάθειας για να μπορέσουν να
σταθούν στα πόδια τους. Και όχι μόνο δεν τα ζητάνε αλλά έχουν υπογράψει στις δύο
δανειακές συμβάσεις ότι δεν μπορούν να γίνουν συμψηφισμοί μεταξύ τους. Ακόμα
έχουν υπογράψει την άνευ όρων παράδοση της εθνικής μας κυριαρχίας, αυτής που οι
πατεράδες μας και οι παππούδες μας κατέκτησαν με το αίμα τους. Σε αντίθετη
περίπτωση οι Γερμανοί δεν παρέδωσαν καμιά εθνική κυριαρχία όταν οι κάτοικοι του
διστόμου κατέφυγαν στην Ιταλική δικαιοσύνη και δικαιώθηκαν για τον σφαγιασμό των
κατοίκων του Διστόμου από τους ΝΑΖΙ. Οι Γερμανοί κατέφυγαν στο Διεθνές Δικαστήριο
το οποίο προστατεύει την Εθνική Κυριαρχία του κάθε κράτους. Γιατί άραγε οι Γερμανοί
δεν έδωσαν την εθνική τους κυριαρχία αφού είναι Ευρωπαίοι όπως και μείς; Ας μας
απαντήσει ο κ. Πάγκαλος σε αυτό. Και εμείς καθόμαστε και τους κοιτάμε. Όλα αυτά
λοιπόν τα ξεχνάμε και τους επιτρέπουμε να ξεπουλήσουν όχι μόνο την δημόσια
περιουσία του λαού μας αλλά ακόμα και εδάφη (τα οποία οι προγονοί μας χύσανε το
αίμα τους για να τα βρούμε εμείς σήμερα) είναι έτοιμοι να ξεπουλήσουν οι δοσίλογοι.
Και ξεκινάνε από τις βραχονησίδες με την αιτιολογία ότι δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Αλλά
όμως όταν ο επενδυτής που θα τις αγοράσει δημιουργήσει μόνιμη επαγγελματική
δραστηριότητα πάνω στη βραχονησίδα τότε αποκτάει αμέσως και υφαλοκρηπίδα. Με
τον τρόπο αυτό πάνε να βάλουν στο παιχνίδι του Αιγαίου την Τουρκία. Ακόμα και
σήμερα κουβεντιάζεται ότι η Τρόικα ζήτησε να αποσυρθούν 130 μαχητικά αεροπλάνα
χωρίς να γίνεται καμία συζήτηση για αντικατάστασή τους. Και μπορεί αυτά τα μαχητικά
να πλησιάζουν προς την ημερομηνία απόσυρσή τους αλλά το να μην κάνεις καμία
κουβέντα για την αντικατάστασή τους αυτό είναι πολύ ύποπτο.
Για όλα αυτά είναι μεγάλο Ε Θ Ν Ι Κ Ο και Π Α Τ Ρ Ι Ω Τ Ι Κ Ο Καθήκον του κάθε Έλληνα
να μην δώσει ούτε ένα Σεντ από την βαριά φορολογία που του επέβαλαν οι τοκογλύφοι.
Γιατί αυτοί μας την επέβαλαν, οι πολιτικοί μας απλά την υπέγραψαν χωρίς καμία
ιδιαίτερη αντίσταση. Αυτά τα χρήματα που μας ζητάνε μέσω της φορολογίας δεν θα τα
ξαναδούμε ποτέ. Δεν θα πάνε ούτε σε Νοσοκομεία ούτε σε σχολεία ούτε σε εσωτερική ή
εξωτερική ασφάλεια. Γιατί η φορολογία είναι μια μορφή σύμβασης που κάνει ο κάθε
φορολογούμενος με το κράτος. Αυτό μας φορολογεί και τους φόρους τους κατανείμει
στις βασικές δημόσιες υπηρεσίες που είναι υποχρεωμένο να προσφέρει. Δηλαδή:
- Να συντηρεί Νοσοκομεία τα οποία θα είναι σε πλήρη εγρήγορση να προσφέρουν
υγειονομικές υπηρεσίες στους πολίτες. Σήμερα τα Νοσοκομεία δεν έχουν ούτε γάζες
για τους ασθενείς πόσο μάλλον φάρμακα οι εργαζόμενοι σε αυτά είναι απλήρωτοι και
κάνουν επισχέσεις εργασίας. Ακόμα άκουσον – άκουσον εξετάσεις που δεν βοηθάνε στην
βελτίωση μιας παγιωμένης κατάστασης ασθενούς γιατί να γίνονται. Αυτά σκέφτονται να
επιβάλουν. Αυτό είναι γενοκτονία που επιβάλλουν οι Δάνειες δυνάμεις στην εκλεγμένη
κυβέρνηση.
- Να συντηρεί σχολεία και Ανώτερα και Ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα στα οποία
τα παιδιά μας θα μαθαίνουν σωστά γράμματα και σωστές επιστήμες δωρεάν. Σήμερα
τα σχολεία και τα ΑΕΙ και ΤΕΙ υπολειτουργούν, τα παιδιά δεν έχουν ούτε βιβλία να
διαβάσουν και οι φοιτητές τρέχουν να αγοράσουν τα πονήματα που τους χρειάζονται
γιατί από φέτος δεν θα δίνονται δωρεάν.

- Να παρέχει εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια. Σήμερα η Αστυνομία υπολειτουργεί.
Οι αστυνομικοί βάζουν οι περισσότεροι βενζίνα από την τσέπη τους και προσπαθούν
να συντηρήσουν τα περιπολικά με βερεσέ σε διάφορα συνεργεία. Πώς να υπάρχει
αξιόμαχο μετά στα σώματα ασφαλείας; Η μεγάλη πυρκαγιά στη Χίο είναι η μεγάλη
απόδειξη ότι δεν λειτουργεί τίποτα προς όφελος του φορολογούμενου πολίτη μιας και οι
Πυροσβέστες που έστειλαν εκεί από άλλες περιοχές έκαναν μπάνιο και κοιμόταν για να
ξεκουραστούν λίγο στις ξαπλώστρες στην παραλία γιατί δεν μπορούσαν να νοικιάσουν
δωμάτια σε Ξενοδοχεία να κοιμηθούν σαν άνθρωποι. Αλλά που να βρεθούν λεφτά για
την ασφάλεια του Έλληνα πολίτη, όταν ο αρμόδιος υπουργός χθες είπε ότι τα δανεικά
που έδωσε στις τράπεζες η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή δεν θα τα ζητήσουμε γιατί θα
έχουν πρόβλημα στην ανακεφαλαιοποίηση τους. Και το ερώτημα που τίθεται είναι το
εξής; Με ποιο δικαίωμα ο κ. Υπουργός χαρίζει δάνεια του φορολογούμενου Έλληνα
πολίτη σε Ανώνυμες εταιρίες όταν για 300 ευρώ τους φορολογούμενους τους κατάσχει
σπίτια και τους απειλεί με φυλάκιση; Αν θέλει να βοηθήσει τις τράπεζες ο κ. Υπουργός
να δώσει δικά του λεφτά. Και ακόμα όταν ένας μεσαίος επιχειρηματίας έχει πρόβλημα
ρευστότητας το κράτος του δίνει δανεικά και μετά τα χαρίσει; Δεν νομίζω. Αν δεν
μπορούν οι τραπεζίτες να καλύψουν τις χασούρες τους τότε να παρατήσουν τις τράπεζες
και να πάνε φυλακή όπως γίνεται με κάθε απλό φορολογούμενο. Που να βρούμε λεφτά
για τους πολίτες όταν εμείς αγοράζουμε υποβρύχια τα οποία γέρνουν και μάλιστα
τα πληρώνουμε κατά 50% ακριβότερα από τους Τούρκους; Οι Τούρκοι τα αγόρασαν
333 εκατ. Και εμείς 500 εκατ. Και μιλάμε για ακριβώς ίδια υποβρύχια και από την ίδια
Γερμανική εταιρία. Η διαφορά αυτή φαίνεται ότι ήταν η μίζα για το κάθε υποβρύχιο
που έδωσαν οι Γερμανοί και την φόρτωσαν στους Έλληνες φορολογούμενους. Επειδή
όμως δεν είχαμε τα λεφτά να τα αγοράσουμε οι φίλοι μας οι Γερμανοί έκαναν την εξής
κίνηση. Πήραν αυτοί από την ΕΚΤ το ποσό με 1% και μας το δάνεισαν εμάς με 5%. Έτσι
οι φίλοι μας οι Γερμανοί έβγαλαν και από τα υποβρύχια αλλά και από την διαφορά του
επιτοκίου. Κάπως έτσι μαζεύτηκε όλο το χρέος γι αυτό πρέπει να διαγραφεί μονομερώς
από την Ελληνική κυβέρνηση. Αλλά πια κυβέρνηση; Ασφαλώς και όχι αυτή η κυβέρνηση
των δοσίλογων. Μόνο μία αυθεντική Λαϊκή κυβέρνηση μπορεί να το κάνει αυτό.
Φίλοι συμπατριώτες η λύση είναι μόνο μία:
- Άμεση διαγραφή του Χρέους.
- Άμεση καταγγελία των δανειακών συμβάσεων.
- Άμεση αποχώρηση από την ζώνη του Ευρώ και επιστροφή σε Εθνικό νόμισμα.
- Κάθισμα στο σκαμνί όλων αυτών που μας έφεραν σε αυτή τη καταστροφή
- Άμεση δημοκρατία τώρα για να μην ξαναζήσουμε αυτό που ζούμε τώρα.

ΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ
ΒΑΣΣΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Γραμ. Τ.Ε Ε.ΠΑ.Μ.

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012




http://youtu.be/Ehy2l4C0oM8

Ετοιμάζουν ένα νέο «αντιμνημονιακό» ξεπούλημα του λαού…


Σε «εξέγερση του λαού» κάλεσε ο κ. Καμμένος και δακρύσαμε από συγκίνηση. Οι ηρωικές στιγμές του έθνους πέρασαν με ταχύτητα από τα μάτια της φαντασίας μας, έως ότου συνειδητοποιήσαμε ότι πρόκειται για μια ακόμη κοινοβουλευτική μπαρούφα. Θα τα «βρούμε στο πεζοδρόμιο» βγήκαν να πουν κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξέρω αν το λένε ακόμη, ή στάλθηκαν τάχιστα για ευχέλαιο και προσευχή στου Θείου Παπαδημούλη. Πάντως κάτι μου λέει ότι τέτοιες εκκλήσεις θα ακούμε όλο και πιο συχνά.


Όσο το θερμόμετρο της κοινωνίας θα ανεβάζει βαθμούς και θα πλησιάζει σε σημείο βρασμού, τόσο περισσότερο θα ακούμε ανέξοδες εκκλήσεις για αγώνες, κινητοποιήσεις, αντεπιθέσεις, εξεγέρσεις, ακόμη και επαναστάσεις. Από ποιους; Από τους ίδιους που δυο χρόνια τώρα θα μπορούσαν να βάλουν φραγμό στην επιβολή των μνημονίων, αλλά προτίμησαν την ήσυχη, νομοταγή αντιπολίτευση μέσα στο κοινοβούλιο. Με το αζημίωτο βέβαια. Για να θυμηθούμε: Αν στις 6 Μαίου 2010 είχε αποχωρήσει η αντιπολίτευση από το κοινοβούλιο, έστω τα δυο κόμματα της αριστεράς και ενώνονταν με τον κόσμο στο πεζοδρόμιο, μπορεί να μην γίνονταν εκλογές, αλλά μνημόνιο δεν θα είχε περάσει. Θα ήταν τέτοια η πολιτική κρίση που θα ξεσπούσε, η οποία δεν θα επέτρεπε στην τότε κυβέρνηση να προχωρήσει. Πολύ δε περισσότερο αν τα κόμματα που είχαν αποχωρήσει από την Βουλή συνεργάζονταν δημιουργώντας ένα πλατύ δημοκρατικό πατριωτικό μέτωπο που φρόντιζε να οργανώσει σε κάθε γειτονιά τον κόσμο.

Τι θα γινόταν τότε; Θα είχαμε τις τεράστιες κινητοποιήσεις των πλατειών πολύ νωρίτερα και πολύ πιο οργανωμένες με σαφείς πολιτικούς στόχους ανατροπής του καθεστώτος της ευρωπαϊκής εκτροπής. Σε τέτοιες συνθήκες πόσο δύσκολο θα ήταν να οργανωθεί ένα συγκροτημένο μπλοκ διεκδίκησης της εξουσίας με όρους παλλαϊκών αγώνων και κινητοποιήσεων, που θα απευθυνόταν σε ολόκληρο το έθνος μιλώντας όπως οι επαναστάτες του Οκτώβρη του 1862 που έδιωξαν τους Βαυαρούς και τον Όθωνα:

Όταν τα Έθνη οργή πιέζη Μοίρας,
Όταν δεσπότης νωθρός τα τυραννή,
Σιγώντας βλέπεις τους μέλλοντας σωτήρας,
Ως να βροντήση των όπλων η φωνή.

Ευλογημένοι να ήσθε Πατριώται!
Ευλογημένα τα όπλα σου στρατέ!
Εν ώ το Έθνος εφόνευον προδόται
Εσπεύσατ’ όλοι του Έθνους λυτρωταί!

Άνθος του γένους φιλότιμος νεότης
Γίνου των νόμων αδάμαστος φρουρός.
Γίνου του Έθνους ανδρείος στρατιώτης
Δούλην του πλέον δεν σ’ έχει ο Βαυαρός.

Εις τον βωμόν σου, θεά της Ομονοίας,
Σβύννει ο Έλλην τη δάδα των παθών
Κατηραμένα τα πάθη της φατρίας!
Κατηραμένος να ήν ο απειθών!

Οι στίχοι αυτοί είναι από τους πολλούς που κυκλοφόρησαν εκείνη την εποχή για να απηχήσουν το πνεύμα της εξέγερσης. Την νύχτα της 10ης προς την 11η Οκτωβρίου 1862, ύστερα από εξέγερση της στρατιωτικής φρουράς και του λαού των Αθηνών κατελύθη η δυναστεία του Όθωνα. Ακολούθησε η εκλογή της Β' Εθνικής Συνελεύσεως η οποία ανέλαβε να συντάξει το νέο Σύνταγμα.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι  η εξέγερση συγκέντρωνε ορμή στα κατάβαθα της κοινωνίας από το 1859. Είχαν προηγηθεί επιμέρους εξεγέρσεις των οποίων η καταστολή ήταν απερίγραπτη, όπως π.χ. του Ναυπλίου τον Φεβρουάριο του 1862. Για την καταστολή των εξεγερμένων χρησιμοποιήθηκε τακτικός στρατός και χωροφυλακή με επικεφαλής έναν Ελβετό στρατηγό, τον Εμ Χαν. Το αίμα από την καταστολή του εξεγερμένου λαού του Ναυπλίου από τον στρατό και μάλιστα υπό την ηγεσία ξένου στρατηγού, ήταν η αφορμή για πολλούς αξιωματικούς της εποχής να συνειδητοποιήσουν ότι δεν μπορούσαν να είναι οργανέτα στα χέρια μιας αντιλαϊκής εξουσίας. Κέντρο ζύμωσης των επαναστατικών ιδεών ήταν το πυροβολικό.

Τον Οκτώβριο τα πράγματα είχαν οδηγηθεί στα άκρα. Από την μια η οργή του λαού κορυφωνόταν και από την άλλη οι άνθρωποι του παλατιού, η χωροφυλακή, οι πιστές δυνάμεις στον Όθωνα, αλλά και διάφοροι «εθελοντές» που είχαν συγκεντρωθεί για να επιβάλλουν την «έννομη τάξη» είχαν αρχίσει πογκρόμ συλλήψεων προκειμένου να κρατήσουν πάσει θυσία την πρωτεύουσα. Η κατάσταση βάδιζε καθαρά είτε προς λαική εξέγερση, είτε προς ανοιχτή δικτατορία του βασιλιά.

Γύρω στις 8:30 μ.μ. με ένα βαρελότο που άναψε από τους βορεινούς βράχους της Ακρόπολης, υποτίθεται ότι θα δινόταν το σύνθημα του γενικού ξεσηκωμού. Μια ομάδα στρατιωτικών είχε σχεδιάσει την εξέγερση σε συνεννόηση με τους πολιτικούς ηγέτες της αντιπολίτευσης. Με το σύνθημα θα έπρεπε οι μονάδες πυροβολικού, ιππικού και σκαπανέων να βγουν από τους στρατώνες και να καταλάβουν το Σύνταγμα για να διακηρύξουν την έκπτωση του Όθωνα. Όμως τίποτε δεν έγινε. Σκόρπιοι πυροβολισμοί μέσα στην νύχτα, χωρίς κανείς να γνωρίζει τι σήμαιναν. Οι κομματάρχες της αντιπολίτευσης είχαν κρυφτεί στα σπίτια τους και περίμεναν να ξημερώσει για να δουν τι έχει γίνει. Ο στρατός στους στρατώνες δίσταζε να αποφασίσει τι πρέπει να κάνει.

Ο μόνος που έδρασε σύμφωνα με το σχέδιο ήταν ο ταγματάρχης πυροβολικού Δημήτρης Παπαδιαμαντόπουλος, γόνος ήρωα της επανάστασης και διοικητής του ορεινού πυροβολικού της φρουράς των Αθηνών. Μόλις είδε το σύνθημα, ο Παπαδιαμαντόπουλος διατάσσει, χωρίς δεύτερη σκέψη, γενικό συναγερμό. Σε ελάχιστο χρόνο έξω από τον στρατώνα της Παλιάς Καζάρμας στο Μεταξουργείο, είχαν παραταχθεί σε θέσεις μάχης έτοιμα να ανοίξουν πυρ προς το παλάτι, όλα τα στοιχεία της μονάδας του ορεινού πυροβολικού. Ο Παπαδιαμαντόπουλος, ανεβασμένος πάνω σε ένα φορέα πυρομαχικών ορεινού πυροβόλου, απευθύνεται στους στρατιώτες του γεμάτος συγκίνηση. Τους θυμίζει την κατάντια της πατρίδας, τις ζωντανές, ακόμα, μνήμες του εικοσιένα, την 3η του Σεπτέμβρη και τους καλεί να δώσουν την ζωή τους αν χρειαστεί για την ελευθερία του λαού και το μεγαλείο της πατρίδας. Οι πυροβολητές απαντούν με ζητωκραυγές και μια ομοβροντία των ορεινών πυροβόλων τους.

Όμως καμιά άλλη μονάδα της φρουράς δεν κινήθηκε. Μόνο το ορεινό πυροβολικό είχε παραταχθεί μπροστά από την Παλιά Καζάρμα και περίμενε διαταγές από μια επαναστατική ηγεσία που δεν υπήρχε. Αλλά ο Παπαδιαμαντόπουλος ήταν αποφασισμένος να δώσει και την ζωή του ακόμη, παρά να συνεχιστεί η κατάντια της πατρίδας. Κι έτσι παρέμενε στις θέσεις του.

Πρέπει να ξέρετε ότι τότε ο στρατός ήταν μισθωτός, επαγγελματικός. Παρ’ όλα αυτά, όπως εύστοχα παρατηρεί ο ιστορικός Δ. Φωτιάδης, «για μια φορά ακόμα ο στρατός – αυτός ο μισθωτός στρατός του Όθωνα – πιστός στις παραδόσεις του εικοσιένα, ξεχυνόταν στους δρόμους να υπηρετήσει όχι το θρόνο, μα το λαό.»[1]  

Εν τω μεταξύ οι ώρες περνούσαν και δεν γινόταν τίποτε σοβαρό. Έτσι κοντά στα μεσάνυχτα μια χούφτα νέων γύρω στους πενήντα συναντήθηκαν στο σπίτι του Όθωνα Ι. Μακρυγιάννη, εξέτασαν την κατάσταση, είδαν την αναποτελεσματικότητα του σχεδίου εξέγερσης και αποφάσισαν να πάρουν αυτοί την κατάσταση στα χέρια τους. Είπαν λοιπόν να βγουν στους δρόμους με συνθήματα: Ζήτω η Ελευθερία, Κάτω οι Τύραννοι!

Κινήθηκαν αρχικά προς το καφενείο «Ωραία Ελλάς» που βρισκόταν στη διασταύρωση Ερμού και Αιόλου και για 45 χρόνια αποτέλεσε το κέντρο της πολιτικής ζύμωσης του νεοσύστατου κράτους. Στο δρόμο προς το καφενείο ενώθηκαν μαζί τους κι άλλοι. Αρκετοί απ’ αυτούς έφεραν όπλα. Όταν έφτασαν στο καφενείο διασταυρώθηκαν με περίπολα χωροφυλάκων και «εθελοντών». Έπεσαν ντουφεκιές, κυρίως για εκφοβισμό, αλλά οι νέοι δεν φοβήθηκαν. Ήταν δεν ήταν 100. Αντί να διαλυθούν αποφάσισαν να κινηθούν προς το Μεταξουργείο με σκοπό να φτάσουν στην πλατεία της Παλιάς Καζάρμας, όπου υπολόγιζαν να βρουν τον ηρωικό Παπαδιαμαντόπουλο και τους πυροβολητές του, που αν και αποκαρδιωμένοι από την απραξία των άλλων, συνέχιζαν να κρατούν τις θέσεις τους.

Στο δρόμο όμως συνάντησαν ένα μικρό τμήμα ένοπλων επαναστατών (καμιά εκατοστή) με επικεφαλής τον Δ. Καλλιφρονά. Τα όπλα που είχαν ήταν της εποχής του ’21 και τα περισσότερα άχρηστα για ένοπλη σύγκρουση, αλλά και μόνο η εμφάνιση μιας άρτια οργανωμένης ομάδας με πειθαρχία έδωσε θάρρος στους νέους και άρχισαν να κραυγάζουν πιο δυνατά, Ζήτω η Ελευθερία, Κάτω οι Τύραννοι.

Τα όπλα των επαναστατών μπορεί να ήταν άχρηστα για μάχη, αλλά ήταν ιδανικά για να ξυπνήσουν την κοιμισμένη Αθήνα. Οι πυροβολισμοί στον αέρα και οι ζητωκραυγές έδωσαν θάρρος και στους πολίτες που μέχρι τότε ήταν αμέτοχοι θεατές, αγουροξυπνημένοι πολλοί απ’ αυτούς από την φασαρία. Η εικόνα των αποφασισμένων νέων και του πειθαρχημένου τμήματος του Καλλιφρονά, που αρκετοί πίστεψαν ότι ήταν στρατιωτικό άγημα με πολιτικά και συμπέραναν ότι ο στρατός είχε ενωθεί με το λαό, έδωσαν θάρρος σε πολλούς να ενωθούν μαζί τους. Άρχισαν να ανηφορίζουν προς την πλατεία Συντάγματος. Σε ολόκληρη την διαδρομή τα παράθυρα άνοιγαν και χαιρετούσαν τους επαναστάτες που συντεταγμένα προχωρούσαν. Ήξεραν ότι ολόκληρη η συνοικία του Συντάγματος είχε ισχυρή περιμετρική φύλαξη από στρατό και χωροφυλακή για να μην μπορούν να φτάσουν οι εξεγερμένοι στο παλάτι. Κανείς δεν ήξερε τι θα γινόταν όταν οι αντίπαλες πλευρές έρχονταν πρόσωπο με πρόσωπο.

Όμως ο απλός κόσμος συνέχιζε να κατεβαίνει στους δρόμους, συστήνονταν και αγκάλιαζε ο ένας τον άλλο και κατόπιν ενώνονταν με τους επαναστάτες. Άρχισαν να ακούγονται επαναστατικά στιχάκια, εμβατήρια στο ρυθμό των ιταλικών επαναστατικών εμβατηρίων των Γαριβαλδινών, όπως αυτό που παραθέσαμε. Αυτό όμως που κυριαρχεί από παντού είναι το απαγορευμένο έως τότε τραγούδι του Σοφοκλή Καρύδη:

Έως πότε η ξένη ακρίδα,
Έως πότε κουφός Βαυαρός,
Θα γυμνώνει τη δόλια πατρίδα;
Εγερθήτε, αδέλφια, εμπρός!

Ο πατήρ τον υιόν να σπαράζη
Αδελφός τον αδελφόν να κτυπά
Και ο φίλος τον φίλον να σφάζη,
Ούδ’ η τίγρης αυτή το βαστά.

Αλλ’ ο ξένος σκληρότερος είναι
Κι απ’ αυτά του βουνού τα θεριά,
Το κηρύττον αι μάχαι εκείναι,
Που σπάραξαν Ελλήνων παιδιά.

Μίαν έχομεν όλοι μητέρα,
Μίαν πίστιν ένα θεόν,
Όλοι πνέομεν έναν αέρα,
Τον αυτόν συγκροτούμε λαόν.

Η διχόνοια όθεν ας λείψη
Μεταξύ μας ας παύση η σφαγή,
Διότι κλαίει ο θεός από τα ύψη
Κι οι εχθροί μας γελούν εις την γη.

Οι γυναίκες και οι ηλικιωμένοι από τα ανοιχτά παράθυρα χειροκροτούσαν, έραιναν με άνθη τους εξεγερμένους και ζητωκραύγαζαν μαζί τους: Ζήτω η Ελευθερία, Κάτω οι Τύραννοι.  Μέχρι να φτάσουν στο ύψος της Καπνικαρέας ο αριθμός των συγκεντρωμένων είχε φτάσει τις 5.000 και εκτός από τα αρχικά συνθήματα, είχαν αρχίσει να κυριαρχούν, σχεδόν αυθόρμητα, και συνθήματα υπέρ της δημοκρατίας. Ζήτω η δημοκρατία, φώναζαν πολλοί. Ο εξεγερμένος λαός δεν ήθελε να διώξει μόνο τον Όθωνα και την «ξένη ακρίδα», αλλά να ξεμπερδέψει με τον θεσμό της βασιλείας γενικά. Νέα Εθνοσυνέλευση, νέο δημοκρατικό Σύνταγμα, ήταν η πρόταση που συγκινούσε ιδιαίτερα τον κόσμο.

Για τα πολιτικά πράγματα της εποχής, το να φωνάζει κάποιος υπέρ της δημοκρατίας, ήταν σαν να διαδηλώνει κάποιος υπέρ του κομμουνισμού την εποχή Μακάρθι στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1950, ή στην Ελλάδα την εποχή μετά τον εμφύλιο. Παρ’ όλα αυτά τα πάθη και οι διαχωριστικές γραμμές είχαν πέσει μέσα στον λαό. Η διχόνοια και ο φατριασμός δεν είχαν θέση. Οι ίδιες οι μάζες είχαν επιβάλει την δημοκρατία στις γραμμές τους.

Όταν έφτασε στην περιοχή του Συντάγματος, οι στρατιώτες των περιπόλων, αν και είχαν αυστηρές διαταγές να μην αφήσουν κανέναν να περάσει, ενώθηκαν με τον λαό. Λίγο πριν είχε ενωθεί με τους εξεγερμένους και το τάγμα σκαπανέων, που είχε στασιάσει και είχε βγει από τον στρατώνα ακούγοντας τα συνθήματα των ξεσηκωμένων. Μαζί τους ήταν και μια διλοχία πυροσβεστών. Οι σκαπανείς μαζί με τους πυροσβέστες στέκονταν μπροστά με πλήρη στολή και φόρτο, με τις πολεμικές σημαίες του τάγματος να ανεμίζουν και με πειθαρχία στρατιωτική για να πέσουν πρώτοι αυτοί, αν χρειαστεί, προκειμένου να προστατεύσουν τους νέους και τον λαό που ακολουθούσε.

Οι αξιωματικοί τους στέκονταν επικεφαλής με το ξίφος γυμνό επ’ ώμου και με καμάρι τέτοιο που ποτέ ξανά δεν είχαν δει οι Αθηναίοι σε καμιά παρέλαση με φανφάρες και φτερά. Ήταν έτοιμοι να δεχτούν αυτοί τις πρώτες βολές από τα στρατιωτικά περίπολα, τους χωροφύλακες και του «εθελοντές» που φρουρούσαν το Σύνταγμα. Ο λαός το ήξερε αυτό, το έβλεπε με τα μάτια του και δυναμώνοντας τα συνθήματα του, τις ζητωκραυγές του και τα χειροκροτήματα, τους έδινε ακόμη μεγαλύτερο θάρρος και υπερηφάνεια γιατί στο πρόσωπό τους, τη στάση τους, το αγέρωχο βάδισμά τους μπροστά στον κίνδυνο επένδυε ένα ολόκληρο έθνος το μέλλον του. Κανένα άλλο πεδίο της τιμής, σε κανένα θέατρο μάχης, δεν θα μπορούσε να τιμήσει περισσότερο τους ήρωες του καθώς προχωρούσαν με τις πολεμικές σημαίες τους έτοιμες να βαφτούν στο αίμα όχι με ξένου εντολή, όχι για το συμφέρον των μεγάλων, αλλά για το καθήκον τους που βαθιά μέα τους ένιωθαν ότι έχουν απέναντι στο λαό τους και το έθνος.

Ορισμένοι μάλιστα επτανήσιοι που υπηρετούσαν στους σκαπανείς και τους πυροσβέστες σκάρωσαν μια πατριωτική καντάδα που τραγουδούσαν καθώς ανέβαιναν προς το Σύνταγμα:
Φύγε, ξένε, φύγε, ξένε
Την πατρίδος μας την γην
Επειδή το έθνος τώρα
Σ’ αφαιρεί πάσαν ισχύν.
  
Μαζί με τους εξεγερμένους είχαν ενωθεί και πολλοί κληρικοί που παρά το γεγονός ότι ήξεραν τον αφορισμό που θα εισέπρατταν από την ιεραρχία, δεν κρατήθηκαν κι έτσι με τον σταυρό στο χέρι και την αγιαστούρα τους να ευλογούν τους επαναστάτες ενώθηκαν μαζί τους.

Όταν έφτασαν μπροστά στα στρατιωτικά περίπολα και η μάχη φαινόταν αναπόφευκτη, πρώτοι οι αξιωματικοί διέταξαν τους στρατιώτες τους να ενωθούν με τους εξεγερμένους. Όμως ακόμη και χωρίς διαταγή, πάλι οι στρατιώτες των περιπόλων θα είχαν ενωθεί με τους εξεγερμένους. Η υπακοή στο έθνος, που αντιπροσώπευαν οι εξεγερμένοι, ήταν πολύ πιο ισχυρή από την υπακοή σε οποιαδήποτε αντίθετη διαταγή.

Μόλις οι χωροφύλακες και οι «εθελοντές» είδαν τους στρατιώτες να ενώνονται με τον λαό, σκορπίστηκαν και έτσι οι εξεγερμένοι έφτασαν στην πλατεία Συντάγματος χωρίς να συναντήσουν καμιά αντίσταση. Ήταν τέτοια η ενότητα λαού και στρατού που τίποτε δεν μπορούσε να σταθεί απέναντί της. Μάλιστα εκείνη την εποχή αναφέρεται ότι σαν απάντηση στις ζητωκραυγές του πλήθους, Ζήτω ο λαός και ο στρατός!, όλοι αδέρφια!, κάποιος είχε την έμπνευση και φώναξε, Ζήτω ο στρατόλαος, μωρέ! Κι από τότε όλοι άρχιζαν να φωνάζουν Στρα-τό-λα-ος, Στρα-τό-λα-ος!
 
Είχε αρχίσει να ξημερώνει πια και ο λαός που τώρα ξεπερνούσε κατά πολύ τις 5.000, αλλά καμιά αναφορά δεν συμφωνεί στον αριθμό, προχωρά και καταλαμβάνει το παλάτι. Χωροφύλακες, χαφιέδες, «εθελοντές», αυλικοί, όλοι τους άφαντοι. Ο λαός δεν πείραξε κανένα. Ο «όχλος» όπως τον χαρακτήριζαν οι αντιδραστικοί της εποχής, σεβάστηκε τις ζωές των αντιπάλων του, αλλά και τον πλούτο του παλατιού. Όταν κατέλαβαν το παλάτι, αυτό που έκαναν ήταν να ξεσκίσουν τα πορτρέτα της Αμαλίας και του Όθωνα, καθώς και τις προτομές τους. Ο λαός «ποδοπάτησε τα βασιλικά εμβλήματα, αλλά δεν πήρε ούτε μια καρφίτσα από το παλάτι,» [2] όπως αναφέρει ο Γ. Κορδάτος, αλλά και πολλοί αυτόπτες μάρτυρες του γεγονότος.

Οι εξεγερμένοι βγαίνουν από το παλάτι και συνεχίζουν την πορεία τους από την πλατεία Συντάγματος προς την πλατεία Όθωνος, που αργότερα μετονομάστηκε σε πλατεία Ομονοίας. Δεν είχε ακόμη καλά-καλά ξημερώσει και τα περισσότερα μαγαζιά της πρωτεύουσας είχαν ανοίξει με τους μαγαζάτορες να συμμετέχουν στο πανηγύρι της επανάστασης που είχε επικρατήσει. Το ίδιο και τα σπίτια. Φωταγωγημένα και ανοιχτά σαν να γιόρταζαν μια ασυνήθιστα μεγάλη εθνική γιορτή.

Ο Λάμβδας με εμπορικό στην Ερμού, παρασυρμένος κι αυτός από τον επαναστατικό ενθουσιασμό που έβλεπε γύρω του, αρχίζει να μοιράζει τσάμπα στο πλήθος κόκκινα πανιά και κορδέλες. Σε ελάχιστο χρόνο εξεγερμένοι πολίτες και στρατιώτες άρχισαν να φέρουν κόκκινα περιβραχιόνια, κόκκινες κορδέλες και σημαίες ως έμβλημα της επανάστασης μαζί με την ελληνική σημαία. Ο πολεμικές σημαίες των ταγμάτων που τώρα πια είχαν προσχωρήσει ανοιχτά στην επανάσταση στολίστηκαν με κόκκινη κορδέλα. Πολλά σπίτια δίπλα στην ελληνική σημαία, ανάρτησαν και την κόκκινη.

Όχι, δεν ήταν κομμουνιστική η επανάσταση και μάλιστα «πρωτοκομμουνιστική», όπως την χαρακτήριζε ο λογοκριτής στην χούντα και δεν επέτρεπε ούτε καν να αναφερθούν σ’ αυτήν τα σχολικά βιβλία, ή οι επίσημες επέτειοι. Το κόκκινο ήταν το χρώμα των Γαριβαλδινών και η επιρροή τους στις πολιτικές ζυμώσεις της Ελλάδας εκείνο τον καιρό ήταν σημαντική. Όμως για τον πουλημένο «εθνικόφρονα» της εποχής του μοναρχοφασισμού, τι Γαριβαλδι, τι Ροβεσπιέρος, τι Λένιν, όλοι τους «μιάσματα».

Η διαδήλωση τελικά καταλήγει στην Παλιά Καζάρμα όπου το ορεινό πυροβολικό του Παπαδιαμαντόπουλου παρέμενε στις θέσεις του, αν και η επέμβασή του ήταν αχρείαστη. Εκεί συντάσσεται το Ψήφισμα της Επανάστασης και διαβάζεται στο πλήθος από τον ίδιο τον Παπαδιαμαντόπουλο ανεβασμένο πάνω σ’ ένα κιλλίβαντα ορεινού πυροβόλου. Το Ψήφισμα είχε συντάξει ένα νέος επαναστάτης, ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης και απαιτούσε την εκδίωξη της δυναστείας του Όθωνα, όριζε προσωρινή κυβέρνηση και ανακοίνωνε ότι «εθνική συνέλευσις συγκαλείται αμέσως προς σύνταξιν της πολιτείας και εκλογήν ηγεμόνος.»

Στην προσωρινή κυβέρνηση πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου εκλέχτηκε ο Δ. Βούλγαρης. Στην πλειοψηφία τους τα μέλη της προσωρινής ήταν οι παλιοί κομματάρχες της αντιπολίτευσης, οι οποίοι είδαν την επανάσταση να πετυχαίνει, αμέσως βγήκαν από τις κρυψώνες τους και έτρεξαν να την πάρουν στα χέρια τους. Και τα κατάφεραν σχετικά εύκολα. Βλέπετε τότε είχαν μεγάλη ιδέα για τους επαγγελματίες πολιτευτές, που δήθεν μόνο αυτοί ήξεραν πώς να κουμαντάρουν το καράβι. Έπαιζε μεγάλο ρόλο να είσαι επώνυμος στις κοσμικές και κοινοβουλευτικές σελίδες των εφημερίδων και να διαβάζει για σένα το πόπολο. Χωρίς αυτούς, χωρίς τους μεγάλους και επώνυμους της αντιπολίτευσης τι σόι επανάσταση θα έκανε ο λαός; Μόλις ο στρατόλαος νίκησε και επιβλήθηκε, αντί οι ηγέτες που είχαν αναδειχθεί ανάμεσά τους να συντάξουν το ψήφισμα της επανάστασης, κάλεσαν τους παλιούς γνωστούς κομματάρχες της αντιπολίτευσης να αναλάβουν, ως επαγγελματίες πολιτικοί, τα ηνία της χώρας.

Κι έτσι η επανάσταση νωθεύτηκε από την αρχή. Ο ίδιος ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης, έγραφε: «Πριν εκ της οικίας μου μεταβώ εις τον στρατώνα του πυροβολικού, μείνας ολίγας στιγμάς μόνος, έρριψα τας περί πρακτέου ιδέας μου δια την περίπτωσιν της επιτυχίας. Όταν όμως συνέταξα το ψήφισμα, παρέλειψα πολλά, απαντήσας δυσκολίας εις την άμεσον κατάργησιν της Βασιλείας, διότι αίφνης ευρέθην εν μέσω του παρελθόντος μεταξύ ανθρώπων, οίτινες δεν ενόουν την επανάστασιν. Φοβούμαι πολύ, ότι θα συμβή εκείνο όπερ προείπον κατά την συνωμοσίαν. Θα μετανοήσωμεν παραλαβόντες τους παλαιούς.»[3] Δεν έπεσε έξω ο Δεληγιώργης για τους «παραλαβόντες παλαιούς» πολιτευτές. Έστω κι αν όταν του δόθηκε η ευκαιρία έγινε ίδιος και χειρότερος με δαύτους.

Οι «παλαιοί» κομματάρχες δεν ήθελαν επ’ ουδενί την δημοκρατία. Δεν ήθελαν ούτε καν την έξωση του Όθωνα, απλά επιζητούσαν να τα βρουν μπροστά τους. Και φοβόντουσαν περισσότερο τον «όχλο», έτσι ονόμαζαν τον λαό, όταν δεν ήταν υπό τον δικό τους πολιτικό έλεγχο και δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι με το να του δώσουν πολλά δικαιώματα. Μάλιστα πολύ γρήγορα τα βρήκαν με τις «προστάτιδες δυνάμεις», ειδικά με την Αγγλία και έτσι την δημοκρατική κατ’ ουσία Οκτωβριανή επανάσταση του ελληνικού λαού την μετέτρεψαν σε αλλαγή φρουράς ηγεμόνος.

Έτσι γίνεται πάντοτε. Γι’ αυτό και τώρα που το θερμόμετρο αρχίζει να ανεβαίνει, χρειάζεται μεγάλη προσοχή στους κομματάρχες της αντιπολίτευσης. Δείτε πώς αντέδρασαν στις δηλώσεις Σαμαρά περί του πακέτου των 11,6 δις ευρώ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει εκ νέου τον πρωθυπουργό «γνήσιο εκπρόσωπο του λόμπι της χρεοκοπίας» και τονίζει ότι τα νέα μέτρα θα ισοπεδώσουν την κοινωνία. Η ανακοίνωση του αναφέρει: «Ο κ. Σαμαράς βαφτίζει 'ενότητα της κοινωνίας και του έθνους' την αποδοχή των νέων μέτρων δεκάδων δις, που θα ισοπεδώσουν την οικονομία και την κοινωνία. Η εκβιαστική συσχέτιση, όμως, της παραμονής της χώρας στο ευρώ με την εφαρμογή του μνημονίου δεν πείθει πλέον κανέναν, όταν η ίδια η πολιτική που υλοποιεί η κυβέρνηση είναι αυτή που ενισχύει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ως άξιος εκπρόσωπος του λόμπι της χρεοκοπίας, δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι τα συμφέροντα της πλειοψηφίας της κοινωνίας για ανάπτυξη και κοινωνικό κράτος μέσα σε μια δημοκρατική χώρα είναι αντίθετα με τα συμφέροντα των δανειστών και του κεφαλαίου, που εκπροσωπεί η κυβέρνησή του».

Προσέξτε ότι δεν αναφέρεται πουθενά ο ρόλος της τρόικας και οι δεσμεύσεις, αυτά που ονομάζει «συμβατικές υποχρεώσεις» ο Σαμαράς. Λες και δεν υπάρχουν. Λες και όλα αυτά τα έχει σκαρφιστεί από μόνος του ο Σαμαράς και δεν εκπορεύονται από τα επιτελεία της ευρωζώνης. Ούτε κουβέντα για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσει ο ελληνικός λαός τις «συμβατικές υποχρεώσεις» της χώρας, που η ίδια η ευρωζώνη θεωρεί το πακέτο μέτρων που προωθεί ο Σαμαράς. Ούτε κουβέντα επίσης για το τι πρέπει να γίνει με το ευρώ. Δεν τολμούν να ξεστομίσουν ούτε καν ότι το ευρώ δεν είναι αποδεκτό με κάθε θυσία και υπό οποιαδήποτε προϋπόθεση. Τρέμουν μην τους κατσαδιάσουν οι τραπεζίτες, οι ευρωκράτες και οι μερκολάντ.

Μόνο περί «εκβιασμού» μιλάνε. Ο εκβιασμός, όμως, αφορά τους ίδιους που πιστεύουν, όπως οι θρησκόληπτοι, ότι με το ευρώ και μέσα στην ευρωζώνη μπορούμε να υπερασπιστούμε «τα συμφέροντα της πλειοψηφίας της κοινωνίας για ανάπτυξη και κοινωνικό κράτος μέσα σε μια δημοκρατική χώρα.» Πότε και που έγινε αυτό κατορθωτό; Ή μήπως η Ευρώπη και ο πλανήτης, για να μην βάλουμε τον Σείριο και την Ανδρομέδα, περιμένουν τον ΣΥΡΙΖΑ για να τους αλλάξει τροχιά; Αυτό εννοεί ο κ. Τσίπρας όταν λέει ότι στις τελευταίες εκλογές «η Ελλάδα και η Ευρώπη έχασε μια μεγάλη ευκαιρία»; Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα ξεπεζέψει από το δούρειο γαϊδούριο, ένα είδος μαύρου γαϊδουριού σαν αυτό που καβαλούσε ο δόκτορ Δρακατόρ στην Λιλιπούπολη, για να μην ακούμε τουλάχιστον ανοησίες. 

Αλλά ας σοβαρευτούμε. Ο εκβιασμός δεν αφορά τον λαό και την χώρα, διότι η επιβίωση τους δεν εξαρτάται από το ευρώ, ούτε την Ευρώπη, όπως κι αν την καταλαβαίνει κανείς. Εξαρτάται από την κατοχύρωση της εθνικής ανεξαρτησίας και αυτοδιάθεσης της χώρας, πρώτα και κύρια στο πεδίο της οικονομίας. Μπορεί να υπάρξει εθνική ανεξαρτησία και δημοκρατία μέσα στην ευρωζώνη; Σε μια περίοδο μάλιστα που τα επιτελεία της προετοιμάζουν την κατάλυση ακόμη και της τυπικής αυτοτέλειας των κρατών μελών προκειμένου οι πόροι τους πιο εύκολα να δεσμευτούν από τους τραπεζίτες και τις αγορές. Χωρίς οι λαοί να έχουν ούτε καν τυπικό λόγο.

«Το 2010 ο Γιώργος Παπανδρέου δικαιολογούσε την απώλεια εθνικής κυριαρχίας λόγω του μεγάλου δημοσίου χρέους, ενώ ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου διαβεβαίωνε ότι δεν πρόκειται να ληφθούν νέα μέτρα και ότι η Ελλάδα τέλος του 2011 θα ξαναέβγαινε στις αγορές. Το τι ακολούθησε το γνωρίζουμε όλοι. Το 2012 ο Αντώνης Σαμαράς, επικεφαλής της κυβέρνησης των πρόθυμων εταίρων, επιβάλει στους Έλληνες το νέο Αρμαγεδώνα μέτρων με τη δικαιολογία της δήθεν βελτίωσης της διαπραγματευτικής θέσης μας και υπόσχεται καλύτερες μέρες σε δύο χρόνια», δήλωσε ο εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Χρήστος Ζώης, με αφορμή την ομιλία του πρωθυπουργού στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ. «Βλέπουμε ακριβώς το ίδιο έργο με άλλους πρωταγωνιστές, άλλα λόγια και δυστυχώς την ίδια κατάληξη: εξαθλίωση, ανεργία, ύφεση, υποτέλεια στους πιστωτές» πρόσθεσε.

Ο πατριωτισμός των αποκαλούμενων Ανεξάρτητων Ελλήνων, τελειώνει εκεί που αρχίζει να θίγεται το ευρώ και η «ευρωπαϊκή πορεία» της χώρας. Είναι πατριώτες τσέπης. Μόνο όταν πρόκειται να αντιδράσουν, λεκτικά πάντα, στην διαχείριση της κρίσης. Για τις «συμβατικές υποχρεώσεις» της χώρας ούτε κουβέντα. Χρεώνουν στον Σαμαρά ότι δεν διαπραγματεύτηκε, ενώ αυτοί δεν μας έχουν πει ούτε καν πώς θα διαπραγματευθούν καλύτερα από τον Σαμαρά με δεδομένα τα πλαίσια της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, γιατί τρέμουν να σταματήσουν μονομερώς την πληρωμή του χρέους και να το καταγγείλουν ως παράνομο, αλλά και μέσα στα πλαίσια του ευρώ με την ελληνική κοινωνία να βυθίζεται όλο και περισσότερο στο σκοτάδι.

«Ο πρωθυπουργός απαιτεί από το λαό να σκύψει το κεφάλι στα νέα άγρια μέτρα, ώστε να χρεοκοπήσει μέσα στο ευρώ και όχι με δραχμή. Για ποιο λόγο να επιλέξει ο λαός ποιος είναι ο καλύτερος δρόμος για να ανακάμψει η υψηλή κερδοφορία του κεφαλαίου, όταν αυτός, είτε έτσι, είτε αλλιώς, καταδικάζεται στην απόλυτη χρεοκοπία;» αναφέρει σε σχόλιό του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Αυτό κατάλαβε ο Περισσός; Το δίλλημα είναι η χρεοκοπία μέσα στο ευρώ, ή μέσα στη δραχμή, οπότε και στις δυο περιπτώσεις χαμένος ο εργαζόμενος και επομένως δεν ασχολείται με το θέμα. Τα καμάρια της ηγεσίας του ΚΚΕ κάνουν την εκτίμηση ότι στην στρατηγική της άρχουσας τάξης εντάσσεται και η δραχμή, ισότιμα με το ευρώ. Προφανώς άκουσαν για το «λόμπι της δραχμής» που λέει και ξαναλέει ο Σαμαράς και σκέφτηκαν πονηρά: για να το λέει ο Σαμαράς κάτι θα ξέρει, οπότε θα υπάρχει κάποια μερίδα της άρχουσας τάξης που ζητά δραχμή. Κι επομένως εμείς ως επαναστάτες πρέπει να καταδικάσουμε και τα δυο. Ουρά! Υπόδειγμα ταξικής ανεξαρτησίας σκέψης!

Εδώ έφτασε ο άλλος μέγας κολοσσός της σκέψης του κόμματος, στο οικονομικό πεδίο αυτή την φορά, ο κ. Καραθανασόπουλος που μας έχει εκπλήξει με τις (ανύπαρκτες) οικονομικές του γνώσεις, να πει τα εξής στη Βουλή: «Η ανάκαμψη θα έρθει κάποια στιγμή, αλλά βασιζόμενη σε εργασιακό μεσαίωνα και σε λεηλασία του εθνικού πλούτου. Με τη δοσμένη διαχείριση, αυτό δεν μπορεί να αντιστραφεί», υποστήριξε ο ευφυέστατος βουλευτής του ΚΚΕ. Σας διαβεβαιώνω ότι μόνο ο Καραθανασόπουλος και η ηγεσία του ΚΚΕ είναι οι μόνοι στον πλανήτη που διαβεβαιώνουν ότι θα φέρει την ανάκαμψη ο καπιταλισμός και μάλιστα επιβάλλοντας το καθεστώς που θέλει. Προφανώς για τα τσακάλια της «μαρξισμού-λενινισμού» εκ Περισσού είτε έχουμε κρίση, είτε ανάκαμψη είναι το ίδιο και το αυτό στον καπιταλισμό. Δεν σημαίνει απολύτως τίποτε από την άποψη των ταξικών συσχετισμών και της ταξικής πάλης. Γι αυτό και δεν ασχολούνται με λεπτομέρειες, όπως οι αγώνες για την αποτροπή και την ανατροπή του καθεστώτος εκποίησης της χώρας.

Η αλήθεια είναι ότι ο κομματικός μηχανισμός του ΚΚΕ έχει πιο σοβαρά προβλήματα να ασχοληθεί. Π.χ. που θα βρει χρήματα να πληρώνει τα στελέχη του, τώρα που το αστικό κράτος μειώνει την κρατική επιχορήγηση και οι οπαδοί του κόμματος του γυρίζουν μαζικά την πλάτη; Ξέρεις κανείς από δαύτους τι σημαίνει εθελοντική πολιτική δουλειά; Ούτε κατά διάνοια. Αυτοί είναι ΚΚΕ μόνο και μόνο για την κομματική αντιμισθία. Είναι κομμουνιστές μόνο αν το κόμμα τους εξασφαλίζει καμιά δουλειά. Άντε τώρα να τους κόψεις την αντιμισθία και να τους εμπνεύσεις κομματικό καθήκον.

«Στα διλήμματα και στους εκβιασμούς των κομμάτων της ΕΕ ο λαός μπορεί να απαντήσει μόνο: Αρκετά πληρώσαμε για την καπιταλιστική ανάπτυξη και την προσαρμογή στην ΕΕ, για την κρίση. Το δικό μας συμφέρον επιβάλλει αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους με τον πλούτο που παράγουμε στα χέρια μας» καταλήγει το σχόλιο του ΚΚΕ. Ωραία. Και πώς θα γίνει αυτό; Δεν πρέπει να επιδιώξει την έξοδο από το ευρώ και την επαναφορά εθνικού νομίσματος, δραχμής, όπως αλλιώς την ονομάσει ο λαός; Ή πρώτα θα περιμένει με κάποιον απίστευτο και χιμαιρικό τρόπο ο λαός να περιμένει πρώτα να αναδειχθεί στην εξουσία το ΚΚΕ και μάλιστα μόνο του, αλώβητο και άσπιλο, και έπειτα να λυθούν ένα προς ένα όλα τα προβλήματά του; Και μέχρι τότε; Τι θα κάνει ο λαός; Θα «αγωνίζεται» και θα χάνει, για να μάθει, «να βγάλει τα συμπεράσματά του», όπως λένε οι γραφειοκράτες του Περισσού και να ψηφίζει ΚΚΕ.

Όπως και να έχει κανένα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχει την διάθεση να συγκρουστεί μετωπικά με το κυρίαρχο σύστημα. Θα γκρινιάξουν για το νέο πακέτο μέτρων, θα καταγγείλουν σφοδρά την συγκυβέρνηση μέσα στο κοινοβούλιο και θα καλούν τον λαό σε αγώνες, κινητοποιήσεις και εξεγέρσεις. Αν χρειαστεί θα βάλουν τις ηγεσίες των συνδικάτων που ελέγχουν και μαζί με τα κομματικά παραμάγαζα θα δούμε να επαναλαμβάνονται οι ίδιες σκηνές από παλιά. 24ωρες χωρίς νόημα και διαδηλώσεις για την αυτοεπιβεβαίωση των κομματικών μαγαζιών. Κι αν τους καθίσει και ο κόσμος κατέβει μαζικά σε καμιά από αυτές θα τον οδηγήσουν ήσυχα-ήσυχα στην γνωστή κατάληξη. Ξύλο και χημικά στο Σύνταγμα.

Κι όσο θα συμβαίνουν όλα αυτά, που την έναρξή τους μάλλον θα την δούμε στην ΔΕΘ, τόσο θα ξελαρυγγίζονται κομματόσκυλα και κομματάρχες να καλούν τον κόσμο σε αγώνες, κινητοποιήσεις και εξεγέρσεις. Εκ του ασφαλούς, βεβαίως-βεβαίως. Αυτοί θα εξαντλούν την εικονική τους αντιπολίτευση μέσα στο κοινοβούλιο και στα πάνελ των βολικών ΜΜΕ, ενώ θα καλούν τον κόσμο στο δρόμο να βάλει το κεφάλι του στο ντορβά. Απώτερος στόχος όλων τους είναι ένας. Να ηττηθεί ξανά η διάθεση αγώνα του κόσμου μπροστά στην αδιαλλαξία της συμμορίας του ευρώ, να συντριβεί κάτω από τα ρόπαλα και τα χημικά των πραιτοριανών και έτσι να λουφάξουν για να μπορούν να γίνουν στημένες εκλογές όπως οι προηγούμενες.
 
Όμως τα ψέματα τελείωσαν. Γνωριζόμαστε πια όλοι μεταξύ μας. Αυτός που θέλει αγώνα, δεν καλεί απλά τον κόσμο στο δρόμο, αλλά βάζει πρώτα αυτός το κεφάλι του στον ντορβά. Παίρνει πρώτα αυτός τα ρίσκα του απέναντι στο καθεστώς με μόνο σκοπό να οργανώσει την μαζική αντίσταση του λαού. Αν θέλει η αποκαλούμενη «αντιμνημονιακή» αντιπολίτευση να σταματήσει το νέο πακέτο μέτρων, έχει τον τρόπο. Αφού εξαντλήσει τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες εναντίον της ψήφισης του νέου πακέτου, να παραιτηθεί, να καταθέσει ως κόμμα, το κάθε κόμμα την κοινοβουλευτική του ιδιότητα και να κατέβει στην κοινωνία για να προετοιμάσει οργανωμένα την εξέγερση του λαού.

Να κάνει δηλαδή αυτό που όφειλε να κάνει, τουλάχιστον την εποχή της έξαρσης του κινήματος των πλατειών. Αν το είχε κάνει τότε, το πιθανότερο είναι ότι θα είχαμε ξεμπερδέψει. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία γιατί δεν το έκανε τότε, ούτε γιατί δεν θα το κάνει τώρα. Εκτός βεβαίως από την κομματική σκοπιμότητα.

Όποτε λοιπόν ξανακούσετε καλέσματα για αγώνες από εκπροσώπους των κομμάτων της αντιπολίτευσης, να τους πείτε: παραιτηθείτε πρώτα από την κουτάλα του κρατικού κορβανά, αποδείξτε μας ότι δεν έχετε ανάγκη την κρατική επιδότηση με ότι εξαρτήσεις κρύβονται πίσω της για να είστε «αντιμνημονιακοί», δημοκράτες, πατριώτες προοδευτικοί, αριστεροί, κομμουνιστές και μετά ελάτε να παλέψουμε όλοι μαζί. Αλλιώς μας πουλάτε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Δεν σας έχει ανάγκη κύριοι ο λαός. Όποτε έμπλεξε μαζί σας μόνο κακά είδε. Εσείς δεν του υποσχόσασταν προεκλογικά ότι αν σας ψηφίσει, θα έχει αντίκρισμα η ψήφος του; Που είναι το αντίκρισμα του 26% που ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ; Που είναι το αντίκρισμα των ψήφων στους Ανεξάρτητους Έλληνες; Τι θα κάνετε για να μην περάσουν τα μέτρα; Και μην παραμυθιάζετε τον κόσμο ότι μόνο ως κυβέρνηση μπορείτε να αλλάξετε τα πράγματα. Η πολιτική δύναμη που είναι σε θέση ως κυβέρνηση να αλλάξει ρότα και να τα βάλει με τους ισχυρούς, φαίνεται από σήμερα. Μπορεί από σήμερα να φέρει τα πάνω-κάτω, ειδικά όταν της δίνει τέτοια κοινοβουλευτική δύναμη ο κόσμος. Όποια δεν αποδεικνύει την χρησιμότητά τους στον σαν αντιπολίτευση, δεν μπορεί να λειτουργήσει υπέρ του λαού και ως κυβέρνηση. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες εν αμαρτίαις.

Ήδη οργανώνονται πρωτοβουλίες ανά γειτονιά από κινήματα βάσης, λαϊκές συνελεύσεις και απλούς πολίτες με σκοπό να μην επιτρέψουν την επιβολή των μέτρων, να μην πληρωθούν τα κερατιάτικα που επιβάλλονται για να εξοντωθεί η μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Οι πρωτοβουλίες αυτές είναι ανοιχτές σε όλους αρκεί να μην είναι επαγγελματίας πολιτευτής, ή βουλευτής κανενός κόμματος, γιατί έχουμε πικρή εμπειρία του τι θα γίνει. Σκοπός τους είναι να αντρωθούν στη γειτονιά και έπειτα να συγκροτήσουν συντονιστικά σε επίπεδο πόλης, νομού και πανεθνικά. Οι πρωτοβουλίες αυτές θα πρέπει να συγκεντρώσουν όλες τις γόνιμες δράσεις που επιτελούν διάφορες ομάδες και μάλιστα ξεκομμένα ο ένας από τον άλλο, ώστε να γίνουν πιο αποτελεσματικές και να κινητοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο. Βασικός στόχος πρέπει να είναι να μην περάσουν τα νέα μέτρα και να ανατραπεί το ταχύτερο δυνατό το παρών καθεστώς με όλα τα εσωτερικά και εξωτερικά στηρίγματά του.


[1] Δημήτρη Φωτιάδη, Όθωνας, Η Έξωση, Αθήνα: Ζαχαρόπουλος, 1988, σ. 668.
[2] Γ. Κορδάτος, Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, τομ. XII, σ. 90.
[3] Επαμεινώνδα Δεληγιώργη, Πολιτικά Ημερολόγια, Εν Αθήναις: Βλαστού, 1896, σ. 76.
Αναρτήθηκε από 

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

ΕΚΤ - Εισέπραξε ομόλογο 3,2 δισ

Του Γ.Δελαστίκ
Μέσα στο κλίμα της μαζικής δραπέτευσης των Αθηναίων από την πρωτεύουσα κατά το δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου για μια ανάσα «διακοπών», που φέτος ήταν εξαιρετικά σύντομες και οικονομικά λιτές, βοηθούσης και της σιωπής των περισσότερων μέσων ενημέρωσης, ελάχιστοι αντιλήφθηκαν και συνειδητοποίησαν σε βάθος πόσο κοντά έφερε την Ελλάδα στη χρεοκοπία η συνδυασμένη δράση των δύο υποτιθέμενων σωτήρων μας: των... κρατών της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας! Αυτών δηλαδή που θεωρητικά και πρακτικά κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μας γλιτώσουν από τη χρεοκοπία!
Ελάχιστοι κατάλαβαν επίσης πόσο μας στοίχισε η στάση τους αυτή, ενώ οι 99 στους 100 Ελληνες αγνοούν πόσο άγρια... κερδοσκοπεί (ναι, κερδοσκοπεί με την πλήρη σημασία της λέξης) σε βάρος της Ελλάδας η ΕΚΤ, η οποία έχει αποδειχθεί ότι είναι ο χειρότερος ευρω-τοκογλύφος για τη χώρα μας!
Είναι γνωστό ότι τη Δευτέρα, 20 Αυγούστου, η ελληνική κυβέρνηση πλήρωσε στην ΕΚΤ ομόλογο αξίας 3,2 δισεκατομμυρίων ευρώ που είχε αυτή στην κατοχή της.
Πρώτη αποκάλυψη που κάνει τον κάθε Ελληνα να αισθάνεται ανατριχίλα: το ομόλογο αυτό η ΕΚΤ το είχε αγοράσει το καλοκαίρι του 2010 στη δευτερογενή αγορά μόλις στο 70% της ονομαστικής του αξίας. Σε απλά ελληνικά, η ΕΚΤ αγόρασε το ομόλογο 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ και μέσα σε δύο χρόνια έβγαλε... 900 εκατομμύρια κέρδος!!! Μιλάμε για σούπερ - τοκογλυφικό ουσιαστικό επιτόκιο που πλησιάζει το 40%! Είναι να τρελαίνεται κανείς.
Το κακό δεν σταματάει εδώ. Το ομόλογο αυτό θα πληρωνόταν με λεφτά που θα δίνονταν στην περιβόητη δόση ύψους 31,3 δισ. ευρώ των δανείων που συμφωνήθηκαν με τις χώρες της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ τον Μάρτιο. Μια δόση η οποία έπρεπε βάσει της σύμβασης να δοθεί στην Ελλάδα στις 28 Ιουνίου.
Τα κράτη της Ευρωζώνης όμως παρέβησαν τις υποχρεώσεις τους. Δεν έδωσαν τα λεφτά της δόσης τον Ιούνιο. Δεν τα έδωσαν ούτε τον Ιούλιο. Ούτε τον Αύγουστο. Φαίνεται ότι προτίθενται να μην τα δώσουν ούτε τον Σεπτέμβρη. Από Οκτώβρη και βλέπουμε...
Πώς θα πληρωνόταν το ομόλογο αφού η Ευρωζώνη δεν είχε δώσει τα λεφτά; Η λογική απάντηση είναι πως, αφού η ΕΚΤ είχε πλήρη γνώση ότι η Ευρωζώνη δεν χορήγησε τη δόση του δανείου, τμήμα της οποίας προοριζόταν και για την πληρωμή του ομολόγου, θα ανέβαλλε για δύο-τρεις μήνες την απαίτηση πληρωμής του ομολόγου, μέχρι να δοθούν στην Αθήνα τα χρήματα για να εξοφλήσει το χρέος της. Δεν επρόκειτο για κάποια πρωτοφανή ή παράλογη λύση. Μόλις προ μηνών, η ΕΚΤ είχε αναβάλει επί... χρόνια (!) την εξόφληση ομολόγων της Ιρλανδίας, όπως είχαμε γράψει σε αυτή τη σελίδα.
Με εμάς όμως η ΕΚΤ ήταν ανυποχώρητη. Ηθελε τα λεφτά της οπωσδήποτε στις 20 Αυγούστου! Ή της δίναμε τα λεφτά ή μας χρεοκοπούσε! Πώς να εισπράξει όμως εκ του μη έχοντος ελληνικού κράτους; Απλούστατα, βάζοντας την Ελλάδα να... ξαναδανειστεί! Αύξησε το επιτρεπτό όριο έκδοσης ελληνικών εντόκων γραμματίων από τα 3 στα 7 δισ. ευρώ κι έτσι η κυβέρνηση Σαμαρά εξέδωσε έντοκα γραμμάτια 4 δισ. ευρώ, τρίμηνης διάρκειας. Η ΕΚΤ εισέπραξε αμέσως τα 3,2 δισεκατομμύρια από αυτά.
Οι Ευρωπαίοι δηλαδή με το να μη δίνουν έγκαιρα τη δόση του δανείου που έχει συμφωνηθεί και η ΕΚΤ απαιτώντας να πληρωθεί ένα ομόλογο από το οποίο έβγαζε κέρδος σχεδόν 40%, φόρτωσαν τον ελληνικό λαό με ένα νέο χρέος 4 δισ. ευρώ και σίγουρη «χασούρα» για την Ελλάδα τουλάχιστον τους τόκους των εντόκων γραμματίων!
Ας μην αναφερθούμε στην απίστευτη ιλαροτραγωδία του πώς οι ελληνικές τράπεζες (οι οποίες είναι ουσιαστικά χρεοκοπημένες κατά την ΕΕ όσο δεν έχει δοθεί η δόση του δανείου, αφού 23,8 δισ. ευρώ από τα 31,3 προορίζονται για την επανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών) δάνεισαν 4 δισ. ευρώ στο χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος και αμέσως μετά κατέθεσαν τα έντοκα γραμμάτια στην Τράπεζα της Ελλάδος και πήραν πίσω τα λεφτά τους μέσω του προγράμματος έκτακτης παροχής ρευστότητας (ELA), κερδίζοντας σχεδόν 4% από τη διαφορά επιτοκίου με την οποία παρέχει ρευστότητα η ΕΚΤ (0,75%) και εκείνου με το οποίο δάνεισαν το κράτος μέσω των εντόκων γραμματίων (4,43%).

ΓΕΡΜΑΝΟΙ
Τώρα ομολογούν ότι μας «γδέρνουν»
Δεν κρύβουν πλέον ούτε οι Γερμανοί ότι όλοι οι Ευρωπαίοι και πρωτίστως οι ίδιοι και η ΕΚΤ, μαζί με τους κερδοσκόπους, εκμεταλλεύονται ασύστολα την οικονομική κρίση της Ελλάδας και θησαυρίζουν κυριολεκτικά εις βάρος των Ελλήνων που υποτίθεται ότι βοηθούν. «Ελληνικά ομόλογα αξίας 10 δισ. ευρώ αγοράστηκαν για 7 δισεκατομμύρια, όμως η Αθήνα πληρώνει για 10 δισ. συν τους τόκους - δηλαδή μια πολύ καλή απόδοση για όσους αγόρασαν» έγραφε προχτές η γερμανική εφημερίδα «Ζίντοϊτσε Τσάιτουνγκ» αναφερόμενη στα κέρδη που θα μοιράσει η ΕΚΤ στις χώρες-μέλη της, με πρώτη κερδισμένη τη Γερμανία.

Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com/2012/08/blog-post_2549.html#ixzz24bRxmNil

Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΥΗΝ ΣΥΡΟ

 
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο ενώνει τη φωνή του  με τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις της Σύρου και τους ελεύθερους και δημοκρατικούς πολίτες των Κυκλάδων και καταγγέλλει ως εντελώς απαράδεκτες, εκδικητικές και ανυπόστατες τις διώξεις, που έκπληκτοι πληροφορηθήκαμε ότι μεθοδεύτηκαν ενάντια σε δεκατρείς πολίτες της Σύρου.  Ανάμεσα σε αυτούς που διώκονται είναι και μικροί μαθητές, γιατί τόλμησαν να συμμετάσχουν στις διαμαρτυρίες ενάντια στη φιέστα που στήθηκε  τον  Μάρτη του 2011, κατά τη διάρκεια  επίσκεψης του Γ. Παπανδρέου που παρίστανε τότε τον ‘’πρωθυπουργό’’, και η οποία κατέληξε σε ένα απίστευτο φιάσκο αστυνομικής βίας. 
Σήμερα τα νέα κυβερνητικά ανδρείκελα και τα «αριστερά» τους δεκανίκια, εφαρμόζουν τις ίδιες μεθόδους για να  τρομοκρατήσουν  τον Λαό.  Χρησιμοποιούν τη γνωστή αστυνομική βία και τη δικαστική απειλή και την τιμωρία, με σκοπό  να περάσουν  πιο εύκολα και με τις  δυνατόν μικρότερες αντιδράσεις, όχι μόνο τα σκληρά και απάνθρωπα μέτρα των 15 δις σε βάρος των εργαζομένων πολιτών, αλλά και για να ξεπουλήσουν κάθε δημόσιο περιουσιακό στοιχείο, στους ντόπιους και ξένους αφεντάδες τους.
Όμως όλοι οι πρόθυμοι αυλοκόλακες  της εξουσίας ας προσέξουν, όποιοι κι αν είναι, σε όποια θέση και αν ευρίσκονται, όποιον θεσμό και αν υπηρετούν, γιατί  η ώρα του Λαού και  της Λευτεριάς έρχεται, πολύ πιο σύντομα απ’ ότι μπορούν  να φανταστούν. Και τότε η τιμωρία θα είναι σκληρή, όχι μόνο για τα δωσίλογα αφεντικά τους, αλλά και για τους ίδιους.
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.
4/8/2012

Κυριακή 22 Ιουλίου 2012

Το colpo grosso της συμμορίας του ευρώ...

Απίστευτες και εξαιρετικά επικίνδυνες ανοησίες λέγονται σχετικά με το γενικό ξεπούλημα (αποκρατικοποιήσεις, όπως θέλει να τις ονομάζει η κυβέρνηση) και την μείωση του χρέους. Πρώτος έκανε την αρχή ο περίλαμπρος αυτός νους της οικονομολογικής διαστροφής, κ. Στουρνάρας, που για δυστυχία μας βρέθηκε υπουργός: Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει σε συγκροτημένες ενέργειες για την προσέλκυση επενδυτών είπε ο κ. Στουρνάρας στις προγραμματικές της κυβέρνησης και τόνισε ότι «στην κατεύθυνση αυτή θα υπάρξουν άμεσα μέτρα αποκατάστασης της εμπιστοσύνης και τόνωσης του επενδυτικού ενδιαφέροντος, όπως για παράδειγμα η θεσμοθέτηση της δυνατότητας του ΤΑΙΠΕΔ να δέχεται ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ως τίμημα για τις αποκρατικοποιήσεις».
Όπως διευκρίνιζαν κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών ουσιαστικά θα πρόκειται για ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο καθώς η αγορά ακινήτων του δημοσίου θα γίνεται με ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου στην ονομαστική τους αξία και ουσιαστικά το ΤΑΙΠΕΔ θα μπορεί να εξοφλεί δημόσιο χρέος, δεδομένου ότι τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις μειώνουν το χρέος. Το πράγμα είναι απλό: Τα φιλαράκια του κ. Στουρνάρα και οι ληστοσυμμορίτες που βρίσκονται πίσω από την σημερινή κυβέρνηση δεν έχουν παρά να προμηθευτούν ελληνικά ομόλογα από την δευτερογενή αγορά αξίας γύρω στα 20 σεντς στο ευρώ και έπειτα να έρθουν να «αγοράσουν» τα τιμαλφή της δημόσιας περιουσίας στην ονομαστική αξία των ομολόγων. Με άλλα λόγια αγοράζεις ένα χαρτί έναντι 20 ευρώ και το κράτος σου εγγυάται ότι θα το δεχτεί σε αξία 100 ευρώ αν προτίθεσαι να συμμετάσχεις στις αποκρατικοποιήσεις. Μόνο ληστοσυμμορίτης θα μπορούσε να σκεφτεί τέτοια κομπίνα.
Από την άλλη είχαμε τον κ. Ευάγγελο Μυτιληναίο, του γνωστού ομίλου, να προτείνει τα εξής: «Είναι αληθές ότι οι τιμές όλων των assets στην Ελλάδα είναι σοβαρά υποτιμημένες λόγω της κατάστασης. Είναι όμως επίσης αληθές, ότι και οι τιμές τον ομολόγων στη Δευτερογενή Αγορά είναι επίσης σφοδρά υποτιμημένες (15-20c το Ευρώ). Εάν η Ελληνική Κυβέρνηση και το Υπουργείο Οικονομικών έπειθαν τον Έλληνα πολίτη, ότι πουλώντας (σε σημερινές τιμές) €20δις Ελληνικών assets και μπορούσαμε με τον τρόπο αυτό να ακυρώσουμε Χρέος €100δις, η ιδέα των ιδιωτικοποιήσεων θα είχε πολύ μεγαλύτερη κοινωνική υποστήριξη. Βεβαίως το εγχείρημα αυτό θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο (εν όψει και της ακύρωσης των €106δις ιδιωτικού χρέους που έχει προηγηθεί από το PSI). Θα πρέπει να ενεργοποιηθεί πολύ αποτελεσματικά ο ΟΔΔΗΧ και με την υποστήριξη της κυβέρνησης να «βρει» και να ακυρώσει €100δις Ελληνικού Χρέους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι οι Ευρωπαίοι (όχι το IMF), υπό αυτές τις συνθήκες, θα αποδέχονταν οπωσδήποτε τα €50δις της ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών να κατευθυνθούν κατ’ ευθείαν στο Τραπεζικό Σύστημα και όχι μέσω του Δημόσιου Χρέους. Τέλος σε ένα τέτοιο περιβάλλον συνολικής Ελληνικής «τακτοποίησης», νομίζω και η ECB θα αποδεχόταν το «κούρεμα» και των δικών της Ομολόγων, nominal value €40-45δις συνολικά. Εν κατακλείδι, θα  μπορούσε να ήταν δυνατόν, άμεσες ιδιωτικοποιήσεις €20δις να: 1) σβήσουν χρέος €100δις, 2) να «οδηγήσουν» τα €50δις του κόστους της Τραπεζικής Ανακεφαλαιοποίησης εκτός Δημοσίου Χρέους και 3) να αφαιρέσουν περίπου €25δις από το χρέος μέσω του κουρέματος (και) των Ομολόγων της ECB. Σύνολο μείωσης χρέους €175δις (με τίμημα πώληση κρατικής περιουσίας €20δις).»
Με άλλα λόγια ο καλός επιχειρηματίας μας λέει ότι μπορούμε να μειώσουμε το δημόσιο χρέος – με τόσα πολλά «θα» και «ίσως» που καταντά ανοησία η όλη ιστορία – αν πουλήσουμε τα τιμαλφή του δημοσίου, δηλαδή του ελληνικού λαού. Εγώ θα πρότεινα στον κ. Μυτιληναίο μια άλλη ωραία ιδέα. Αντί να κάνει προτάσεις με ενέχυρο την περιουσία του δημοσίου, γιατί δεν επιχειρεί να κάνει το ίδιο με καταβολή από ίδια κέρδη και κεφάλαια. Γιατί ο κ. Μυτιληναίος δεν ηγείται μιας προσπάθειας να συγκεντρωθούν τα απαιτούμενα 20 δις ευρώ από ιδιώτες επιχειρηματίες, ομίλους και τράπεζες προκειμένου να αγορασθούν τα ελληνικά ομόλογα στην δευτερογενή αγορά και να καταστραφούν ώστε να απομειωθεί το δημόσιο χρέος της χώρας κατά 100 δις ευρώ; Put your money where your mouth is κ. Μυτιληναίε… όπως θα λέγανε και οι αγγλοσάξονες.
Είναι τουλάχιστον προκλητικό, για να είμαστε ευγενείς, να βγαίνει ένας από τους πιο σκανδαλωδώς ευνοημένους επιχειρηματίες της χώρας, ένας από εκείνους που στηρίζουν εδώ και δεκαετίες το καθεστώς της κυβερνητικής ληστοκρατίας προς ίδιον όφελος, να κάνει «προτάσεις» με την περιουσία του ελληνικού λαού. Βάλε στον ντορβά πρώτα την δική σου περιουσία κ. Μυτιληναίε που κατά 90% οφείλεται στην από κάθε άποψη απαράδεκτη κρατική εύνοια και το επίσημο καθεστώς ασυδοσίας που σου εξασφαλίζουν επί δεκαετίες οι πολιτικοί σου φίλοι και έπειτα να έχεις το θράσος να μιλάς για την δημόσια περιουσία. Εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν, κ. Μυτιληναίε…
Αλλιώς δεν είσαστε τίποτε άλλο εκτός απ’ αυτό που ήσασταν πάντα, μια επιχειρηματική ύαινα που καραδοκεί την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί την ανάγκη και το αδιέξοδο μιας ολόκληρης χώρας. Τώρα, σαν τυπικό πτωματοφάγο αρπακτικό, μυριστήκατε λεία με τις αποκρατικοποιήσεις, με το γενικό ξεπούλημα και καίγεστε για μερίδιο. Τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση.
Αν πραγματικά ενδιαφερόσασταν να μειωθεί το χρέος που η δική σας οικονομική και πολιτική τάξη δημιούργησε, τότε θα φροντίζατε να βρεθούν αυτά τα 20 δις ευρώ από τους ομοίους σας. Μην μου πείτε ότι είναι δύσκολο να βρεθούν αυτά τα 20 δις ευρώ από ιδιωτικές πηγές; Ας δούμε τον επίσημο πίνακα της Τραπέζης της Ελλάδος για το Ισοζύγιο Χρηματοοικονομικών Συναλλαγών Δείτε τι γίνεται την περίοδο Ιανουαρίου-Απριλίου του 2012.
Ιανουάριος - Απρίλιος
2010
2011
2012
IV
ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΧΡΗΜ/ΚΩΝ ΣΥΝ/ΓΩΝ  (ΙV.Α + ΙV.Β + ΙV.Γ + ΙV.Δ)
12.164,1
8.875,1
5.095,7
IV.A
ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ*
238,0
-703,2
76,6
   Κατοίκων στο εξωτερικό
-171,6
-290,7
339,3
   Μη κατοίκων στην Ελλάδα
409,7
-412,5
-262,7
IV.B
ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟΥ*
-2.859,5
-5.422,8
-64.835,5
   Απαιτήσεις
5.361,7
2.559,9
-37.320,0
   Υποχρεώσεις
-8.221,2
-7.982,7
-27.515,4
ΙV.Γ
ΛΟΙΠΕΣ  ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ*
14.768,6
15.010,1
69.852,6
   Απαιτήσεις
-12.286,8
3.850,3
11.475,6
   Υποχρεώσεις
27.055,5
11.159,9
58.376,9
        ( Δάνεια Γενικής Κυβέρνησης )
-604,6
21.136,8
70.325,4
ΙV.Δ
ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ **
17,0
-9,0
2,0
Το τετράμηνο Ιανουαρίου-Απριλίου 2012 οι άμεσες επενδύσεις εμφάνισαν καθαρή εισροή ύψους 77 εκατ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 703 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Ειδικότερα, οι άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα από μη κατοίκους, εμφάνισαν καθαρή εκροή 263 εκατ. ευρώ, ενώ οι άμεσες επενδύσεις κατοίκων στο εξωτερικό εμφάνισαν καθαρή εισροή (μείωση) 339 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για μια διαδικασία αποεπένδυσης τόσο στο εξωτερικό, όσο και το εσωτερικό.
Στην κατηγορία των επενδύσεων χαρτοφυλακίου σημειώθηκε καθαρή εκροή ύψους 64,8 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 5,4 δισεκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Προσέξτε αυτό το νούμερο: 64,8 δις ευρώ! Ειδικότερα, καταγράφηκε εκροή κεφαλαίων κυρίως λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων των εγχώριων θεσμικών επενδυτών σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού κατά 37,2 δισεκ. ευρώ καθώς και λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 27,5 δισεκ. ευρώ (εκροή). Δευτερευόντως, εκροή κεφαλαίων καταγράφηκε και λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων κατοίκων σε χρηματοοικονομικά παράγωγα του εξωτερικού κατά 528 εκατ. ευρώ.
Στην κατηγορία των "λοιπών'' επενδύσεων η καθαρή εισροή ύψους 69,9 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εισροής 15,0 δισεκ. ευρώ το αντίστοιχο τετράμηνο του 2011) οφείλεται κυρίως στην αύξηση των καθαρών δανειακών υποχρεώσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς μη κατοίκους κατά 69,2 δισεκ. ευρώ (εισροή) και στη μείωση κατά 11,6 δισεκ. ευρώ των τοποθετήσεων των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις και repos στο εξωτερικό (εισροή). Ειδικότερα, ο καθαρός δανεισμός του τομέα της γενικής κυβέρνησης ανήλθε σε 70,3 δισεκ. ευρώ και αφορά το δανεισμό του δημόσιου τομέα από το EFSF και το ΔΝΤ. Η εξέλιξη αυτή αντισταθμίστηκε εν μέρει από τη μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 10,9 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι μέσα σε μόλις τέσσερεις μήνες οι εγχώριοι θεσμικοί επενδυτές – κυρίως οι τράπεζες – διοχέτευσαν στο εξωτερικό πάνω από 37,2 δις ευρώ. Πάνω από δυο φορές το συνολικό ετήσιο ύψος των επενδύσεων στην ελληνική οικονομία. Γιατί; Για να αγοράσουν ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού. Το ποσό αυτό του τετραμήνου ισοδυναμεί με το ετήσιο ποσό των προηγούμενων τεσσάρων ετών.
Από πού βρέθηκαν αυτά τα δις ευρώ; Εδώ χρειάζεται να προσέξουμε ιδιαίτερα:
Τον Μάρτιο φέτος καταγράφηκε καθαρή εισροή ύψους 37,6 δισεκ. ευρώ, η οποία οφείλεται κυρίως στην καθαρή αύξηση (εισροή) κατά 38,5 δισεκ. ευρώ των δανειακών υποχρεώσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς μη κατοίκους (εκ των οποίων τα 7,5 δισεκ. ευρώ αφορούν το δανεισμό του δημόσιου τομέα από το EFSF και το ΔΝΤ στα πλαίσια των δανείων του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας και τα 31,2 δισεκ. ευρώ αφορούν δάνεια από το EFSF για την υλοποίηση του προγράμματος συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στη στήριξη της ελληνικής οικονομίας) και τη μείωση των τοποθετήσεων των εγχωρίων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις και repos στο εξωτερικό κατά 5,2 δισεκ. ευρώ (εισροή). Οι ανωτέρω κινήσεις αντισταθμίστηκαν από την μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 6,2 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Τον ίδιο ακριβώς μήνα σημειώθηκε καθαρή εκροή ύψους 37,0 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 6,1 δισεκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Ειδικότερα, καταγράφηκε εκροή κεφαλαίων κυρίως λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 25,2 δισεκ. ευρώ, καθώς και λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων των εγχώριων θεσμικών επενδυτών σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού κατά 11,8 δισεκ. ευρώ.
Με άλλα λόγια, τα ποσά που εισέρευσαν στην Ελλάδα τον μήνα Μάρτιο με την μορφή δανείων, που αφορούσαν διάφορες μορφές αποζημιώσεων εντός και εκτός PSI των τραπεζών και των μεγάλων επενδυτικών κεφαλαίων, εγχώριων και ξένων, έγιναν καπνός. Διοχετεύθηκαν αμέσως στο εξωτερικό, ενώ οι εγχώριοι θεσμικοί με σκοπό την αγορά κυρίως ομολόγων και εντόκων γραμματίων του εξωτερικού. Το ελληνικό κράτος, δηλαδή, δανείζεται με σκοπό να ενισχυθεί η εκροή κεφαλαίου στο εξωτερικό.
Το ίδιο συνέβη και τον μήνα Απρίλιο. Τον μήνα αυτόν, καταγράφηκε καθαρή εισροή ύψους 27,6 δισεκ. ευρώ, η οποία οφείλεται κυρίως στην καθαρή αύξηση (εισροή) κατά 31,6 δισεκ. ευρώ των δανειακών υποχρεώσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς μη κατοίκους. Οι κινήσεις αυτές αφορούν το δανεισμό του δημόσιου τομέα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας EFSF (25 δισεκ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, 3,3 δισεκ. ευρώ για την ανταλλαγή ομολόγων και 3,3 δισεκ. ευρώ για δανεισμό σε μετρητά). Εισροή σημειώθηκε επίσης λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις και repos στο εξωτερικό κατά 1,4 δισεκ. ευρώ. Οι ανωτέρω κινήσεις αντισταθμίστηκαν από την μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 5,3 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Τι έγιναν αυτά τα δανειακά, κατά κύριο λόγο, κεφάλαια; Μέσα στον ίδιο μήνα καταγράφηκε καθαρή εκροή ύψους 27,8 δισεκ. ευρώ, η οποία οφείλεται κυρίως στην αύξηση των τοποθετήσεων κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού κατά 25,4 δισεκ. ευρώ (εκροή) αλλά και στη μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 2,3 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Είναι απλή σύμπτωση η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με δανεικά του κράτους κατά 25 δις ευρώ τον μήνα Απρίλιο και η εκροή κατά 25,4 δις ευρώ για τοποθετήσεις σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού; Όχι βέβαια. Γι’ αυτό και στο πρώτο τετράμηνο του 2012 παρουσιάζεται το φαινόμενο ο καθαρός δανεισμός του τομέα της γενικής κυβέρνησης ανήλθε σε 70,3 δις ευρώ, ενώ η καθαρή εκροή επενδύσεων χαρτοφυλακίου της τάξης των 64,8 δις ευρώ!
Το έγκλημα που γίνεται εδώ δεν είναι μόνο το γεγονός ότι το κράτος δανείζεται για να ξεχρεώσει εγχώριες και ξένες τράπεζες, μαζί και επενδυτικά κεφάλαια, τροφοδοτώντας μια πρωτοφανή εκροή κεφαλαίου, αλλά και το γεγονός ότι επιτρέπεται αυτή η εκροή χωρίς να τρέχει τίποτε. Αν το όλο πρόβλημα ήταν τα 20 δις ευρώ για να απομειωθεί το δημόσιο χρέος κατά 175 δις ευρώ, όπως υπολογίζει ο κ. Μυτιλιναίος, τότε γιατί οι κυβερνήσεις δεν επιβάλουν έναν έκτακτο φόρο στην εκροή κεφαλαίου της τάξης του 30%; Ειδικά για εκείνες τις εκροές κεφαλαίου που αφορούν σε κερδοσκοπικές επενδύσεις σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτιου του εξωτερικού, σε καταθέσεις και repos του εξωτερικού.
Τι θα συνέβαινε αν επιβαλλόταν ένας τέτοιος φόρος; Απολύτως τίποτε, γιατί τα κεφάλαια αυτά είναι καθαρά παρασιτικά και δεν συμβάλουν στην πραγματική οικονομία. Τι εμποδίζει και δεν μπαίνουν τέτοιου είδους φόροι; Οι διάφοροι Μυτιλιναίοι, οι τραπεζίτες, τα ταμεία των κυβερνώντων κομμάτων, μιας και έτσι θα δυσκολευόταν η διεκπεραίωση της αναγκαίας εξαγοράς, καθώς και η ΕΕ, που θεωρεί την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίου ως «κεκτημένο». Όσο θα τους ανεχόμαστε όλους αυτούς, τόσο θα χάνουμε όλο και περισσότερα, μέχρι να καταντήσουμε σύγχρονοι δουλοπάροικοί τους.


Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 22/7/2012