Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Το κατοχικό καθεστώς μετατρέπει την πατρίδα μας σε χώρα δούλων ! - Του Κώστα Γιαννιώτη



Η τραγική πραγματικότητα που ζει η πατρίδα μας δεν μπορεί να φτιασιδωθεί πλέον από κανέναν γκεμπελικό προπαγανδιστικό μηχανισμό του κατοχικού καθεστώτος. Η χώρα μας έχει μετατραπεί σε γερμανική επαρχία και επιχειρείται μεθοδικά η μετατροπή των κατοίκων της σε δούλους !!
Όσο βαριά κι αν ακούγεται η τελευταία λέξη, είναι η πραγματικότητα.
Ακόμα κι αυτό το κουφάρι του ‘’συνδικαλισμού’’, η περίφημη ΓΣΕΕ - σε έκθεση του δικού της Ινστιτούτου Εργασίας -  αποκαλύπτει την τραγική πραγματικότητα που ζει ο Έλληνας στο χώρο της εργασίας.
Ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες (1.200.000) ‘’εργαζόμενοι’’ δεν αποκομίζουν από την παρεχόμενη εργασία τους ούτε τα στοιχειώδη για την επιβίωσή τους.
Προσλαμβάνονται χωρίς καμιά σύμβαση, καμιά ασφάλεια, καμιά ανθρώπινη συνθήκη.
Προσλαμβάνονται για τετράωρη καθημερινή εργασία και αναγκάζονται να προσφέρουν υπηρεσίες για δεκάωρα και δωδεκάωρα.
‘’Αμείβονται’’ …… έναντι μισθών πείνας, και όχι στο μηνιαίο σύνολό τους.
Εκατόν πενήντα (150) ευρώ – έναντι – μηνιαίως, με την ελπίδα να εισπράξουν κάποτε τα πενιχρά υπόλοιπα, ώστε να συμπληρώσουν το σύνολο του υποτιθέμενου μισθού.
Αυτοί είναι οι τυχεροί !
Γιατί υπάρχουν και αυτοί που ‘’αμείβονται’’ σε ……. είδος. Ένα πιάτο φαγητό ή ένα ρετάλι για ρούχο ή δυο σακουλάκια ρύζι για τα παιδιά τους ή….. ή ….. ή……

Την ίδια ώρα κάποιες εταιρίες …. ‘’διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού’’ (έτσι ονομάζονται σήμερα οι δουλεμπορικές επιχειρήσεις) ξεφυτρώνουν η μια μετά την άλλη. Τι πουλάνε ; Τι μισθώνουν ; Ποιο είναι το εμπόρευμα ;
Πουλάνε φρέσκο ανθρώπινο κρέας ! Φρέσκο ανθρώπινο αίμα !
Μισθώνουν ανθρώπους ! Με το κομμάτι ! Με την ώρα, με τη μέρα, με το μήνα !

Μέχρι χτες ξέραμε ότι ….. παλιά μίσθωναν υποζύγια ή αντικείμενα χρήσης (μουλάρια, άλογα, γαϊδούρια, αυτοκίνητα, ακίνητα κ.λ.π.).
Σήμερα μισθώνουν ανθρώπους !! Όχι την εργασία τους. Τους ανθρώπους ! Με αμοιβές ΕΝΑΝΤΙ μισθού, σε είδος, ή προσφορά καταλύματος και διαμονής (βλ. ξενοδοχεία).

Το πισωγύρισμα του ρολογιού της κοινωνίας έχει φύγει πολύ πιο πίσω από την κοινωνική πραγματικότητα του `50.
Έχει γυρίσει πολύ πιο πίσω από την κοινωνική πραγματικότητα του Σικάγου, του Μάντσεστερ, ακόμα και του 18ου αιώνα. Πολύ πιο πίσω !

Αν θυμάμαι καλά, οι πατρίκιοι της αρχαίας Ρώμης πρόσφεραν ως δώρο …….  ‘’εκδούλευση’’ σε φίλους τους, της ίδιας κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Πρόσφεραν δηλαδή κάποιους από τους δούλους τους , στέλνοντάς τους – για ορισμένο χρονικό διάστημα – να υπηρετούν το φίλο του πατρίκιου, έναντι ενός φτωχικού πιάτου φαγητού και υποτυπώδους στέγασης.
Αυτή ήταν η μοίρα των δούλων, των οποίων η μόνη παρηγοριά και ελπίδα ήταν η προσμονή της τύχης να κερδίσουν κάποτε την εύνοια του αφέντη, του …… ‘’κυρίου’’ και έτσι να φορέσουν το φρυγικό σκούφο, σημάδι του απελεύθερου.
Του ατόμου που θα όριζε πλέον από μόνο του την τύχη του και θα καθόριζε, με συμφωνία, το ύψος του μισθώματος της παροχής των υπηρεσιών του.

Σήμερα, κάποιοι ντόπιοι ‘’πατρίκιοι’’ - συνεργάτες της γερμανικής Ρώμης – απολαμβάνουν τα success story τους και τη …. ‘’ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ’’ της τυραννίας τους, μέσα από τα προνόμια των επάρχων και σύμφωνα με το δόγμα των Σαμαροβενιζέλων …….. ‘’Δουλειές ! Δουλειές ! Δουλειές ! (Μετάφραση συντ. ….. Business ! Business ! Business ! ή – προς το ‘’ελληνικότερον’’ μίζες ! μίζες ! μίζες !).

Μήπως πλησιάζουμε να φτάσουμε πιο πίσω και από την εποχή των απελεύθερων της Ρώμης ;
Αυτή η τύχη ταιριάζει στα παιδιά μας και στα παιδιά των παιδιών μας ;

Εμένα, προσωπικά, μου ταράζει τον ύπνο μου το σφυρί που χτυπάει φτιάχνοντας τις αλυσίδες των σκλάβων του Μισισιπή και της Αλαμπάμα.
Δε γέννησα παιδιά για να τα δω να τις φορούν !
Αν είναι να ζήσω τέτοια ζωή, κάλλιο να τη δώσω – αύριο κιόλας – στον αγώνα για τη ζωή, τη λευτεριά, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια !

Κώστας Γιαννιώτης
Μέλος του Εθν. Συντον. Συμβουλίου του ΕΠΑΜ

20 – 6 - 2014     

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

"Τέλος οι βωμοί και οι εστίες" , του Κώστα Γιαννιώτη



  
Κατά χρονικά διαστήματα έρχεται και ξανάρχεται στην επικαιρότητα η συζήτηση για το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός ανήκει σε κείνη την περίεργη ράτσα που επιμένει και εξακολουθεί να υπερασπίζεται την ‘’απαράδεκτη’’ και ‘’αντιπαραγωγική’’ επένδυση της ιδιόκτητης κατοικίας. Που επιμένει να θέλει δικό του κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του.
Οι οικονομικοί ‘’ειδήμονες’’ της Ευρώπης, συνεπικουρούμενοι από τον ‘’αδέσμευτο’’ και ‘’δημοκρατικό’’ τύπο, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους  για το απαράδεκτο και προκλητικό γεγονός ότι ο ‘’ξυπόλυτος’’ , ‘’τεμπέλης’’ , και ‘’ελεεινός’’ Έλληνας διατηρεί ένα ποσοστό ιδιόκτητης κατοικίας που αγγίζει το 78 %, σε αντίθεση με τον ‘’σώφρονα’’ , ‘’εργατικό’’ , ‘’πολιτισμένο’’ και ‘’νοήμονα’’ Γερμανό, που είναι ιδιοκτήτης κατοικίας σε ποσοστό που δεν ξεπερνά το 12 % . Απαράδεκτο !!!!
Αλήθεια, είναι τόσο αθώα αυτή η συζήτηση ;
Πρόκειται για κάποιους εμπαθείς και γραφικούς που ασχολούνται με το συγκεκριμένο θέμα ;

Η αλήθεια είναι άλλη. Οι κύριοι αυτοί, που κατά τακτά διαστήματα, βάζουν και ξαναβάζουν το θέμα αριθμού των ιδιόκτητων κατοικιών του ελληνικού λαού, έχουν πλήρη και βαθιά γνώση της ιστορίας, αλλά και της ψυχολογικής ποδηγέτησης των μαζών.
Επαναλαμβάνουν, κατά δόσεις, τα ίδια και τα ίδια, γνωρίζοντας ότι η, μεθοδευμένα σταδιακή, επανάληψη μοτίβων μηνυματικού χαρακτήρα, συνεχίζεται μέχρι το μήνυμα να εγκατασταθεί στο υποσυνείδητο των μαζών. Στην προκειμένη περίπτωση  επιχειρούν να ριζώσουν το μήνυμα του ….. απαράδεκτου και του ενοχικού συνδρόμου σε κάθε Έλληνα, ιδιοκτήτη κατοικίας ώστε, αφοπλισμένος, να παραδοθεί στις ορέξεις των αρπακτικών που καραδοκούν για την αρπαγή της τελευταίας του καταφυγής, της τελευταίας του γραμμής άμυνας. Του κεραμιδιού πάνω από το κεφάλι των παιδιών του. Του σπιτιού του. Του κάστρου του.

Αν ανοίξουμε τα κιτάπια της ιστορίας, θα διαπιστώσουμε ότι οι λαοί που έχασαν το σπίτι τους και τη γη τους εξαφανίστηκαν από προσώπου γης. Δεν ήταν τυχαίο ιστορικό γεγονός η κατάρρευση μιας χιλιόχρονης αυτοκρατορίας – της Βυζαντινής. Δεν ήταν αποτέλεσμα μεταφυσικών γεγονότων, αλλά συγκεκριμένων πολιτικών, που ακολούθησαν οι κατά καιρούς αυτοκράτορές της. Οι περίοδοι ακμής ή παρακμής της ήταν άμεσα συνδεδεμένες με τις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές που ακολουθήθηκαν από την κεντρική της διοίκηση.
Από την εποχή του Ιουστινιανού (527 – 565) έγινε προσπάθεια να προστατευτούν οι μικροκαλλιεργητές – μικροϊδιοκτήτες γης από την αδηφαγία των μεγαλογαιοκτημόνων (Δυνατών).
Επί εποχής των Ισαύρων – και κυρίως την περίοδο του Λέοντα Γ΄του Ίσαυρου (717 – 741) προασπίζεται νομοθετικά η μικρή ιδιοκτησία, η οποία απαλλάσσεται σχεδόν από τη φορολόγηση. Δημιουργούνται τα πρώτα στρατιω(το)τόπια. Καλλιεργητές, ιδιοκτήτες της γης τους, ετοιμοπόλεμοι και αφοσιωμένοι στην υπεράσπιση του τόπου τους, της γης τους, της ……. πατρίδας τους!
Επί εποχής του αυτοκράτορα Ρωμανού Λεκαπηνού (920 – 944) υποχρεώθηκαν οι μεγαλογαιοκτήμονες (Δυνατοί) να επιστρέψουν - χωρίς καμιά αποζημίωση – όλη τη γη που είχαν ‘’αγοράσει’’ ή κατάσχει λόγω χρεών στους μικροκαλλιεργητές.
Προχωρώντας ακόμα παραπέρα ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος θέσπισε το 1002 το φορολογικό μέτρο του ‘’Αλληλέγγυου’’, σύμφωνα με το οποίο οι ‘’Δυνατοί’’ ήταν υποχρεωμένοι να πληρώνουν τους φόρους που βάραιναν τους μικροϊδιοκτήτες-καλλιεργητές γης οι οποίοι αδυνατούσαν να πληρώσουν τους φόρους τους.
Όλες αυτές οι ρυθμίσεις προς όφελος των μικροϊδιοκτητών γης δεν έγιναν εξ αιτίας κάποιας φιλάνθρωπης και ελεήμονος διάθεσης κάποιων αυτοκρατόρων. Έγιναν από τη συνειδητή πρόθεση έξυπνων κυβερνητών-αυτοκρατόρων που ήθελαν να διαφυλάξουν την ακεραιότητα της επικράτειάς τους από τις επιβουλές εχθρικών ‘’γειτόνων’’. Και τα κατάφεραν. Γιατί μ` αυτή τους την οικονομική και κοινωνική πολιτική δημιούργησαν τους μυθικούς ήρωες της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, που η μυθοπλασία του λαού και η παράδοση τους πολιτογράφησε με το όνομα …… Διγενής Ακρίτας !! Ήταν οι περίοδοι ακμής και αντοχής της αυτοκρατορίας. Ήταν οι εποχές που η αυτοκρατορία αντιμετώπισε με επιτυχία κάθε εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή κατά της εδαφικής της ακεραιότητας. Ήταν οι περίοδοι που στήριξαν και στηρίχτηκαν στους …… πολίτες οπλίτες της αρχαίας Ελλάδας. Που εφάρμοσαν με επιτυχία αυτό που σήμερα ονομάζουμε παλλαϊκή άμυνα.
‘’Υπέρ βωμών και εστιών’’ μάχονταν και μεγαλουργούσαν, οι Έλληνες, στο πέρασμα των χιλιετιών της ιστορίας τους.
Αντίθετα, λαοί που δεν είχαν ή στερήθηκαν ….. ‘’βωμούς και εστίες’’, δική τους γη, δικό τους σπίτι, δικούς τους πατρικούς τάφους να υπερασπιστούν, χάθηκαν από προσώπου γης. Λαοί που πίστεψαν ότι μπορούν να στηρίξουν την άμυνά τους σε μισθοφορικούς στρατούς, καταδικάστηκαν από την ιστορία σε αφανισμό.
Κάτι παρόμοιο έγινε και με τη Βυζαντινή αυτοκρατορία. Πριν την άλωσή της από τους Τούρκους, είχε το ίδιο το κράτος αλώσει τη βασική της αμυντική γραμμή, που δεν ήταν άλλη από τους μικροκαλλιεργητές-μικροϊδιοκτήτες γης. Αυτούς που αποτελούσαν  τον …… ‘’λας των αρμάτων’’ (τον ένοπλο και εμπειροπόλεμο λαό), το συνειδητό πατριώτη. Αυτόν παρέδωσε βορά στην αδηφαγία των μεγαλογαιοκτημόνων – τοκογλύφων της εποχής και προσπάθησε να στηριχτεί σε μισθοφόρους οι οποίοι ….. λάκισαν με τις πρώτες σαϊτιές, μέχρι να ακουστεί η μοιραία κραυγή……. ‘’Εάλω η Πόλις’’!!!!

Οι σημερινοί ‘’Δυνατοί’’, οι νεοφεουδάρχες-τραπεζίτες, οι περίφημες ‘’αγορές’’, οι ‘’εταίροι’’ του Σαμαρά-Βενιζέλου και (προσφάτως) Τσίπρα, γνωρίζουν, καλλίτερα ίσως από πολλούς Έλληνες, την ιστορία αυτού του τόπου. Και στοχεύουν στην ‘’αχίλλειο πτέρνα’’ αυτού του λαού. Στην ατομική μικροϊδιοκτησία, την οποία σκοπεύουν να κατάσχουν, να ληστέψουν με κάθε μέσο. Για να του αφαιρέσουν την αγωνιστική διάθεση, την καρδιά της αντίστασής του. Μα τον μετατρέψουν αναίμακτα και αμαχητί σε νέο δουλοπάροικο.
Να γιατί έχει μπει στο στόχαστρο η ιδιωτική περιουσία του κάθε Έλληνα. Θα τον υποχρεώσουν να την παραδώσει, λόγω χρεών προς το δημόσιο ή τις τράπεζες. Να παραδώσει την πατρογονική εστία του, τις πεζούλες και το χωραφάκι του, τους …. ‘’βωμούς και τις εστίες’’ του. Να του στερήσουν την αιτία αντίστασης και άμυνας. Να χάσει για πάντα την ιδιότητα του πολίτη-οπλίτη και να παραδοθεί. Να καταντήσει περιφερόμενος νομάς, πένης και επαίτης. Υπηρέτης και υπάλληλος των νέων, ξένων ή ντόπιων, αφεντικών του σπιτιού του. Να καταντήσει κηπουρός στο σπίτι που μέχρι χθες ήταν δικό του.
                                                                                                 Κώστας Γιαννιώτης 
                                                                       Μέλος του Εθν. Συντον. Συμβουλίου του ΕΠΑΜ

                                                                                                       4 – 6 - 2014    

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Πυκνώνουν τα σύνεφα του πολέμου πάνω από την Ευρώπη-Άρθρο του Δημήτρη Καζάκη

Τρίτη, 3 Ιουνίου 2014

Πυκνώνουν τα σύνεφα του πολέμου πάνω από την Ευρώπη

Στη Βαρσοβία φτάνει ο αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα,  πρώτο σταθμό της επίσκεψής του στην Ευρώπη με αποκορύφωμα τις εκδηλώσεις για την Απόβαση της Νορμανδίας, με άμεσο στόχο την γενίκευση της οικονομικής, πολιτικής και πολεμικής αναμέτρησης με την Ρωσία. Η προετοιμασία της κλιμάκωσης της έντασης με την Ρωσία, βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας του Ομπάμα.


Η επίσκεψη ακολουθεί λίγα εικοσιτετράωρα μετά την ενδεχόμενη προσωρινή ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων στην Πολωνία που πρόκειται να εξετάσουν τα μέλη του ΝΑΤΟ, όπως ανακοίνωσε το Βερολίνο, με φόντο την ουκρανική κρίση και την στάση της Ρωσίας.  Όπως ανέφερε το γερμανικό υπουργείο Άμυνας, το ζήτημα θα τεθεί επί τάπητος στη συνάντηση της Τρίτης στις Βρυξέλλες. H συζήτηση θα περιστραφεί, όπως αναφέρει το Reuters, σε ενίσχυση της πολυεθνικής δύναμης στο Στσέτσιν.

Παρόντες στη Βαρσοβία θα είναι επίσης οι πρόεδροι της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, της Γερμανίας Γιοακίμ Γκάουκ και πολλοί πολιτικοί ηγέτες της κεντρικής και της ανατολικής Ευρώπης. Ο Μπαράκ Ομπάμα θα συναντήσει στην Πολωνία τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο, με τον οποίο είναι πιθανόν να συζητήσουν την παροχή αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας στο Κίεβο.

Με άλλα λόγια μιλάμε για κλιμάκωση και επέκταση του πολέμου με την Ρωσία.

Μπορείτε να θυμηθείτε πότε τελευταία φορά είχαμε στην κεντρική Ευρώπη διεξαγωγή θερμού πολέμου; Ποτέ μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Σήμερα, βλέπουμε να διαλύεται κυριολεκτικά μια χώρα όπως η Ουκρανία εν μέσω ενός ολοκληρωτικού πολέμου στην καρδιά της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Και το χειρότερο. Ο πόλεμος αυτός δεν είναι εμφύλιος. Πρόκειται για έναν τυπικό περιφερειακό πόλεμο ανάμεσα σε υπερδυνάμεις, από εκείνους που τις περασμένες δεκαετίες βλέπαμε να ξεσπούν και να ισοπεδώνουν ολόκληρες ηπείρους στην Ασία, την Αφρική, την Λατινική Αμερική.

Να λοιπόν ένα εντελώς καινούργιο δεδομένο. Μια περιφερειακή σύγκρουση στην καρδιά της Ευρώπης για πρώτη φορά μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Χάρις πρωτίστως στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Μια σύγκρουση που παίρνει χαρακτήρα ολοκληρωτικού πολέμου σαν αυτόν που έζησε η ίδια η Ουκρανία κατά τη διάρκεια της ναζιστικής εισβολής στην ΕΣΣΔ από τον Ιούνιο του 1941.

Έτσι ένας μισθοφορικός στρατός "εθνοφυλακής" που οργάνωσε μέσα σε δυο μήνες η κυβέρνηση των νεοναζί του Κιέβου με την συνδρομή ιδιωτικών εταιρειών μισθοφόρων από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, έχει ξεκινήσει την μαζική σφαγή του πληθυσμού των "αλλοεθνών" της Ουκρανίας. Τελευταίο επισόδειο η αεροπορική επιδρομή στην πόλη Λουχάνσκ, όπου πολεμικά αεροσκάφη χτύπησαν με βόμβες διασποράς τον πληθυσμό της πόλης.

Η κατάσταση είναι άκρως εκρηκτική και επικίνδυνη. Τόσο που έκανε ακόμη και παλαίμαχους πολιτικούς της έντασης από την εποχή του ψυχρού πολέμου να χτυπήσουν το καμπανάκι του κινδύνου. Ένας από τους πρώτους ήταν ο Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος σε άρθρο του στην Washington Post (6/5/2014) προηδοποιούσε την εξουσία των ΗΠΑ να μην προχωρήσει σε αναμέτρηση στην Ουκρανία:  "Στη ζωή μου, έχω δει τέσσερις πολέμους να ξεκινούν με μεγάλο ενθουσιασμό και στήριξη της κοινής γνώμης, τους οποίους τον έναν δεν ξέραμε πώς να τον τελειώσουμε και από τους τρεις αποσυρθήκαμε μονομερώς. Η σημασία της πολιτικής είναι πώς τελειώνει, όχι το πώς αρχίζει."

Με την σειρά του ένας άλλος παλαίμαχος πολιτικός της έντασης επί ψυχρού πολέμου, ο Χέλμουτ Σμιτ, δήλωσε σε συνέντευξή του στην Bild (16/5/2014): "Δεν θέλω να ενθαρρύνω ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και κυρίως δεν ζητώ περισσότερα χρήματα για όπλα του ΝΑΤΟ, αλλά ο κίνδυνος ότι η κατάσταση εντείνεται, όπως το 1914, αυξάνεται μέρα με τη μέρα."

Η ανησυχία τους είναι δικαιολογημένη. Ο Ομπάμα στις 28/5/2014 μιλώντας στην τελετή αποφοίτησης του Ουέστ Πόιντ ξεκαθάρισε ως εξής το δόγμα των ΗΠΑ: "Ιδού η κατακλείδα μου: Η Αμερική πρέπει πάντα να ηγείται στην παγκόσμια σκηνή. Αν δεν το κάνουμε εμείς, κανείς άλλος δεν θα το κάνει. Ο στρατός που έχετε ενταχθεί είναι και θα είναι πάντα η ραχοκοκαλιά αυτής της ηγεσίας... Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα χρησιμοποιήσουν στρατιωτική δύναμη, μονομερώς, εάν είναι απαραίτητο, όταν το απαιτούν τα θεμελιώδη συμφέροντά μας - όταν οι άνθρωποι μας απειλούνται, όταν τα προς το ζην μας βρίσκονται σε κίνδυνο, όταν η ασφάλεια των συμμάχων μας είναι σε κίνδυνο. Υπό αυτές τις συνθήκες, πρέπει απασχολήσουν σκληρά ερωτήματα σχετικά με το αν οι πράξεις μας είναι αναλογικές, αποτελεσματικές και δίκαιες. Η διεθνής γνώμη έχει σημασία, αλλά η Αμερική δεν πρέπει ποτέ να ζητήσει άδεια για να προστατεύσει τους ανθρώπους μας, την πατρίδα μας, ή τον τρόπο ζωής μας."


Ούτε στις παλιές αυτοκρατορίες δεν θα βρει κανείς μια τόσο ξεκάθαρη διατύπωση του δόγματος ενός παγκόσμιου καισαρισμού. Ο πόλεμος πλέον για την ηγεσία των ΗΠΑ είναι ένα νόμιμο μονομερές εργαλείο άσκησης παγκόσμιας ηγεμονίας. Φυσικά της δικής της παγκόσμιας ηγεμονίας που δεν ανέχεται πλέον κανένα έστω οιονεί ανταγωνιστή. Κι επομένως θα δούμε τον πόλεμο να κλιμακώνεται σαν προληπτικό χτύπημα εναντίον οποιουδήποτε η οικονομία των ΗΠΑ δεν μπορεί να γονατίσει. Καλώς ήλθατε στην κόλαση ενός νέου μεσοπολέμου.