Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

Τι υποσχέθηκε η κυβέρνηση για να ανοίξει ξανά η συζήτηση για το χρέος;

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ  ΚΑΖΑΚΗ

Τελικά η όλη φασαρία έγινε μόνο και μόνο για να ομολογήσει η κυβέρνηση ότι ο περίφημος μηχανισμός του δημοσιονομικού κόφτη δεν αφορά μόνο τις ποικίλες τακτικές δαπάνες του προϋπολογισμού, αλλά και τις δαπάνες για τις συντάξεις. Θυμάστε που η κυβέρνηση ορκιζόταν ότι ο κόφτης δεν αφορά τις δαπάνες για υγεία, παιδεία και συντάξεις. Ξεχάστε τα. Όλα αυτά last year.
Η κυβέρνηση έστησε ένα ολόκληρο παιχνίδι με τους συνταξιούχους, το περίφημο επίδομα εξαθλίωσης το οποίο ονόμασε "13η σύνταξη", μόνο και μόνο για να αποκαλύψει αυτό που θα ισχύει από το 2017. Ο κόφτης θα λειτουργεί για όλες τις δαπάνες του κράτους, συμπεριλαμβανομένων και των συντάξεων. Όχι μόνο των τρεχουσών, αλλά και των παρελθουσών.

Από πού προκύπτει αυτό; Από την επιστολή Τσακαλώτου. Δείτε τι λέει η επίμαχη περικοπή: "Οι ελληνικές αρχές παραμένουν πλήρως δεσμευμένες να συνεχίσει τη συμφωνηθείσα δημοσιονομική πορεία που βασίζεται σε πρωτογενές πλεόνασμα με στόχους 0,5, 1,75 και 3,5% του ΑΕΠ το 2016, 2017 και 2018 αντίστοιχα. Οι ελληνικές αρχές θα ενεργοποιήσουν τον έκτακτο δημοσιονομικό μηχανισμό, όπως τέθηκε σε εφαρμογή στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης, όπως προβλέπεται στο Νόμο 4389/16, σε περίπτωση που τα στοιχεία εκτέλεσης επικυρωμένα από την Eurostat δείχνουν ότι οι συμφωνηθέντες στόχοι δεν επιτεύχθηκαν. Ειδικότερα, σε περίπτωση που η εκτέλεση του προϋπολογισμού για το 2016 δεν πληροί το συμφωνημένο στόχο, το οποίο θεωρούμε εξαιρετικά απίθανο, οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να αναλάβουν αντισταθμιστικά μέτρα στον τομέα των δαπανών για συντάξεις, για να καλυφθεί η διαφορά μεταξύ του αποτελέσματος και του δημοσιονομικού στόχου για το 2016."
Το πρώτο που ξεκαθαρίζει είναι ότι το επίδομα, ή φιλοδώρημα φιλανθρωπίας, που δόθηκε στους μισούς περίπου συνταξιούχους, έγινε ως άλλοθι για την λειτουργία του έκτακτου δημοσιονομικού μηχανισμού, δηλαδή του κόφτη, ακόμη και για τις συντάξεις. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η κυβέρνηση δέχεται ότι σε περίπτωση που δεν επιτυγχάνεται ο στόχος, θα προχωρήσει ακόμη και σε "αντισταθμιστικά μέτρα στον τομέα των δαπανών για συντάξεις". Τι θα κάνει δηλαδή; Όχι μόνο θα προχωρήσει σε περικοπές των συντάξεων που προβλέπονται ήδη στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά θα φροντίσει να πάρει πίσω ακόμη και το επίδομα που έδωσε.
Τελικά να δείτε ότι το επίδομα όχι μόνο θα το πληρώσουν διπλά και τρίδιπλα όσοι το πήραν, αλλά και όσοι από τους συνταξιούχους δεν κρίθηκαν τόσο "χαμηλοσυνταξιούχοι" για να το πάρουν. Αυτό δεν γίνεται για πρώτη φορά. Ας θυμηθούμε την αναδρομική επιστροφή του έκτακτου επιδόματος αλληλεγγύης, απ' όσους συνταξιούχους οι δανειστές έκριναν ότι δεν έπρεπε να το πάρουν. Άλλη μια κατάκτηση του success story της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Η πράξη της κυβέρνησης απέδειξε πόσο χαμηλά έχει πέσει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Μπορεί τώρα να ωρύεται η ΝΔ για εξευτελισμό της κυβέρνησης, αλλά κι αυτή έκανε ακριβώς τα ίδια. Όσο για το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και τη ΧΑ τι να πει κανείς; Πήγαν και ψήφισαν την εικονική παροχή της κυβέρνησης για να την διευκολύνουν στην προσπάθεια εξαπάτησης των συνταξιούχων και μη, ενώ τώρα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους με όλη την υποκρισία που τους διακρίνει. Δεν μπορούν να κρύψουν πόσο ταυτίζονται όλοι τους στον τρόπο αντιμετώπισης των συνταξιούχων και γενικά των εργαζομένων.
Κι όλα αυτά γιατί; Διότι, έτσι μας λένε, θα επανεκκινήσει η συζήτηση για τον περιορισμό του χρέους. Μας το είπε δια του twitter ο Γερούν Ντάισελμπλουμ.
Ποιά είναι αυτά τα περίφημα μέτρα ανακούφισης του χρέους; Στην ουσία πρόκειται για μια νέα επιμήκυνση των δανείων του μηχανισμού στήριξης.
Όλοι τους όμως θέλουν να ξεχνάνε ότι η Ελλάδα βρίσκεται ήδη σε περίοδο μορατόριουμ πληρωμής των δανείων του μηχανισμού στήριξης. Πιο συγκεκριμένα μέσα στο 2017, πέρα από την ετήσια αναχρηματοδότηση του βραχυχρόνιου δανεισμού της κυβέρνησης - η οποία έχει ξεφύγει από κάθε όριο ξεπερνώντας τα 550 δις ευρώ - το ελληνικό κράτος καλείται να πληρώσει μόνο ΔΝΤ και τα ομόλογα της ΕΚΤ, που εξαιρέθηκαν από το PSI του 2012. Το ίδιο και το 2018, που τελειώνει το χρηματοδοτικό πρόγραμμα του ESM.
Η εξυπηρέτηση των δανείων του μηχανισμού, ξεκινά από τον Ιούνιο του 2020 με τα διακρατικά δάνεια από τις χώρες της ευρωζώνης ύψους 53 δις ευρώ. Ενώ τον Φεβρουάριο του 2023 και κατόπιν θα ξεκινήσουν επίσης και οι πληρωμές των δανείων EFSF/ESM.
Τι νόημα έχει λοιπόν η νέα επιμήκυνση, η οποία θα αφορά τα δάνεια του EFSF/ESM που θα αρχίσει το ελληνικό κράτος να εξυπηρετεί από το 2023 και μετά; Και μέχρι τότε τι γίνεται; Η απάτη θα συνεχίζεται μέχρις ότου ο ελληνικός λαός σταθεί στο ύψος του, αποφασίσει επιτέλους να ξεφορτωθεί το καθεστώς κατοχής της πατρίδας του, ξαποστείλει τους δοσίλογους απατεώνες που τον κυβερνάνε και επιβάλει την καταγγελία του χρέους με βάση τα διεθνώς νόμιμα.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Όταν η δήθεν αλληλεγγύη στους μετανάστες δουλεύει για το οργανωμένο έγκλημα.

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΖΑΚΗ

Η μετανάστευση δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά κατάρα για όσους εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους λόγω πολέμων, καταπίεσης, ή αφόρητης φτώχειας και εξαθλίωσης. Η μετανάστευση είναι συνώνυμο του εξαναγκασμού και του βίαιου εκπατρισμού από τότε που για πρώτη φορά η παγκόσμια αγορά απαίτησε τη μεταφορά κοντά 20 εκατομμυρίων κυρίως Αφρικανών με τα δουλεμπορικά στις οικονομίες των φυτειών του Νέου Κόσμου.
Το ίδιο και σήμερα. Γι' αυτό και όπως τότε, έτσι και σήμερα, οι δουλέμποροι και τα δίκτυα δουλεμπόρων αποτελούν τη βασική κινητήρια δύναμη της μετανάστευσης παγκόσμια. Πρόσφατα δημοσιοποιήθηκαν δυο πολύ σημαντικές εκθέσεις για την εμπορία ανθρώπων. Η πρώτη προέρχεται από την Υπηρεσία του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (https://www.unodc.org/…/2016_Global_Report_on_Trafficking_i…), ενώ η δεύτερη από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ (https://www.state.gov/j/tip/rls/tiprpt/2016/).

Το ενδιαφέρον με τις συγκεκριμένες εκθέσεις δεν είναι το γεγονός ότι διαπιστώνουν έξαρση της εμπορίας ανθρώπων. Αυτό είναι κάτι αναμενόμενο σε μια εποχή έξαρσης των μεταναστευτικών μετακινήσεων. Το εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι σε μια εποχή έξαρσης του δουλεμπορίου ανθρώπινων ψυχών, η δίωξη των κυκλωμάτων έχει δραστικά περιοριστεί.
Θα περίμενε κανείς ότι με το οξύτατο πρόβλημα μετακίνησης προσφύγων και μεταναστών προς την Ευρώπη διαμέσου κυρίως της Ελλάδας και της Ιταλίας το 2015, οι διωκτικές αρχές των χωρών εισόδου, αλλά κι ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα είχαν να επιδείξουν μια ιδιαίτερα εκτεταμένη επιχείρηση ενάντια στα κυκλώματα δουλεμπορίας. Συνέβη κάτι τέτοιο; Ακριβώς το αντίθετο συνέβη. Σ' ολόκληρη την ΕΕ περιορίστηκε η ποινική δίωξη των κυκλωμάτων που εμπορεύονται ανθρώπους.
Ας πάρουμε ως παράδειγμα την Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία από τις αστυνομικές αρχές της Ελλάδας που καταγράφονται στην έκθεση του ΟΗΕ, ο αριθμός αδικημάτων που σχετίζονται με εμπορία ανθρώπινων ψυχών από 62 το 2010 έπεσαν στα 36 το 2014 και μόλις στα 16 για την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2015. Ο αριθμός των υπόπτων που ερευνήθηκαν για αδικήματα εμπορίου ανθρώπων ήταν 246 το 2010 για να μειωθεί κατόπιν στους 125 το 2014 και στους 40 την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2015.
H έκθεση του State Department αναφέρει: "Κατά την περίοδο αναφοράς, πολλές χώρες στην ΕΕ και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, όπως η Ελλάδα, παρουσίασαν ένα πρωτοφανές κύμα μετανάστευσης από τη Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Ασία, που αποτελείται από ένα μίγμα των αιτούντων άσυλο / οιονεί πρόσφυγες, οικονομικοί μετανάστες και ευάλωτοι πληθυσμοί σε διακίνηση, μεταξύ άλλων. Ένας διεθνής οργανισμός εκτιμά ότι η Ελλάδα έλαβε περισσότερους από 862.000 μετανάστες και αιτούντες άσυλο το 2015. Ορισμένα από αυτά τα άτομα, όπως ασυνόδευτα ανήλικα και τις ανύπαντρες γυναίκες, ήταν ιδιαίτερα ευάλωτα στην εμπορία ανθρώπων. Οι περισσότεροι μετανάστες και αιτούντες άσυλο πιστεύεται ότι βασίζονται σε λαθρεμπόρους σε κάποιο σημείο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους και σε ορισμένες περιπτώσεις αναγκάζονται σε εκμετάλλευση κατά την άφιξή τους στην Ελλάδα."
Τι θα περίμενε κανείς μετά από μια τέτοια (αυτονόητη, εν πολλοίς) εκτίμηση; Οι διωκτικές αρχές να έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο με σκοπό το χτύπημα των κυκλωμάτων. Έγινε κάτι τέτοιο; Ακριβώς το αντίθετο έγινε. Να τι γράφει η έκθεση: "Η κυβέρνηση [της Ελλάδας] άσκησε κάπως λιγότερες διώξεις υπόπτων σε σχέση με τα δύο προηγούμενα έτη. Η αστυνομία εντόπισε λιγότερα θύματα εμπορίας ανθρώπων..." Είναι δυνατόν; Κι όμως είναι.
Και δεν είναι μόνο η Ελλάδα. Τα ίδια πάνω-κάτω συνέβησαν σ' ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε μια εποχή έξαρσης της παράνομης διακίνησης μεταναστών, οι διωκτικές αρχές κυρίως στις χώρες εισόδου προς την ΕΕ - όπως είναι η Ελλάδα - φάνηκαν ουσιαστικά να αδρανούν. Το ίδιο και στις υπόλοιπες χώρες υποδοχής.
Φταίνε οι διωκτικές αρχές, ή συνιστά πολιτική επιλογή; Σαφώς το δεύτερο. Ήταν και είναι πολιτική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναληφθεί το βάρος της αντιμετώπισης του προβλήματος των μεταναστευτικών μετακινήσεων από τις εθνικές αρχές κάθε κράτους, στα κυκλώματα των ΜΚΟ. Ήταν και παραμένει πολιτική επιλογή της ΕΕ να μην αντιμετωπίζεται ο παράνομος μετανάστης ως θύμα κυκλωμάτων εμπορίας, αλλά ως αντικείμενο αυθαίρετης και υποκριτικής αλληλεγγύης χωρίς να τηρούνται τα διεθνώς νόμιμα.
Το αποτέλεσμα; Ποτέ ξανά δεν αντιμετώπισε η Ευρώπη ένα τέτοιο κύμα εμπορίας ανθρώπινων ψυχών. Και μάλιστα υπό καθεστώς άτυπης ασυλίας. Η δράση των ΜΚΟ και η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας συνιστά τον καλύτερο μανδύα για την τρομακτική επέκταση των κυκλωμάτων εμπορίας.
Και τι κάνει γι' αυτό η πολιτισμένη Ευρώπη; Απολύτως τίποτε. Απλά μεταχειρίζεται τους μετανάστες ως νομάδες, που χρήζουν ειδική μεταχείριση συγκαλύπτοντας το γεγονός ότι συνιστούν προϊόν κυκλωμάτων εμπορίας ανθρώπων. Το πολύ-πολύ να χύσουν κανένα κροκοδείλιο δάκρυ για τα χιλιάδες ανήλικα που χάνονται τα ίχνη τους, άμα εισέλθουν στην ΕΕ. Κανείς δεν θα συγκινηθεί τόσο ώστε να ζητήσει να λογοδοτήσουν ακόμη και ποινικά οι κάθε λογής υπεύθυνοι, οι ΜΚΟ και οι αλληλέγγυοι των ανοιχτών συνόρων.
Όλοι τους - το ξέρουν, δεν το ξέρουν - δουλεύουν για τους δουλεμπόρους. Και ανοιχτά σύνορα σημαίνει ελεύθερο εμπόριο ανθρώπων. Γι' αυτό άλλωστε κι όλοι αυτοί οι τόσο προοδευτικοί μας διδάσκουν να απεχθανόμαστε τον όρο "λαθραία διακίνηση μεταναστών", ή λαθρομετανάστες. Μας διδάσκουν ότι το λαθραίο δεν ταιριάζει σε ανθρώπους κι άρα όποιος μιλάει για λαθρομετανάστες είναι φασίστας και ρατσιστής.
Η αλήθεια είναι όπως πάντα πολύ πιο βρώμικη. Όλοι αυτοί που απεχθάνονται να μιλήσουν για λαθραία διακινούμενους μετανάστες, στην ουσία το έκαναν και το κάνουν για να διευκολύνουν την συγκάλυψη του γεγονότος ότι ο λαθρομετανάστης συνιστά θύμα των κυκλωμάτων εμπορίας και του οργανωμένου εγκλήματος. Πρέπει πάση θυσία να αποσπαστεί η διακίνηση των μεταναστών από το οργανωμένο έγκλημα.
Ας δούμε τι λέει το Πρόσθετο Πρωτόκολλο στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά του Διασυνοριακού Οργανωμένου Εγκλήματος κατά της λαθραίας διακίνησης μεταναστών από ξηράς, θαλάσσης και αέρος Υιοθετήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2000 με την απόφαση 55/25 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ Έναρξη ισχύος: 28 Ιανουαρίου 2004, σύμφωνα με το άρθρο 22 Κείμενο: UN Document A 55/383 (2000) Η συγκεκριμένη Σύμβαση και τα Πρωτόκολλά της είναι νόμος του ελληνικού κράτους (ΦΕΚ, 158)
Το Άρθρο 3 αναφέρει: - 1. Για τους σκοπούς του Πρωτοκόλλου τούτου: α) «Λαθραία διακίνηση μεταναστών» σημαίνει την επίτευξη της παράνομης εισόδου ενός προ¬σώπου σε ένα κράτος μέρος, του οποίου το πρόσωπο αυτό δεν είναι υπήκοος ή μόνιμος κάτοικος, με σκο¬πό την απόκτηση, αμέσως ή εμμέσως, οικονομικού ή άλλου οφέλους. β) «Παράνομη είσοδος» σημαίνει τη διέλευση των συνόρων χωρίς συμμόρφωσης προς τις απαραί¬τητες προϋποθέσεις νόμιμης εισόδου στο κράτος υποδοχής.
Τι αναφέρει λοιπόν το Πρωτόκολλο που οφείλουν να ακολουθούν πιστά Ελλάδα και ΕΕ; Ότι ο λαθρομετανάστης είναι θύμα εγκλήματος. Όπως και η "παράνομη είσοδος" σε μια χώρα. Τι πρέπει να κάνει μια χώρα που ακολουθεί πιστά το Πρωτόκολλο; Άρθρο 5.- Οι μετανάστες δεν υπόκεινται σε ποινική δίωξη δυνάμει του Πρωτοκόλλου τούτου, μόνον όσον αφορά το γεγονός ότι αποτέλεσαν αντικείμενο των πράξεων που αναφέρονται στο άρθρο 6.
Τι αναφέρει το άρθρο 6; - 1. Κάθε κράτος μέρος υιοθετεί τα νομοθετικά και άλλα μέτρα που είναι αναγκαία για να θεσπισθούν ως ποινικά αδικήματα, όταν τελούνται με πρόθεση και για να αποκτηθεί άμεσο ή έμμεσο οι¬κονομικό ή άλλο υλικό όφελος: α) η λαθραία διακίνηση μεταναστών, β) όταν διαπράττονται με σκοπό τη διευκόλυνση της λαθραίας διακίνησης μεταναστών: i) η κατάρτιση ψευδούς ταξιδιωτικού εγγράφου ή δελτίου ταυτότητας, ii) η προμήθεια, παροχή ή κατοχή τέτοιου εγγράφου. γ) Η διευκόλυνση προσώπου που δεν είναι υπήκοος ή μόνιμος κάτοικος να παραμείνει στο ενδιαφε¬ρόμενο κράτος χωρίς να συντρέχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για νόμιμη παραμονή στο κράτος με τα μέσα που αναφέρονται στην περίπτωση (β) της παραγράφου αυτής ή άλλα παράνομα μέσα.
Γιατί λοιπόν οφείλει κάθε κράτος να ποινικοποιήσει τη λαθρομετανάστευση, κοκ; Όχι για να ποινικοποιήσει το θύμα, δηλαδή τον μετανάστη - όπως ζητά η ΧΑ για να προστατέψει τα κυκλώματα που νέμονται τους λαθρομετανάστες - αλλά για να χτυπηθεί το εμπόριο των ανθρώπων ως εκδήλωση του οργανωμένου εγκλήματος. Εφαρμόζεται το συγκεκριμένο πρωτόκολλο; Ούτε από την Ελλάδα, ούτε από την Τουρκία, ούτε βέβαια από την ΕΕ.
Να γιατί οι αλληλέγγυοι της αριστεράς του Σώρος βάλθηκαν να μας διδάξουν ότι είναι κακό να μιλάμε για λαθρομετανάστες, ή για παράνομους μετανάστες. Καλύτερα να μιλάμε για irregular migrants, δηλαδή για ακανόνιστους μετανάστες ή ότι άλλο σημαίνει αυτός ο άχρωμος όρος, που υιοθετείται πλέον στα επίσημα κείμενα για να κρύψει την οργανική σχέση της λαθρομετανάστευσης με το οργανωμένο έγκλημα. Κι όσο οι αλληλέγγυοι του Σώρος θα διευκολύνουν όσο ποτέ άλλοτε το δίκτυο της οργανωμένης εμπορίας ανθρώπων - πάντα με το αζημίωτο - τόσο οι κυβερνήσεις θα μεταχειρίζονται τα θύματα κατά το δοκούν.

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

Η Λαγκάρντ φέρεται να εμπιστεύεται τη δικαιοσύνη της Ελλάδας περισσότερο από της Γαλλίας

Του Δημάτρη Καζάκη

Η Κριστίν Λαγκάρντ πρόκειται να ζητήσει την ελληνική υπηκοότητα μετά την καταδίκη της από την Γαλλική δικαιοσύνη για διαπλοκή και διαφθορά. Παρά το γεγονός ότι το ΔΣ του ΔΝΤ δήλωσε ότι δεν πρόκειται να τεθεί θέμα για την μαντάμ, διότι χαίρει "ευρείας εκτίμησης", η κ. Λαγκάρντ φέρεται ιδιαίτερα εκνευρισμένη με το γεγονός ότι η Γαλλική δικαιοσύνη δεν της έκανε τη χάρη.
Σκεφτείτε ότι η κ. Λαγκάρντ μαζί με τον Σαρκοζί έκαναν ότι ήταν δυνατό να συγκαλύψουν τη διαπλοκή τους με τον επιχειρηματία της Adidas. Κι όμως, το Γαλλικό δικαστήριο αποφάνθηκε ότι παρά το γεγονός ότι η μαντάμ δεν φαίνεται να τα πήρε, όσο ήταν υπουργός δεν έκανε όσα μπορούσε να κάνει για να αποτρέψει τη ζημιά του Γαλλικού δημοσίου υπέρ των επιχειρηματικών συμφερόντων ενός από τους σημαντικούς χορηγούς του τότε προέδρου Σαρκοζί. Δηλαδή, δεν καταδικάστηκε γιατί τα πήρε, αλλά γιατί δεν έκανε ως υπουργός οικονομικών ότι όφειλε για να αποτρέψει τη διαπλοκή.
Είναι λοιπόν να μην θέλει η μαντάμ Διευθύνων Σύμβουλος του ΔΝΤ να αλλάξει υπηκοότητα; Υπάρχει περίπτωση να δικαστεί και να καταδικαστεί στην Ελλάδα υπουργός γιατί δεν έκανε ότι όφειλε να κάνει προκειμένου να προστατεύσει το δημόσιο; Ούτε κατά διάνοια.
 Εδώ η ανώτατη δικαιοσύνη δικάζει με βάση τη σκοπιμότητα της εξουσίας κι όχι το δημόσιο συμφέρον και το Σύνταγμα. Επινοεί αποκλειστικά δικό της πρωτογενές δίκαιο, παρά κι ενάντια στο Σύνταγμα, προς το συμφέρον των πιο άνομων και καταχρηστικών συμφερόντων.
Το Σύνταγμα υπάρχει μόνο για να το επικαλείται προς όφελος και για το συμφέρον των διαπλεκόμενων, όπως π.χ. στην περίπτωση των καναλαρχών. Έτσι όμως και πέσει στα χέρια της η τύχη απολυμένων καθαριστριών, αδικημένων ανασφάλιστων, ή κοινών συνταξιούχων, τότε ουαί κι αλλοίμονο. Αστράφτει και βροντά. Πάνω απ' όλα το δημόσιο συμφέρον! Ποιό δημόσιο συμφέρον; Το δημόσιο συμφέρον των "θεσμών" κατοχής της Ελλάδας, της ασυδοσίας των διαπλεκόμενων και των δοσίλογων στη διακυβέρνηση της χώρας.
Είναι να μη θέλει η μαντάμ Λαγκάρντ να αποκτήσει ελληνική υπηκοότητα; Ποιός δικαστής θα βρεθεί να της καταλογίσει το οτιδήποτε; Εκτός κι αν είναι ο Τσοχατζόπουλος, ο οποίος από βουλιμία έκανε το λάθος να ρίξει στη μοιρασιά της μίζας τους συντρόφους του. Κι έτσι ανέλαβε η δικαστική εξουσία να τον βάλει στη θέση του. Εξασφαλίζοντας βέβαια την απαραίτητη ομερτά. Όπως συμβαίνει πάντα με κάθε λογής μαφία.
Η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη τύποις κοινοβουλευτική χώρα στον κόσμο που οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί χαίρουν τέτοιας απόλυτης ασυλίας από τη δικαιοσύνη. Και μην τολμήσει κανείς να θέσει θέμα ποινικών ευθυνών όσων ασκούν εξουσία, γιατί τότε μια ολόκληρη ομοχειρία δημοσιολογούντων θα αρχίσει να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για την "ποινικοποίηση της πολιτικής" και τον επικείμενο "εθνικό διχασμό".
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο όπου και μόνο η αναφορά σε ποινικές ευθύνες όσων διαχειρίζονται τις ζωές μας ισοδυναμεί με "ποινικοποίηση της πολιτικής" και "εθνικό διχασμό". Πουθενά αλλού. Σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Κι έτσι με την εν λευκώ επιταγή της ψήφου, αλλά και υπό την προστασία της ανώτατης δικαιοσύνης, οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί μπορούν άνετα και δίχως φόβο να ξεπουλούν τοις μετρητοίς την πατρίδα και να οδηγούν μαζικά έναν ολόκληρο λαό στην απελπισία και στον θάνατο. Είναι να μην θέλει η μαντάμ του ΔΝΤ να μετοικίσει σ' αυτόν τον παράδεισο της ανομίας και της ασυδοσίας για τους διαπλεκόμενους που λέγεται Ελλάδα;

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αύριο Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016 και ώρα 15:00 ο Δημήτρης Καζάκης, Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. και ο...
δημοσιογράφος Απόστολος  Ρόσσιος θα συνομιλήσουν για εσωτερικά και διεθνή θέματα της επικαιρότητας, στην εκπομπή "ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ" του τηλεοπτικού σταθμού STAR TV ΔΡΑΜΑΣ.
14 Δεκεμβρίου 2016
Το Γραφείο Τύπου του Ε.ΠΑ.Μ.

Δ. Καζάκης: Το σύστημα ετοιμάζει το ΣΥΡΙΖΑ Β' ως νέο ανάχωμα...

https://www.youtube.com/watch?v=A5vg99nlH4o

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το γενικό πλαίσιο της συνολικής πρότασης του ΕΠΑΜ για την ομαλή έξοδο από την κρίση, θα παρουσιάσει ο γενικός γραμματέας του κόμματος Δημήτρης Καζάκης σε συνέντευξη Τύπου, που θα διοργανωθεί την προσεχή Παρασκευή στις 13:30 σε αίθουσα του ABC (Αγγελάκη 41) κεντρικού ξενοδοχείου της Θεσσαλονίκης.
Στη διάρκεια της ημέρας, ο κ. Καζάκης θα έχει συναντήσεις και επαφές με τοπικούς, κοινωνικούς φορείς, συλλόγους και προσωπικότητες της Κεντρικής Μακεδονίας, με σκοπό την ενημέρωση και την ανταλλαγή απόψεων και προτάσεων για την επίλυση των προβλημάτων της περιοχής.
Η επίσκεψη του γενικού γραμματέα του ΕΠΑΜ στην Θεσσαλονίκη, εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό του κόμματος και του ίδιου του γενικού γραμματέα για την παρουσίαση της πρότασης του ΕΠΑΜ με στόχο την ενημέρωση του ελληνικού λαού. 





Παρακαλούμε για την κάλυψη

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Για τις σχέσεις του ΕΠΑΜ με τη ΛΑΕ

Με αφορμή τα σχετικά δημοσιεύματα που θέτουν ζήτημα ρήξης στις σχέσεις επικοινωνίας του ΕΠΑΜ με τη ΛΑΕ, εξ αιτίας της άρνησης της τελευταίας να συμμετέχει στην ημερίδα που οργανώθηκε από το ΕΠΑΜ με θέμα το μεταναστευτικό - προσφυγικό πρόβλημα στην Ελλάδα και τις προεκτάσεις του, η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ επισημαίνει τα παρακάτω:

  1. Τόσο ο χρόνος κοινοποίησης (μεσάνυκτα της παραμονής της ημερίδας), όσο και το περιεχόμενο της επιστολής της ΛΑΕ, με την οποία γνωστοποίησε την άρνηση της συμμετοχής της, παραπέμπει σε προσχηματική διαχείριση και πρακτική, αλλά και ανακόλουθη στάση, αφού είχε αποδεχτεί τη συμμετοχή της, έχοντας βεβαίως πλήρη γνώση, τόσο του προγράμματος όσο και των συντελεστών.
  2. Η πραγματική αιτία αυτής της άρνησης, ενδεχομένως σχετίζεται με τη διαχείριση εσωτερικών διεργασιών και εσωκομματικών ισορροπιών, που ωστόσο αφήνουν αδιάφορους, τόσο την Ελληνική κοινωνία, όσο και το ΕΠΑΜ.
  3. Η επίκληση «ξενοφοβικών αντιλήψεων ορισμένων εκ των ομιλητών» ως αιτία της άρνησης συμμετοχής της, πέραν του γεγονότος ότι είναι αυθαίρετη, συνιστά επιπροσθέτως φυγομαχία, αλλά και στάση προσβλητική απέναντι σε απόψεις που έτσι κι αλλιώς συζητούνται ευρύτατα μέσα στην Ελληνική κοινωνία.

Για το ΕΠΑΜ…

  1. Η ανάληψη της πρωτοβουλίας για τη διοργάνωση της συγκεκριμένης ημερίδας, υπήρξε κορυφαία πολιτική πράξη, αναφορικά με την ανάδειξη των παραμέτρων ενός σοβαρότατου προβλήματος, που απασχολεί όλο το λαό και γεννά έντονες αντιπαραθέσεις και προβληματισμούς που δεν είναι δυνατόν ούτε να αποκρύπτονται ούτε και να αποσιωπούνται.
  2. Το ΕΠΑΜ ως διοργανωτής δεν απέφυγε, ούτε να ακούσει, ούτε βεβαίως να αναμετρηθεί με απόψεις που ενδεχομένως δεν συμφωνεί, αλλά που ωστόσο υπάρχουν και διχάζουν -ίσως- τμήματα της Ελληνικής κοινωνίας.

Για την ΛΑΕ…

Η επιλογή της συγκεκριμένης στάσης, δεν υπήρξε κεραυνός εν αιθρία. Υπήρξε απότοκος μιας συνολικότερης ερμαφρόδιτης τακτικής που σέρνεται από τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015, όταν με ανάλογα προσχήματα και πολιτικούς καιροσκοπισμούς, αρνείται συστηματικά κάθε πολιτικό διάλογο με το ΕΠΑΜ επί συγκεκριμένης βάσεως.

Στη συνέχεια και μέχρι σήμερα -και παρά τη συνεύρεση σε κοινούς αγώνες- αποφεύγει επίσης συστηματικά την κοινή παρουσία σε εκδηλώσεις που θα επέτρεπαν την αμοιβαία έκθεση των απόψεων μπροστά στο λαό.

Παρά ταύτα, το ΕΠΑΜ θεώρησε υποχρέωσή του να προσκαλέσει τη ΛΑΕ σε αυτή την κορυφαία πολιτική πρωτοβουλία, θεωρώντας ότι οι απόψεις της όπως και οι απόψεις όλων των άλλων προσκεκλημένων, χωρίς υποβολείς και χωρίς προληπτική ή κάθε είδους λογοκρισία, έχουν να προσφέρουν στο συνολικό προβληματισμό.

Και αυτό γιατί για το ΕΠΑΜ, η συνύπαρξη σε συζήτηση για τα κορυφαία πολιτικά προβλήματα, δεν μπορεί να έχει ως προαπαιτούμενοοποιουδήποτε είδους πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, αφού αυτά όχι μόνο δεν προάγουν το διάλογο, αλλά δολοφονούν τη Δημοκρατία.

Η επίκληση ωστόσο από την ηγεσία της ΛΑΕ της άποψης για τη «…συγκρότηση ενός πλατιού μετώπου ριζοσπαστικών, αριστερών, προοδευτικών, πατριωτικών δυνάμεων…» καταδεικνύει πως το πραγματικό ζητούμενο, δεν είναι η ενότητα του λαού για Δημοκρατία και Εθνική αυτοδιάθεση, αλλά η απόπειρα περιχαράκωσης αποκλειστικά και μόνο επιλεγμένων τμημάτων του, για εκλογική και μικροπολιτική εκμετάλλευση.

Το ΕΠΑΜ σε αντιδιαστολή με ανάλογες μικροκομματικές και υστερόβουλες προσεγγίσεις, προτάσσει την ενότητα του λαού πέρα και πάνω από ιδεολογικές περιχαρακώσεις και πολιτικές καταβολές.

Υπερβαίνοντας τη μιζέρια ανάλογων μικροκομματικών προσεγγίσεων, το ΕΠΑΜ επιμένει ενωτικά, επιμένει πατριωτικά, επιμένει δημοκρατικά και αταλάντευτα να ανοίγει δρόμους για τη μαχητική συνάντηση όλου του λαού, προκειμένου να καταστεί επιτέλους νοικοκύρης στον τόπο του.

Αθήνα 14 Δεκεμβρίου 2016
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Το πολιτικό σκηνικό όπως διαμορφώνεται μετά την απόφαση για το πρόσθετο μνημόνιο.

https://youtu.be/8p41qCTub2I?list=UUikCevXJdWJG5mnRBG-5FBw

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

Τι πάει να κάνει ο Τσίπρας σε Βρυξέλλες και Βερολίνο;

Σύμφωνα με πηγές του Μεγάρου Μαξίμου, την Τετάρτη ο Πρωθυπουργός θα αναχωρήσει για τις Βρυξέλλες. Το απόγευμα της ίδιας μέρας θα έχει συνάντηση με τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη, στην οποία θα συμμετέχουν και οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών, Νίκος Κοτζιάς και Ιωάννης Κασουλίδης αντίστοιχα.
Την Πέμπτη, ο κ. Τσίπρας θα συναντήσει σε πρόγευμα τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς, ο οποίος έχει ήδη δηλώσει ότι θα είναι ο "αντίπαλος" της Μέρκελ στις ερχόμενες Γερμανικές εκλογές. Στη συνέχεια θα συμμετέχει στην Προπαρασκευαστική Σύνοδο των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών ως παρατηρητής. Γιατί άραγες;
Θα συμμετάσχει επίσης στη Σύνοδο Κορυφής, στο περιθώριο της οποίας θα έχει την ευκαιρία να συναντηθεί με τον πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ. Ενώ την Παρασκευή ο Αλέξης Τσίπρας συναντάται στο Βερολίνο με την Άνγκελα Μέρκελ.
Τσίπρας και Μέρκελ θα έχουν γεύμα εργασίας στην Καγκελαρία κατά τη διάρκεια του οποίου ο έλληνας πρωθυπουργός θα επιδιώξει να πείσει πως η αξιολόγηση θα πρέπει να κλείσει το συντομότερο δυνατό, χωρίς να τίθενται εκβιαστικά διλήμματα από την πλευρά των εταίρων. Έτσι μας λέει το Μαξίμου.
Ποιά είναι η αλήθεια;
Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας πάει να "πουλήσει" στους δανειστές ένα σενάριο έκτακτων εκλογών με σκοπό την πολιτική διάσωση της δικής του παράταξης. Γνωρίζει πολύ καλά ότι στο τελευταίο Eurogroup έκλεισαν όλα τα θέματα και οι δανειστές- εταίροι δεν άφησαν κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης. Αποφάσισαν "πρόσθετο μνημόνιο" από τις αρχές του νέου έτους με ότι σημαίνει αυτό σε πρόσθετα μέτρα σε βάρος του ελληνικού λαού και της χώρας.
Την ίδια ώρα όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα έχουν ήδη δρομολογηθεί κατά πώς διατάσσουν οι "θεσμοί". Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, ειδικά στα σύνορά της, έχουν ήδη και επίσημα απεμποληθεί. Ο αγωγός TAP αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά με το καθεστώς ασφαλείας να αναλαμβάνουν ιδιωτικές εταιρίες μισθοφόρων υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ και υπό την τυπική ηγεσία πρώην αρχηγού του ΓΕΣ, ο οποίος βρήκε τον καλύτερο τρόπο να τιμήσει το εθνόσημο και τη στολή που φορούσε: δουλεύοντας για τους μισθοφόρους της κοινοπραξίας και του ΝΑΤΟ προκειμένου να επιβληθεί η συμφωνία κατάληψης του εθνικού χώρου απ' όπου θα περνά ο αγωγός.
Την ίδια ώρα έχει δρομολογηθεί η διάλυση της Κυπριακής δημοκρατίας και η μετατροπή της σ' ένα διζωνικό, δικοινοτικό προτεκτοράτο με κρατικές δομές ευκαιρίας ή υβριδίου. Σαν αυτά που σχεδιάζουν επί χάρτου δεκαετίες τώρα οι αποικιοκράτες προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα μέσομακροπρόθεσμα συμφέροντά τους.
Μαζί με την επιβολή της "λύσης" του Κυπριακού, θα λήξει και η υπόθεση του Αιγαίου όπου ήδη ασκεί κυριαρχία το ΝΑΤΟ και απαιτεί συγκυριαρχία ο Ερντογάν. Άλλωστε ήδη τα μεγάλα νησιά του Αιγαίου με πρόφαση το προσφυγικό-μεταναστευτικό έχουν καθεστώς γκρίζας ζώνης, όπου η κυβέρνηση ακολουθεί μορατόριουμ άσκησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.
Ταυτόχρονα τα δημοσιονομικά του κράτους είναι στα μαύρα τους τα χάλια. Στο νέο προϋπολογισμό προβλέπεται νέα μέση ετήσια επιβάρυνση του ελληνικού νοικοκυριού γύρω στα 1.500 ευρώ λόγω των αυξημένων φόρων και των μειώσεων στις δαπάνες. Αυτό θα εκτινάξει για μια ακόμη φορά το έλλειμμα του οικογενειακού προϋπολογισμού, που υπολογίζεται ότι σήμερα τρέχει κοντά στο 20% του καθαρού διαθέσιμου εισοδήματος.
Το κράτος κρατιέται στην επιφάνεια χάρις σ' έναν βραχυχρόνιο δανεισμό που ξεπερνά τα 500 δις ευρώ κατ' έτος. Τουλάχιστον αυτό αναφέρει ο κρατικός προϋπολογισμός για το έτος 2016 και προβλέπει για το 2017. Ενώ για το 2015 ανεβάζει απολογιστικά τον βραχυχρόνιο αυτό δανεισμό στα 770 δις ευρώ! Μεγέθη πρωτοφανή που υποδηλώνουν την πιο απόλυτη χρεοκοπία των οικονομικών του κράτους.
Πόσο θα κρατήσει και δεν θα εξωτερικευθεί αυτή η χρεοκοπία με την εισαγωγή στις εσωτερικές συναλλαγές της χώρας ενός δεύτερου, διπλού, ή εναλλακτικού νομίσματος, είτε κάποιου είδους υποσχετικής, δεν το γνωρίζω. Το σίγουρο είναι ότι στην κατάσταση αυτή δεν θα το αποφύγουμε. Άλλωστε η πρόταση Σόιμπλε παραμένει στο τραπέζι.
Πρόβλημα με τις συντάξεις.
Όλα αυτά τα γνωρίζει ο κ. Τσίπρας. Γνωρίζει πολύ καλά ότι ήδη έχει πρόβλημα να πληρώσει μισθούς και συντάξεις του πρώτου τριμήνου του 2017. Και τι κάνει; Επιχειρεί να πείσει τα μεγάλα αφεντικά του ότι ήρθε η ώρα για πρόωρες εκλογές.
Έτσι τάζει 13η σύνταξη και αναστολή ΦΠΑ στις νησιωτικές περιοχές, πού ήδη έχει ξεπουλήσει στο ΝΑΤΟ και την Τουρκία. Μιλά για μια (ανύπαρκτη) σκληρή διαπραγμάτευση προκειμένου να μην υπάρξουν πρόσθετα μέτρα - τα οποία ήδη έχουν αποφασιστεί με τη μορφή "πρόσθετου μνημονίου" στο τελευταίο Eurogroup. Βάζει ξανά-μανά "κόκκινες γραμμές" για τα εργασιακά, κοκ.
Βέβαια η αλήθεια είναι πολύ σκληρή. Ο κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει περικοπή 195 ευρώ ανά μέση σύνταξη το 2017. Τα διαθέσιμα αποθεματικά των ταμείων από 3,7 δις ευρώ στα τέλη του 2014, έπεσαν στα 2,4 δις ευρώ στα τέλη του 2015 και στα 2,3 δις ευρώ το δεύτερο τρίμηνο του 2016. Αυτό σημαίνει ότι οι οργανισμοί ασφάλισης είχαν το δεύτερο τρίμηνο του 2016 αρκετά για να χρηματοδοτήσουν 772 ευρώ μέση σύνταξη για τους επόμενους έξι μήνες. Να γιατί η κυβέρνηση προκειμένου να πληρώσει συντάξεις χρησιμοποίησε το ΕΣΠΑ, το ταμείο αλληλεγγύης και ότι διαθέσιμο υπήρχε στα ταμεία ΝΠΔΔ.
Όμως αυτή η τακτική απλά μεταθέτει το πρόβλημα και κάνει την ταμειακή κατάσταση του κράτους ακόμη χειρότερη. Αν δούμε την κυβέρνηση να δίνει τελικά το επίδομα, που η ίδια παραπειστικά βάφτισε 13η σύνταξη, τότε να είστε σίγουροι για δυο πράγματα. Πρώτο, πάμε ολοταχώς σε εκλογές. Και δεύτερο το πρώτο τρίμηνο του 2017 δεν θα υπάρχουν διαθέσιμα για να πληρωθούν συντάξεις γιατί θα έχουν εξανεμιστεί από την προεκλογική παροχή της κυβέρνησης. Θα χρειαστεί επειγόντως το κράτος πρόσθετο δανεισμό.
Ο κ. Τσίπρας το γνωρίζει. Όπως γνωρίζει ότι τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν φορτωθεί με περίπου 2 δις ευρώ βραχυπρόθεσμα χρεόγραφα του κράτους, 5,7 δις ευρώ μακροπρόθεσμα και πάνω από 3,8 δις ευρώ βραχυπρόθεσμα δάνεια προς το κράτος. Σύνολο κρατικού χρέους προς τα ασφαλιστικά ταμεία, τουλάχιστον 11,5 δις ευρώ, τα οποία είναι αδύνατον να πληρωθούν.
Τι θέλει να κάνει ο Τσίπρας;
Ο Τσίπρας θέλει να εμφανιστεί ότι πέφτει "ηρωικώς μαχόμενος" ώστε να διασώσει ότι μπορεί από το κόμμα του. Μετά ξέρει τι θα κάνει. Θα ντυθεί ξανά τα γνωστά πρόστυχα αντιμνημονιακά χρώματα του παρελθόντος και φτού ξανά από την αρχή. Θέλει να επιχειρήσει δηλαδή ότι έκανε το 2014 ο Σαμαράς, για να χρεώσει στον επερχόμενο Τσίπρα τα χειρότερα.
Ο κ. Μητσοτάκης το γνωρίζει αυτό και γι' αυτό ασκεί πιέσεις μέσω κυρίως του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να μην συμφωνήσει η Μέρκελ σε πρόωρες εκλογές. Θέλει να μείνει ο Τσίπρας μέχρι το τέλος ώστε να χρεωθεί καθαρά αυτά που έρχονται και στα οποία έχουν συμφωνήσει για να έρθει κατόπιν και να πει στο πόπολο το γνωστό: Τι άλλο να κάνουμε; Τα έχει δεχθεί όλα ο Τσίπρας. Αυτός φταίει. Εμείς θα παλέψουμε να ξεφύγουμε εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις επιταγές των δανειστών μήπως και στο τέλος, αφού αποδειχθούμε απόλυτα συνεπείς, μας λυτρώσουν από τα μνημόνια.
Αυτό δεν μας λένε 7 χρόνια τώρα οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις των μνημονίων; Αυτή την απίστευτα ραγιάδικη και δοσιλογική λογική δεν χρησιμοποιούν για να μας πάνε από το κακό στο χειρότερο, για να μας οδηγήσουν στην απόλυτη σφαγή;
Γιατί να συμφωνήσει η Μέρκελ με τον Τσίπρα;
Το σενάριο των πρόωρων εκλογών που πάει να πουλήσει ο Τσίπρας είναι σαφές ότι συμφέρει πολιτικά τον ίδιο. Είναι ο μόνος τρόπος για να διασώσει ότι μπορεί από την ξεπουλημένη και δοσιλογική αριστερά του ώστε να την κρατήσει στο πολιτικό παιχνίδι και για μετά.
Γιατί όμως να συμφωνήσει η Μέρκελ; Ο Τσίπρας επενδύει στην μετά Μητσοτάκη εποχή. Η Μέρκελ και οι δανειστές γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά που έχουν δρομολογηθεί για την Ελλάδα στο οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό επίπεδο οδηγούν στην πλήρη διάλυση της χώρας υπό καθεστώς κατοχής. Ξέρουν πολύ καλά ότι θα σβήσουν από τον χάρτη την Ελλάδα ως συγκροτημένο κράτος - τουλάχιστον όπως το γνωρίζαμε τις δεκαετίες μετά τον πόλεμο - με τους Έλληνες να υπόκεινται στη χειρότερη γενοκτονία που έχει υποστεί λαός τις μεταπολεμικές δεκαετίες μέσω του δημογραφικού και της μετανάστευσης. Και μάλιστα χωρίς στρατιωτική βία.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αφού ο Τσίπρας τους χρησίμεψε ώστε να βάλουν χέρι σ' ολόκληρη την περιουσία του δημοσίου - ακόμη και την άυλη - διαμέσου του υπερταμείου, να προχωρήσουν στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της κρατικής οικονομικής διαχείρισης διαμέσου των ανεξάρτητων αρχών και του κόφτη, αλλά και να καταλύσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας ειδικά στο Αιγαίο και τα σύνορα, μένει ένα πολύ σημαντικό βήμα: να βάλουν χέρι στην ιδιωτική περιουσία του έλληνα πολίτη.
Κι αυτό μπορούν να το κάνουν μόνο με έναν τρόπο: τους εκπλειστηριασμούς με μοχλούς τις τράπεζες, την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτός είναι κι ο βασικός λόγος που απαιτούν διαρκώς νέους φόρους, μιας και ξέρουν ότι το μόνο που θα καταφέρουν είναι να αυξηθούν τα χρέη των ελλήνων πολιτών.
Μαζικοί όμως πλειστηριασμοί και μάλιστα δια του διαδικτύου, όπως προβλέπεται και από το νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας - τον οποίο δεν μπόρεσε να περάσει ο Σαμαράς και ήρθε ο Τσίπρας για να τον νομοθετήσει ατόφιο - θα οδηγήσουν σε μια απόλυτα έκρυθμη κατάσταση. Ξέρουν ότι είναι αδύνατο να συνεχίσουν σε μαζικούς πλειστηριασμούς - όπως σχεδιάζουν - χωρίς να χυθεί αίμα.
Θέλουν λοιπόν να αποφύγουν πάση θυσία την μετωπική αναμέτρηση με τον κόσμο. Θέλουν πάση θυσία να εμφανίσουν τις πολιτικές γενοκτονίας και εκποίησης της Ελλάδας ως απόλυτα νόμιμες. Και για τον σκοπό αυτό δεν τους αρκεί ο έλεγχος της δικαιοσύνης. Ο μόνος τρόπος να το κατορθώσουν είναι διαμέσου των εκλογών. Να συνεχίσει δηλαδή ο λαός να ψηφίζει το λιγότερο κακό κι έτσι να κερδίζουν χρόνο για την εφαρμογή των σχεδίων τους.
Η Μέρκελ λοιπόν γνωρίζει πολύ καλά ότι με την άνοδο μιας κυβέρνησης Μητσοτάκη μέσα σε έξι μήνες η Ελλάδα θα φλέγεται. Οι πολιτικές που ήδη έχουν κλειδώσει και θα κληθεί ο Μητσοτάκης να εφαρμόσει είναι τέτοιες που θα ξεσηκώσουν κοινωνικές θύελλες ακόμη και στον παραδοσιακό χώρο της λεγόμενης δεξιάς. Ειδικά όταν ακόμη και οι πιο κολλημένοι νεοδημοκράτες αντιληφθούν για μια εισέτι φορά ότι δεν μπορούν να θέτουν το κόμμα τους πάνω από την πατρίδα.
Επομένως η Μέρκελ καίγεται από τώρα για το ποιά θα είναι η εναλλακτική πολιτική για μετά τον Μητσοτάκη με σκοπό να κερδίσουν οι κατακτητές της χώρας ακόμη περισσότερο χρόνο. Και η "λύση" που θα χρειαστούν για να ξεγελάσουν μια ακόμη φορά το πόπολο οφείλει να είναι βαθύτατα αντιμνημονιακή. Εκεί έρχεται το σενάριο που πάει να πουλήσει ο Τσίπρας.
Ο Τσίπρας λοιπόν θέλει να πείσει την Μέρκελ ότι αν του επιτρέψει να δραπετεύσει από την κυβέρνηση ως "ηρωικώς μαχόμενος" και δήθεν "αντιστασιακός", τότε θα μπορέσει να παίξει το σινάφι της αριστεράς του την αντιμνημονιακή αντιπολίτευση για μια ακόμη φορά. Θα μπορέσει δηλαδή να παίξει το σήκουελ ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 προκειμένου οι κατακτητές της χώρας μας να κερδίσουν κι άλλο χρόνο ώστε να τελειώσουν το έργο τους.
Πώς θα στηθεί το νέο αντιμνημόνιο;
Φυσικά, η δημιουργία του νέου αντιμνημονιακού πόλου κατ' επιταγή των δανειστών δεν χρειάζεται να έχει επικεφαλής τον Τσίπρα και τη στενή του ηγετική ομάδα. Ίσα-ίσα ο ΣΥΡΙΖΑ, ή ότι έχει απομείνει από δαύτον θα επιχειρήσει την εσωτερική του κάθαρση. Θα αναβαπτιστεί στις αριστερές του καταβολές και οι δοσίλογοι του 3ου μνημονίου θα εμφανιστούν ξανά ως άκρως αριστεροί - έως και κομμουνιστές, όπως άλλωστε δηλώνει κι ο μετρ του δοσιλογισμού Κατρούγκαλος - και φυσικά αντιμνημονιακοί. Μην ξαφνιαστείτε αν δείτε όλους τους να φορούν την τήβεννο του αντιμνημονίου και να καλούν τον κόσμο σε εξέγερση εναντίον των μνημονιακών πολιτικών.
Κι επειδή είναι αριστεροί - κατά δήλωσή τους δεν έπαψαν ποτέ να είναι, ακόμη κι όταν δολοφονούσαν εν ψυχρώ λαό και χωρά με τις πολιτικές τους επιλογές - θα τα ξαναβρούν με τους παλιούς τους συντρόφους. Άλλωστε, όπως συνηθίζουν να τονίζουν οι ηγέτες των αντιφρονούντων του πρώην ΣΥΡΙΖΑ, είναι πρώτα αριστεροί και αντιμνημονιακοί. Όλα τα υπόλοιπα έπονται. Γιατί λοιπόν να μην τα βρουν πάνω σε κάποια παραλλαγή αριστερής πλατφόρμας στο όνομα μιας νέας αντιμνημονιακής εξουσίας; Ειδικά αν υπάρξει αποχώρηση της "κακιάς" ηγετικής ομάδας του Τσίπρα;
Στο κάτω-κάτω της γραφής γι' αυτό δεν επανέφερε η ίδια η κυβέρνηση στο προσκήνιο της πολιτικής τον πρύτανη του ευρωκομμουνιστικού ρατσισμού εναντίον εθνών και λαών, κ. Μηλιό; Τον θυμάστε; Και μάλιστα που; Επικεφαλής του κορυφαίου πολιτιστικού θεσμού της χώρας, ως Έλληνα(;)Φαμπρ, προκειμένου να ασκεί νομοταγή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση.
Από την άλλη υπάρχει και η κ. Κωνσταντοπούλου όπου ήδη έχει εισηγηθεί ένα πρόγραμμα ανάλογο με εκείνο του ΣΥΡΙΖΑ του 2013. Ξανά μανά τα ίδια. Ενώ δεν μπορεί παρά να μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι η ηγεσία της ΛΑΕ αρνείται πεισματικά οποιονδήποτε ανοικτό, δημόσιο πολιτικό διάλογο ώστε να ξεκαθαριστεί το τι πιστεύει ο καθένας και τι προτάσεις καταθέτει για το χρέος, το νόμισμα, την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία.
Όπου ακούτε ορυμαγδό αριστερών όρκων και συνθημάτων, όπου ακούτε ότι "μόνο με την αριστερά" και άλλα παρόμοια, να είστε σίγουροι ότι εκεί κυοφορούνται τα νέα εξώγαμα με το καθεστώς κατοχής. Εκεί κυοφορούνται τα μεθαυριανά αντιμνημονιακά σήκουελ τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Στο κάτω- κάτω της γραφής ποιός είναι καλύτερος από την αριστερά και μάλιστα τη ριζοσπαστική μαζί με την "πλεύση ελευθερίας" της κ. Κωνσταντοπούλου για να υλοποιήσουν στην Ελλάδα το σχέδιο Σόιμπλε; Άλλωστε το παπαγαλίζουν από τώρα. Να γιατί δεν θέλουν διάλογο και προσπαθούν να ξεγελάσουν τους ιδεοληπτικούς και τους ανυποψίαστους με μπόλικη αριστερή ρητορεία.
Θα μπορέσει ο κ. Τσίπρας να πουλήσει αυτό το σενάριο στην κ. Μέρκελ; Θα το μάθουμε πολύ σύντομα. Να είστε σίγουροι όμως ότι ο Τσίπρας δεν πάει στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο χωρίς να έχει συνεννοηθεί με τους εγχώριους νυν και πρώην συντρόφους του. Το λόγο τώρα έχει ο λαός και ο βαθύ πατριωτικό του κριτήριο. Το μόνο που μπορεί να τον διασώσει από τη νέα επικίνδυνη παγίδα που του στήνουν.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Ε.ΠΑ.Μ. - Ο Δ. Καζάκης στό Ράδιο Νεάπολις 90.8 (Καβάλα) - 08/12/2016.

https://www.youtube.com/watch?v=ZsnVNqSzXPEhttps://www.youtube.com/watch?v=ZsnVNqSzXPE

Ο Δ. Καζάκης με τον Στ. Δεληγιάννη στο Ράδιο Νεάπολις 90.8. (Καβάλα). 08/12/2016.

Οκτώβριος 2011-Σεπτέμβριος 2016. Λίγα λεπτά ενάντια στην λήθη του χρόνου (VIDEO).

Στο μακρινό 2011 υπήρχε το κανάλι ALTER. 
Σχεδόν τίποτα δεν έχει σχέση με την ζωή μας σήμερα εν έτη 2016 σε σχέση με την "αθωότητα" της κοινωνίας μας στις απαρχές του μακελειού που ακολούθησε και συνεχίζει να μας διαλύει. 
Οι φωνές για όποιον ήθελε να καταλάβει (γιατί σίγουρα άκουγε) υπήρχαν. Υπάρχουν και σήμερα.  
Ποτέ δεν είναι αργά. Ειδικά για αυτούς που τους απασχολεί το μέλλον τον επόμενων γενεών σε αυτό το τόπο.

Για τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 8 Δεκεμβρίου

Πλήρης διάλυση στις σχέσεις εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα, επίθεση στο δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι και στην απεργία, κατάρρευση των μισθών και των συντάξεων, επιτάχυνση στο ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, άγρια φορολογική αφαίμαξη επ’ αόριστον και στο βάθος 4ο διαρκές και επαχθέστερο Μνημόνιο. Είχε πολλά ο μπαξές στο τελευταίο Eurogroup.
Αυτά συμφώνησαν με τους εταίρους δανειστές μας, οι δικοί μας κυβερνήτες. Και ως το 2060 που επιμήκυναν την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, εξασφάλισαν, ότι θα κρατάνε την Ελλάδα πτωχευμένη και τον λαό της δουλοπάροικο στη νέα φεουδαρχία της εποχής μας που καταδυναστεύει λαούς και χώρες. Την φεουδαρχία των τραπεζών και των υπερεθνικών οργανισμών.
Θα τους αφήσουμε; Θα αφήσουμε να εξανδραποδίσουν έναν ολόκληρο λαό; Θα τους αφήσουμε να διαμελίσουν την Ελλάδα;
Απέναντι σε αυτή την ολοκληρωτική και συνεχή επίθεση, της μετατροπής των πολιτών σε μετανάστες στον ίδιο τους τον τόπο και της χώρας σε οικόπεδο ευκαιρίας για τους διεθνείς τοκογλύφους, η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ και το παραταξιακό ΠΑΜΕ, καλούν σε εικοσιτετράωρη Γενική απεργία την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου. Μια απεργία που προκηρύσσεται χωρίς την παραμικρή μέριμνα συντονισμού της, χωρίς κανένα σχεδιασμό για την επιτυχία και την κλιμάκωσή της, με τους εργαζόμενους και τα αποδυναμωμένα σωματεία τους να καλούνται να αντισταθούν στον κηρυγμένο πόλεμο με ξερές τουφεκιές στον αέρα. Ειδικά στον ιδιωτικό τομέα, η εξαντλημένη έως ανύπαρκτη συνδικαλιστική εκπροσώπηση των εργαζομένων και η εργοδοτική αυθαιρεσία, καθιστούν σχεδόν αδύνατη την παρακολούθηση έστω και μιας απλής 24ωρης, υπό τον φοβο όχι μόνο της απόλυσης αλλά και της απώλειας ακόμα και ενός μεροκάματου.
Για ακόμη μια φορά.. - άραγες πόσες ακόμη; - οι εργατοπατέρες του συνδικαλισμού, αποξενωμένοι από την βάση και τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου της εργασίας, οι συνδικαλιστές του ΝΑΙ στο ευρώ την ΕΕ και τον ΕΜΣ… οι γραφειοκράτες εργατοπατέρες, της χρόνιας υπονόμευσης του συνδικαλιστικού κινήματος, καταδείχνουν ότι η οργάνωση και ο συντονισμός στην κινητοποίηση και δημιουργία ενός ρωμαλέου πανεργατικού πανελλαδικού κύματος αντίστασης κι ανατροπής, δεν μπορεί να αφήνεται στα χέρια τους, και απαιτεί νέες μορφές και τρόπους γενίκευσης, στην κατεύθυνση της ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
Σήμερα δυστυχώς ή ευτυχώς, οι εργαζόμενοι πρέπει να ανακαλύψουν πως δεν φτάνει να πολεμήσουν μόνο για το μεροκάματο ή τον μισθό τους. Δεν είναι αρκετό ν’ αντιπαλέψουν μόνο την βάρβαρη επιδρομή στα κοινωνικά και εργασιακά τους δικαιώματα. Έχουν να αντιμετωπίσουν την ολοκληρωτική χρεοκοπία του ελληνικού μεταπολιτευτικού συστήματος, που απειλεί να συμπαρασύρει στην κατάρρευσή του ολόκληρη την χώρα και τον λαό της. Στα αρπακτικά του νεοφιλελευθερισμού και της αποικιοκρατίας έχει παραδοθεί αυτή η ίδια η ακεραιότητα και η ύπαρξη της χώρας, η νομική της υπόσταση, ό,τι δηλαδή κατοχυρώνει και θεμελιώνει με κυρίαρχο τρόπο, εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα.
Εκ των πραγμάτων λοιπόν, η επιβίωση της χώρας και του λαού της, εξαρτάται πλέον στον μέγιστο βαθμό, από το πόσο οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, άνεργοι, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, συνταξιούχοι και νεολαία υιοθετούν εθνικοαπελευθερωτικά χαρακτηριστικά στις διεκδικήσεις τους. Από το πόσο θα καταστούν ικανοί να υψώσουν τείχη θωράκισης κι αντίστασης στα σχέδια αποικιοποίησης και ακρωτηριασμού της ίδιας τους της χώρας.
Γι αυτό σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ο αγώνας δεν μπορεί να είναι αποσπασματικός, ασύνδετος, ασυντόνιστος. Δεν μπορεί να αφορά μονάχα αυτό ή το άλλο μείγμα μέτρων! Άλλωστε, η εποχή της διαμαρτυρίας, των αποσπασματικών διεκδικήσεων, των συντεχνιακών αιτημάτων έχει περάσει ανεπιστρεπτί! Ο κόσμος της εργασίας μπορεί να ανασυγκροτηθεί πολιτικά και συνδικαλιστικά μόνο διεκδικώντας όχι τούτο ή το άλλο δικαίωμα, αλλά την ίδια του τη χώρα!
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ
Ο Συνδικαλιστικός Τομέας ΕΠΑΜ

Αθήνα 7 Δεκεμβρίου 2016

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Η Ελλάδα καταλύθηκε επίσημα ως συγκροτημένο κράτος της διεθνούς κοινότητας.


ΓΛΗΝΟΣ

Ν’ αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω - Έχεις ευθύνη. Δεν κυβερνάς πια μονάχα τη μικρή ασήμαντη ύπαρξή σου. Είσαι μια ζαριά όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου. - Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα! Όταν πολεμάς για την λευτεριά, είσαι κι όλας λεύτερος (Νίκος Καζαντζάκης)


Του Δ. Καζάκη
Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην ιστορία της οικουμένης που δέχεται να καταλυθεί ως συγκροτημένο κράτος χωρίς να έχει ηττηθεί σε κανέναν πόλεμο. Μας αξίζουν ως έθνος συγχαρητήρια. Ίσως γι' αυτό ζητωκραυγάζουν τα μέσα ενημέρωσης της χώρας μας. Μαζί βέβαια με τους κυβερνώντες.
Η χώρα μας είναι η πρώτη στην παγκόσμια ιστορία που συγκροτήθηκε ως κράτος - αμέσως μετά την παλιγγενεσία - υπό καθεστώς προστασίας. Δηλαδή ως προτεκτοράτο. Με άλλα λόγια η νεώτερη Ελλάδα - ή ορθότερα η κρατούσα τάξη των τυχοδιωκτών κάθε είδους και των παλιών μπέηδων του οθωμανικού μεσαίωνα που πήραν την εξουσία σε τούτον τον τόπο με τις πλάτες ξένων πρεσβειών και δυνάμεων - δίδαξαν στη νεότερη ανθρωπότητα τι σημαίνει προτεκτοράτο και ημιαποικία.
Σήμερα έχουμε μια νέα παγκόσμια πρώτη. Προβιβαστήκαμε. Η κρατούσα πολιτική τάξη στην Ελλάδα βάλθηκε να διδάξει στη σύγχρονη ανθρωπότητα πώς μπορεί να καταλυθεί ένα συγκροτημένο κράτος χωρίς πόλεμο. Φυσικά προς το συμφέρον ξένων δυνάμεων.
Τι σημαίνει όμως κατάλυση συγκροτημένου κράτους; Κάτι πολύ χειρότερο από την παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας, ή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο από την εποχή της Συνθήκης του Μοντεβιδέο το 1932, συγκροτημένο κράτος θεωρείται εκείνο που διαθέτει τα εξής θεμελιώδη γνωρίσματα:
(α) Μόνιμο πληθυσμό. (β) Καθορισμένη επικράτεια. (β) Δική του διακυβέρνηση. (δ) Και την ικανότητα να συνάπτει σχέσεις ελεύθερα με άλλα κράτη.
Τίποτε απ' όλα αυτά δεν ισχύει πια επίσημα για την Ελλάδα μετά την ψήφιση και του τελευταίου πολυνομοσχεδίου. Η χώρα έχασε τον έλεγχο στο ποιός και πώς κατοικεί ως μόνιμος πληθυσμός. Έχασε τον έλεγχο στην εδαφική της επικράτεια. Και φυσικά δεν διαθέτει ούτε δική της διακυβέρνηση, ή έστω τη δυνατότητα να συνάπτει με δική της επιλογή σχέσεις με άλλα κράτη και τη διεθνή κοινότητα.
Τα πάντα τελούν υπό τον άμεσο θεσμοθετημένο πια έλεγχο των ευρωπαϊκών "θεσμών". Δηλαδή των Βρυξελλών και του Βερολίνου.
Πολύ σύντομα - έως το τέλος του 2018 - η Ελλάδα δεν θα διαθέτει ούτε καν δική της άμυνα. Ό,τι θα έχει απομείνει από τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις θα μετασχηματιστεί σ' ένα μικρό και επιχειρησιακά ευέλικτο πλήρως επαγγελματικό - δηλαδή μισθοφορικό - στρατιωτικό σώμα υπό την άμεση διοίκηση του ΝΑΤΟ με σκοπό την "αστυνόμευση" της ευρύτερης περιοχής και την αντιμετώπιση "ασύμμετρων απειλών". Όπως ήδη ισχύει στη Βουλγαρία και την Αλβανία.
Αυτό λοιπόν που δεν έχει αντιληφθεί ακόμη ο μέσος Έλληνας είναι αυτό που συνέβη την περασμένη Κυριακή με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου των 7.500 σελίδων δεν είναι ότι παραδόθηκε η κυριαρχία της χώρας. Αυτή έχει παραδοθεί ήδη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις με την συνεπικουρία Αρείου Πάγου και ΣτΕ. Αυτό που συνέβη είναι ότι η ελληνική πολιτεία έπαψε να υφίσταται ως συγκροτημένο κράτος με βάση τα προβλεπόμενα του διεθνούς δικαίου.
Πιο συγκεκριμένα:
- Η ίδια η έννοια του δημοσίου συμφέροντος καταργήθηκε. Το κράτος δεν είναι πλέον εγγυητής, ή φορέας του δημοσίου συμφέροντος, αλλά μηχανισμός τήρησης και επιβολής των δεσμεύσεων και αποφάσεων ξένων "θεσμών". Και μάλιστα υπό ιδιωτική εποπτεία. Την εποπτεία μιας ανεξάρτητης αρχής με ιδιώτες στελέχη από την αγορά, φυσικά υπό καθεστώς ασυλίας, η οποία έχει τον απόλυτο έλεγχο της πρώην δημόσιας διοίκησης. Ιδιαίτερα της δημοσιονομικής.
- Ολοκληρώθηκε η αντικατάσταση της συνταγματικής έννομης τάξης και του εθνικού δικαίου της χώρας με το δίκαιο σκοπιμότητας των δανειστών και των "θεσμών" τους. Το δίκαιο σκοπιμότητας είναι εκείνο που εφαρμόζεται σε χώρες υπό κατοχή με σκοπό να δοθεί το ελεύθερο στους κατακτητές να κάνουν ό,τι θέλουν.
- Δεν υπάρχουν πλέον αναγνωρισμένα δικαιώματα στους έλληνες πολίτες. Ακόμη και το δικαίωμα στην ιδιοκτησία τελεί πλέον υπό την αίρεση της σκοπιμότητας των δανειστών και των "θεσμών". Δεν υπάρχει πλέον δικαστήριο που μπορεί να προστατεύσει τον έλληνα πολίτη, γιατί πολύ απλά προέχει το συμφέρον των δανειστών και των τραπεζών. Η ελληνική δικαιοσύνη καταργήθηκε οριστικά και μετατράπηκε επίσημα σε σύστημα προστασίας του δικαίου σκοπιμότητας των "θεσμών".
- Δεν υφίσταται πλέον εδαφική επικράτεια. Με το υπερταμείο "αποκρατικοποιήσεων" όχι μόνο ξεπουλιέται ολοκληρωτικά η δημόσια περιουσία, αλλά αποκτούν δικαιώματα επιφανείας επί της εδαφικής επικράτειας της Ελλάδας οι "επενδυτές". Όπως προβλέπει άλλωστε ο ήδη ψηφισμένος νόμος 3986/1-7-2011 (Κεφάλαιο Τρίτο), που τώρα ενεργοποιείται. Δια του δικαιώματος επιφανείας ο "επενδυτής" αποκτά δικαιώματα στα χωρικά ύδατα της χώρας, την ακτογραμμή, τον εναέριο χώρο, ακόμη και στην οριοθέτηση μέρους της εδαφικής επικράτειας. Ανάλογα με την "επένδυση" και το συμφέρον του. Αρκεί μια υπουργική απόφαση. Και φυσικά η σύμφωνη γνώμη των "θεσμών".
Όποιος λοιπόν είναι τόσο ραγιάς ώστε να αδιαφορεί για όλα αυτά, μπορεί κάλλιστα να βαυκαλίζεται ότι το πρόβλημα αρχίζει και τελειώνει με τη λιτότητα, τη σύνταξη, το μεροκάματο, τα εργασιακά και τα κλαδικά. Απλά θυμίζουμε ό,τι η τύχη του καθενός μας ξεχωριστά και όλων μας μαζί είναι ταυτισμένη με την τύχη αυτής της χώρας. Και λαός χωρίς πατρίδα, δεν είναι παρά ραγιάς, δούλος, ή νομάδας ρακοσυλλέκτης σαν τις μάζες της εξαθλίωσης που μετακινούνται από ήπειρο σε ήπειρο σε αναζήτηση στοιχειώδους επιβίωσης.

Ημερίδα για το μεταναστευτικό - προσφυγικό ζήτημα

Ημερίδα για το μεταναστευτικό - προσφυγικό ζήτημα - Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016 - Ξενοδοχείο Τιτάνια - ώρα 10:00 π.μ.

Για να δείτε το πρόγραμμα της ημερίδας, πατήστε εδώ: 

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Τι πρέπει να θυμόμαστε και να θυμώνουμε

Σπύρος Στάλιας
Οικονομολόγος PhD

Όταν η Χώρα μας προσχώρησε στο ευρώ, πέραν των άλλων συμφώνησε ότι:

1) οποιαδήποτε οικονομική δυσπραγία ή κρίση, θεραπεύεται πάντα με την μείωση των μισθών, των συντάξεων, την μείωση των κρατικών δαπανών και την σχετική διάλυση του κράτους. Υποτίθεται ότι η άσκηση αυτής και μόνον της πολιτικής από την Κυβέρνηση, θα κάνει το Έθνος, μακροχρονίως πιο αποτελεσματικό. Η συμφωνία αυτή ονομάζεται εισοδηματική πολιτική προς τα κάτω ή πιο χαριτωμένα, ευέλικτη πολιτική μισθών και τιμών. Είναι δε η μόνη πολιτική για την οποία που Λαός θα ψηφίζουμε. Με άλλα λόγια ψηφίζουμε με βάση ποιός θα κάνει την χώρα πιο ‘ανταγωνιστική', κόβοντας μισθούς και ξεπουλώντας το Κράτος. Δεν νομίζω ότι κάποιος πολιτικός μας είχε ενημερώσει ποτέ ότι μόνο για αυτό υπάρχουν οι εκλογές στην ευρωζώνη. Απόδειξη αυτού ένιαι ότι

2) Η Χώρα επίσης συμφώνησε ότι οι άλλες τέσσερες πολιτικές, που ασκεί κάθε επικυρίαρχη χώρα, η νομισματική πολιτική, η δημοσιονομική πολιτική, η συναλλαγματική πολιτική, και η εμπορική πολιτική να ασκούνται από την ΕΚΤ και την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, που από την νομοθεσία της ΕΕ, δεν θα έχουν καμία, μα καμία, ευθύνη για τα αποτελέσματα και τις συνέπειες των πολιτικών που ασκούν. Ούτε για αυτό μας είχαν ενημερώσει δηλαδή ότι είχαμε παραιτηθεί απο κάθε πολιτική που αποτελεί όπλο για κάθε σύγχρονο κράτος για να αντιμετωπίζει το αβέβαιο του οικονομικό γίγνεσθαι, εσωτερικό και εξωτερικό.

Αντίθετα πάσα αλλαγή από τις αρχές αυτές μας λένε, και έντονα τον τελευταίο καιρό, συνιστά χυδαίο ‘λαϊκισμό’.

Από τα παραπάνω λοιπόν προκύπτει ότι η εφαρμογή των μνημονίων αποσκοπεί μόνον στην προστασία της αξίας του ευρώ, που άρα βασίζεται στην λιτότητα, στην ύφεση και στην διαρκή ανεργία, και κερδισμένοι είναι οι Τραπεζίτες, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και οι διορισμένοι πολιτικοί στις Χώρες της ευρωζώνης.

Είναι νομίζω καιρός, από αυτό τον άθλιο μεσαιωνικό καθεστωτικό σκοταδισμό να απαλλαγούμε, και να πάρουμε στα χέρια μας την τύχη μας, επιστρέφοντας στο Εθνικό μας Νόμισμα.

Κάθε μέρα που περνά και δεν κατανικούμε το φόβο που μας κρατάει μέσα στο ευρώ, κάθε μέρα που παραμένουμε παθητικοί, τόσο πιο πολύ πλησιάζει και η μέρα που δεν θα μας ανήκει τίποτα σαν Λαός και θα μας πάρουν και τα σπίτια οι Τράπεζες που εμείς τις σώσαμε! 

Αξίζουμε κάτι καλύτερο από αυτή την ξεφτίλα!

Θα μας «ρυθμίσουν» το χρέος! Ποιο αλήθεια χρέος; Μερικά χρήσιμα νούμερα που πρέπει να έχουμε υπ' όψη μας

του Όθωνα Κουμαρέλλα*

Τον τελευταίο καιρό, όλη η δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα περιστρέφεται γύρω από τη συνεδρίαση της ευρωομάδας της 5ης Δεκεμβρίου και κατά πόσο σ’ αυτή θα αποφασιστεί μια ρύθμιση του υπέρογκου ελληνικού δημόσιου χρέους, ώστε να καταστεί «βιώσιμο». Από αυτήν τη ρύθμιση υποτίθεται, ότι εξαρτώνται πολλά για την Ελλάδα, από τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο ελληνικό «πρόγραμμα», έως την παραμονή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στη διακυβέρνηση, ή την πρόωρη προσφυγή σε εκλογές και από την ένταξή μας στην περίφημη ποσοτική χαλάρωση του κ. Ντράγκι μέχρι την έξοδό μας στις «αγορές» αργότερα μέσα στο 2017.
Φυσικά όλα αυτά τα «θαυμαστά» προϋποθέτουν τη δική μας καρτερική συμμετοχή με το να στερούμαστε ολοένα και πιο πολλά και να προσφέρουμε ακόμα περισσότερα σε μια ατέρμονα διαδικασία θυσιών, που θα έχουν όμως ως «αντίδωρο» μετά την αξιολόγηση και τις αποφάσεις που θα προκύψουν, είτε την παραμονή του κ. Τσίπρα στη διακυβέρνηση, είτε την άνοδο του κ. Μητσοτάκη. Μη μου πείτε, «εξαιρετική» προοπτική για όλους μας, είτε το ένα, είτε το άλλο, που αξίζει το κόπο όλη αυτή η… κουβέντα….
Ωστόσο ας ρίξουμε μια ματιά σε ορισμένα στοιχεία και να δούμε ποιο είναι αυτό το χρέος που θα μας το «ρυθμίζουν» (αν), βραχυπροθέσμως, μεσοπροθέσμως και ίσως μακροπροθέσμως, προς αγαλλίαση των δημοσιογράφων και των πολιτικών, που θα έχουν να συζητούν στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις, στην προσπάθειά τους να πείσουν, ότι όλα αυτά που μας συμβαίνουν καλώς γίνονται. Αφού δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς κι εμείς οφείλουμε να υπομένουμε και να λέμε κι ευχαριστώ στους «αλληλέγγυους» ευρωπαϊκούς θεσμούς, που μόνο για το καλό μας πράττουν και μας βοηθούν από «παράταιροι» να γίνουμε «κανονικοί»….
Το χρέος της Ελλάδας λοιπόν στις 31 Δεκεμβρίου 2001, που μπήκαμε στο ευρώ, ανέρχονταν σε 145 δις ευρώ.
Μόλις σε επτά (7) χρόνια το χρέος ξεπετάχτηκε στα 300 δις ευρώ στις 31 Δεκεμβρίου του 2009. Υπερδιπλασιάστηκε.
Έξι (6) χρόνια μνημονίων, λιτότητας και καταναγκασμών και το χρέος ανέρχεται σε 325 περίπου δις ευρώ. Πιο μεγάλο ακόμα!
Τα πρώτα 7 χρόνια μέχρι το 2010 -σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία- είχαμε πληρώσει, επίσης, περίπου 450 δις ευρώ σε τόκους και σε χρεολύσια, ενώ από το 2010 μέχρι σήμερα πληρώσαμε -ούτε λίγο, ούτε πολύ- άλλα 260 δις ευρώ.
Συνολικά από το 2002 μέχρι σήμερα έχουμε πληρώσει πάνω από 710 δις ευρώ για το χρέος, ενώ χρωστάμε άλλα 325 δις. Δηλαδή, για ένα αρχικό χρέος 145 δις έχουμε πληρώσει και μας ζητούν να πληρώσουμε ακόμα πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ευρώ (1,035 τρις για την ακρίβεια)!!!!
Ακόμα και ούτε 1 ευρώ εάν δεν πληρώναμε όλο αυτό το διάστημα από το 2002 μέχρι σήμερα για το αρχικό χρέος, αυτό ανατοκιζόμενο ετησίως με ένα μέσο επιτόκιο πχ 6% (υποτίθεται ότι με την είσοδό μας στην ΟΝΕ πετύχαμε πολύ χαμηλότερα επιτόκια, συνεπώς το 6% που υπολογίζω είναι εξ αρχής υπερβολικό), το χρέος μας σήμερα θα ανέρχονταν το πολύ σε 347 δις ευρώ.
Αν συνυπολογίσουμε και τα ελλείμματα της πρώτης 7ετίας στην ΟΝΕ (2002-2009) που σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία δεν ξεπερνούν τα 60-70 δις ευρώ -αλλά δανειζόμασταν για να τα καλύψουμε-, τα οποία -πάλι αν δεν πληρώναμε τίποτα στο μεσοδιάστημα- ανατοκιζόμενα με το ίδιο μεσοσταθμικό επιτόκιο 6% θα είχαν φτάσει σήμερα περίπου στα 138 δις ευρώ, τότε το συνολικό δημόσιο χρέος της χώρας, αν δεν είχαμε πληρώσει ούτε 1 ευρώ μέχρι σήμερα θα ανέρχονταν σε 347+138 = 485 δις ευρώ (προσοχή, με συνυπολογισμό των τόκων)!.
Επειδή όμως εμείς οι Έλληνες δεν είμαστε «μπαταχτζήδες», όμως είμαστε ωραίοι κι ως γνωστόν οι ωραίοι έχουν χρέη, τους πληρώναμε ανελλιπώς και συνεχίζουμε να τους πληρώνουμε, έχοντας φορέσει ένα «καπέλο» 1035-485 = 550 δις ευρώ, μόνον!!!!
Κι όλα αυτά διότι εκχωρήθηκε το εκδοτικό δικαίωμα του νομίσματος σε ξένα κέντρα (ευρωπαϊκούς «θεσμούς» τους λέμε τώρα) κι έτσι ο μόνος τρόπος αποπληρωμής του αρχικού χρέους των 145 δις (που ήταν κατά 80% δραχμικό και μετετράπη σε μία μόνο νύκτα σε σκληρό συνάλλαγμα), ήταν ο νέος δανεισμός με νέα επιτοκιακή επιβάρυνση (πανοτόκια), που σηματοδότησε με μαθηματική ακρίβεια αυτή την εκθετική εκτίναξη του.
550 δις ευρώ απ’ ευθείας επιβάρυνση στο χρέος, εξ αιτίας της προδοτικής εκχώρησης του εκδοτικού δικαιώματος χωρίς να συνυπολογίσουμε καθόλου το τεράστιο κόστος της αποπαραγωγικοποίησης της εθνικής οικονομίας, την τεράστια ανεργία, τη φτώχεια, τους θανάτους, τη δημογραφική κατάρρευση, τη μετανάστευση των νέων και τόσα άλλα που ουκ έστιν αριθμός και χαρακτηρίζουν την κατάσταση στην κατεχόμενη Ελλάδα. Οικονομολόγοι υπολογίζουν ότι το συνολικό κόστος των επισυμβάντων καταστροφών στη χώρα λόγω της παραμονής μας στην ευρωζώνη και της μέχρι τώρα πληρωμής του παράνομου χρέους ξεπερνά ήδη το 1,5 τρις σε ευρώ!
Αυτό είναι το κόστος του ευρώ και προκαλώ τον οποιοδήποτε ευρωλάγνο πολιτικό, δημοσιογράφο, ή καθηγητή της οικονομολογίας, να διαψεύσει τα παραπάνω στοιχεία, δείχνοντας μου που είναι το λάθος.
Κανείς δεν πρόκειται να τολμήσει καν να απαντήσει, διότι όλοι γνωρίζουν ότι αυτή είναι η αλήθεια και είναι η μόνη! Και είναι αυτή, διότι έτσι σχεδιάστηκε η ευρωζώνη ως μηχανισμός της παγκοσμιοποίησης, να απομυζά κάθε πόρο από τις κοινωνίες και να τους μεταφέρει ψηλά σε μια ολοένα και ολιγαριθμότερη οικονομική υπερεθνική ελίτ και το ευρώ ως εργαλείο δημιουργίας χρέους αποδεικνύεται ως το πλέον αποτελεσματικό όπλο μαζικής καταστροφής χωρών και ολόκληρων λαών.
Να γιατί εμείς στο ΕΠΑΜ επιμένουμε για:
1. Κήρυξη του χρέους ως παράνομου και καταχρηστικού που σχεδιάστηκε ύπουλα με τρόπο ώστε όσο το πληρώνεις αυτό να αυξάνει και άμεση οριστική παύση αποπληρωμής του.
2. Έξοδο από την ευρωένωση και διεκδίκηση αποζημιώσεων για ολόκληρη τη ζημιά που υπέστη τα χρόνια αυτά η εθνική οικονομία, αλλά και για τα ανείπωτα πάθη της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού από το αποτρόπαιο κατοχικό καθεστώς και τα μνημόνιά του.
3. Καθιέρωση εθνικού κρατικού νομίσματος για να γίνουμε νοικοκύρηδες στο σπίτι μας και να εξασφαλίσουμε τη χρηματοδότηση με υγιείς πόρους της αναγκαίας παραγωγικής ανασυγκρότησης.
4. Απόδοση των ευθυνών σε όλο το ντόπιο πολιτικό προσωπικό και τους συνεργάτες του, που επέτρεψαν την καταστροφή και υπηρέτησαν με έμμεσο, ή άμεσο τρόπο το κατοχικό καθεστώς.
5. Ριζική αλλαγή ολόκληρου του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας του κράτους μέσω συνταγματικής εθνοσυνέλευσης και νέου σύγχρονου δημοκρατικού συντάγματος.
Και το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο είναι η μόνη πολιτική δύναμη που έχει τους ανθρώπους, το σχέδιο, τη γνώση και την πίστη για να εφαρμόσει όλα αυτά και να φέρει την πατρίδα και το λαό σε υπήνεμο λιμάνι.
*Ο Όθωνας Κουμαρέλλας είναι αρχιτέκτονας και μέλος της ΠΓ του ΕΠΑΜ

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Το ευχάριστο δίλημμα: Με ευρώ χωρίς συντάξεις ή με Δραχμή και συντάξεις;

Σπύρος Στάλιας. οικονομολόγος Ph.D

Προς τι λοιπόν όλη αυτή η πρεμούρα για το ασφαλιστικό της Ελλάδος που απ’ ότι φαίνεται αγκαλιάζει και όλη την Ευρωζώνη.

Το πρόβλημα τίθεται ως εξής. Υποθέτουν ότι μετά από 30 χρόνια οι εργαζόμενοι θα είναι λιγότεροι ενώ οι συνταξιούχοι περισσότεροι. Τότε τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν Αυτό το επονομάζουν και πρόβλημα των γενεών (intergenerational).

Κατά συνέπεια θα πρέπει από τώρα να μαζέψουμε αρκετά χρήματα έτσι  ...
ώστε οι συνταξιούχοι να μπορούν να αγοράζουν τότε αγαθά και υπηρεσίες για να ζουν, όσο καλά μπορούν να ζουν. Με άλλα λόγια λένε ότι, με λιγότερους εργαζόμενους και περισσότερους συνταξιούχους, το ασφαλιστικό πρόβλημα λύνεται ικανοποιητικά, αν στους συνταξιούχους εξασφαλίσουμε στοιχειωδώς επαρκή κεφάλαια για την διαβίωση τους.

Φαίνεται λογικό.

Ας χρησιμοποιήσουμε όμως ένα μυθιστορηματικό επιχείρημα για να δούμε την λογικότητα του επιχειρήματος. 

Ας υποθέσουμε ότι μετά 30 χρόνια 11 εκατ. Έλληνες είναι συνταξιούχοι και ‘ένας’ έχει απομείνει να δουλεύει για αυτούς τους 11 εκατ. συνταξιούχους. Το πρόβλημα όμως είναι λυμένο. Οι συνταξιούχοι έχουν να πληρώσουν αυτόν τον πολύτιμο ‘ένα’. Έχει υπάρξει μέριμνα και έχουν στην άκρη τα κεφάλαια τους.


Αλλά αλήθεια, στο Θεό που πιστεύουμε, αυτό είναι το πρόβλημα; Αν οι συνταξιούχοι έχουν τα χρήματα να πληρώνουν τον ‘έναν’; Είναι έτσι όπως το θέτουν οι ανόητοι νεοφιλελεύθεροι της ΕΕ, ΕΚΤ και του ΔΝΤ και τρέχουν από πίσω και οι δικοί μας ανόητοι με τις πανηλίθιες αναλογιστικές μελέτες;

Φυσικά το πρόβλημα δεν είναι αν οι συνταξιούχοι έχουν να πληρώσουν.

Αν ο ‘ένας’ δεν μπορεί να παράγει, τα κεφάλαια σε μια μέρα θα εξατμιστούν σαν το νερό που βράζει. Αλλά αν ο διαβόητος αυτός ‘ένας’ έχει όλη την γνώση και την τεχνολογική υποστήριξη να παράγει για τις ανάγκες των 11 εκατ. συνταξιούχων και για τις δικές του ανάγκες, τότε ερώτημα είναι άλλο.
Το ερώτημα είναι, στους συνταξιούχους τι επίπεδο ζωής θέλουμε να προσφέρουμε; Πόση υγεία; 
Πόσα τρόφιμα; Τι διασκέδαση; Να έχουν ένα αυτοκίνητο; Να πάνε διακοπές; Να έχουν φάρμακα; Να έχουν ένα σπίτι; Να υπάρχουν τα Καπή;

Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα που θα πρέπει να απαντηθεί. Πράγματι αυτά που θα προσφέρουμε στους συνταξιούχους είναι το πραγματικό κόστος μας ως κοινωνία και όχι πως αυτά θα πληρωθούν.

Σε μια κοινωνία ευνομούμενη που εκδίδει το νόμισμα της, και κινητοποιεί τους παραγωγικούς της συντελεστές, η πληρωμή των συντάξεων δεν αποτελεί για το κράτος, τίποτα άλλο, παρά μόνο πληκτρολόγηση χρημάτων στον λογαριασμός τους, να αγοράζουν ότι παράγει η οικονομία και να ζουν αξιοπρεπώς.
Ποτέ μια χώρα που εκδίδει το νόμισμα της δεν μπορεί στο τέλος του μήνα να μην πληρώσει μισθούς και συντάξεις και να αφήσει στο έλεος του Θεού τους συνταξιούχους της, τους μισθωτούς της ή την παιδεία της και την υγεία της.

Παρ όλα αυτά όμως, το πράγματα γίνονται χειρότερα, όταν οι Θεσμοί προσπαθούν να επιβάλουν την θέληση τους. Σήμερα το κράτος να σταματήσει τις δαπάνες του ή να αυξήσει την φορολογία, για να βάλει στην άκρη αυτά τα κεφάλαια.

Μα αν το κράτος σήμερα αρχίσει να αποταμιεύει κεφάλαια για τους μέλλοντες συνταξιούχους το μόνο που θα κάνει είναι να κάνει την ύφεση ακόμα χειρότερη, την ανεργία υψηλότερη και να θέσει και τις μελλοντικές γενιές σε κίνδυνο, αφού οι δαπάνες για την παιδεία και την υγεία θα μειωθούν και έτσι ακόμα πιο πολύ η ανάπτυξη θα υπονομευτεί.

Δυστυχώς οι Έλληνες έχουν κολλήσει με το ευρώ και δεν έχουν κατανοήσει ότι όσο η χώρα είναι στο ευρώ, καμία Ελληνική Κυβέρνηση δεν θα μπορέσει, ποτέ μα ποτέ, να εγγυηθεί την ιδία ποιότητα ζωής στους συνταξιούχος με πραγματικούς όρους και σε βάθος χρόνου και ας κάνει όσες θέλει σοφές αναλογιστικές μελέτες.

Σήμερα, με το ευρώ, κάνουν μελέτες για το πόσο θα πρέπει να μειωθούν και άλλο οι συντάξεις, για να έχουμε πιο πολύ χρήμα στο μέλλον, με λιγότερες απολαβές, για πιο πολλούς συνταξιούχους, ενώ ταυτόχρονα λόγω των επιπρόσθετων φορολογιών και μείωσης των κρατικών δαπανών, το ΑΕΠ μειώνεται, η χώρα έχει αποαγροτοποιηθεί και αποβιομηχανοποιηθεί και τα έλλειμμα αυξάνονται.

Ας επιλέξουμε τι θέλουμε με σοβαρότητα.

Δραχμή και συντάξεις ή ευρώ χωρίς συντάξεις;