Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Παρουσία πλήθους κόσμου που γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα των νέων γραφείων του Ε.ΠΑ.Μ., πραγματοποιήθηκε η τελετή εγκαινίων αλλά και η καθιερωμένη κοπή πίτας, χοροστατούντος του πατρός Ηλία, του γνωστού και μαχητικού ιερωμένου που ευλόγησε την ιδρυτική πράξη του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου. Το έμπλεο αισιοδοξίας κλίμα, για το μέλλον του Κινήματος, λόγω του νέου ανοίγματος προς τον ελληνικό λαό με πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα αλλά και της μεγάλης και θετικής ανταπόκρισης και από την περιφέρεια, όπου κλιμάκια με επικεφαλής τον Γενικό Γραμματέα Δ. Καζάκη, βρίσκονται συνεχώς παρουσιάζοντας τις πατριωτικές προτάσεις του ΕΠΑΜ για έξοδο από την βαθιά κρίση που μαστίζει την χώρα και τον λαό, ήταν αποτυπωμένο στα πρόσωπα όλων των στελεχών του Κινήματος αλλά και στους φίλους και τα μέλη που κατέκλυσαν τα νέα γραφεία από νωρίς το πρωί. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε η πατριωτική ολιγόλεπτη ομιλία του πάτερ Ηλία, ο οποίος συγκινημένος αφού ευχήθηκε μακροημέρευση και αγωνιστική πορεία προς τους παρευρισκόμενους, εξέφρασε την βαθιά του πίστη και ελπίδα για γρήγορη λευτεριά στην πατρίδα μας.
Από την πλευρά του, ο Γ. Γ. του ΕΠΑΜ Δ. Καζάκης, έκανε μια μικρή ιστορική αναδρομή για την πορεία του Μετώπου και παράλληλα μετέφερε τον παλμό και την αγωνιστική διάθεση των πολιτών της περιφέρειας.      Στην κατακλείδα του, ξεκαθάρισε ότι πλέον ο δημοκρατικός πατριωτικός χώρος έχει όνομα και αυτός είναι το ΕΠΑΜ, το οποίο μαζί με  άλλες πατριωτικές πολιτικές δυνάμεις που επιθυμούν και θέλουν την πραγματική συστράτευση για τον κοινό αγώνα, καλείται να σηκώσει το βάρος της νέας Εθνικής αντίστασης και απελευθέρωσης της χώρας από τις νεοκατοχικές δυνάμεις. «Αν δεν υπήρχε το ΕΠΑΜ, έπρεπε να εφευρεθεί», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Καζάκης, εν μέσω θερμού χειροκροτήματος

ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ-Ε.ΠΑ.Μ
Βερανζέρου 4, 4ος όροφος, Πλ.Κάνιγγος ΤΚ1067, ΑΘΗΝΑ
Τηλ: 210-3422156,210-3428676.6972484270  Email: press.epam@gmail.com







Και δραχμή άμα λάχει θα μας φέρουν προκειμένου να διασωθεί το καθεστώς κατοχής.

Του  Δημήτρη  Καζάκη

Τελευταία έχουν πληθύνει οι φωνές που μιλάνε για κούρεμα χρέους και εισαγωγή κάποιου είδους νέου εναλλακτικού νομίσματος, ή δραχμής υπό καθεστώς - προσωρινής έστω - εξόδου από το ευρώ. Το κουβεντολόι αυτό ενισχύεται και από την αρθρογραφία του Γερμανικού τύπου, η οποία επιχειρεί να επαναφέρει τη γνωστή πρόταση Σόιμπλε στο τραπέζι.
Κανείς όμως δεν αναφέρεται στο καθεστώς κατοχής που έχει επιβληθεί στη χώρα μας. Ένα καθεστώς κατοχής από ξένους "θεσμούς" και δανειστές.
Κατοχή; Ποιά κατοχή; Πού την είδατε την κατοχή; Ακόμη και σήμερα, 7 χρόνια μετά την πρώτη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης και το πρώτο μνημόνιο, υπάρχουν πολλοί που αρνούνται να δουν το πιο εντυπωσιακό γεγονός απ' όλα. Το γεγονός ότι ένα συγκροτημένο κράτος και ο λαός του τέθηκε υπό κατοχή προκειμένου να υποβληθεί σε θυσίες για να στηριχθεί το ευρώ και η ΕΕ, αλλά και για να προστατευθούν οι μεγάλες τράπεζες και οι κεφαλαιαγορές από ένα ντόμινο χρεοκοπιών.

Αυτό δεν ομολόγησε κι ο κ. Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη στις 14/12/2016, όταν εμφανίστηκε να θριαμβολογεί γιατί επεκτείνει σε 7 Δήμους τα συσσίτια για ανήλικα; Δείτε τι είπε: "Νομίζω ότι οφείλουν όλοι να σεβαστούν τον ελληνικό λαό, που εδώ και επτά χρόνια κάνει πολύ μεγάλες θυσίες στο όνομα της Ευρώπης. Κρατάμε στις πλάτες μας την προσφυγική κρίση. Έχουμε εφαρμόσει στο όνομα της Ευρώπης, τα τελευταία χρόνια, μια εξαιρετικά σκληρή πολιτική λιτότητας."
Θαυμάστε πρωθυπουργό ελληνικής κυβέρνησης. Ομολογεί ανοιχτά ότι ο ελληνικός λαός θυσιάζεται στο όνομα της Ευρώπης και κανείς δεν θίγεται. Είναι απολύτως φυσιολογικό να θυσιάζεται ένας λαός για το συμφέρον ενός υπερεθνικού μορφώματος. Όπως συνέβαινε πάντα με τις αυτοκρατορίες.
Το γεγονός ότι κανείς εισαγγελέας ή ανώτατος δικαστής δεν θίχτηκε από τη δήλωση αυτή του πρωθυπουργού αρκεί για να αντιληφθεί ακόμη και ο πιο αφελής ότι δεν υφίσταται πλέον ούτε ίχνος θεσμικής προστασίας του έλληνα πολίτη, των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του στην δική του εθνική επικράτεια. Αυτό από μόνο του συνιστά ομολογία κατοχής της χώρας υπέρ ξένων συμφερόντων.
Το πρωτοφανές δεν είναι αυτό. Το πρωτοφανές είναι το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη και σήμερα αντιμνημονιακοί και μάλιστα της αριστεράς, που ακόμη αναρωτιούνται αν η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή. Και μάλιστα σε μια περίοδο όπου έχει γίνει νόμος του κράτους το γεγονός ότι δεν θα παίρνεται καμιά απολύτως απόφαση στην Ελλάδα, αν πρώτα δεν ενημερωθούν και δεν συμφωνήσουν οι "θεσμοί", το ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Το επιχείρημά τους είναι εξαιρετικά απλοϊκό σε βαθμό κουφότητας, όπως ευγενικά αναφέρεται στον Ποινικό Κώδικα η βλακεία: Κατοχή είναι η κατάληψη ενός κράτους από ξένες δυνάμεις με άσκηση στρατιωτικής βίας. Έχουμε τέτοια κατάληψη του ελληνικού κράτους; Προφανώς όχι. Επομένως δεν έχουμε καθεστώς κατοχής.
Το συγκεκριμένο επιχείρημα - το οποίο από τους πιο επαναστάτες αριστερούς διανθίζεται και με πλήθος αντικαπιταλιστικά και δήθεν ταξικά συνθήματα - έχει την ίδια αξία με το να πει κανείς εν μέσω κατακλυσμού βροχής, ότι ο μόνος τρόπος για να γίνεις μούσκεμα είναι με το να πέσεις σε λίμνη ή θάλασσα.
Από πότε η επιβολή καθεστώτος κατοχής σε μια χώρα είναι προϊόν αποκλειστικά και μόνο στρατιωτικής ισχύος; Ειδικά την εποχή του ιμπεριαλισμού. Ή μήπως δεν υπάρχει ιμπεριαλισμός;
Να πώς ορίζεται η κατοχή: "Κατοχή με νομικούς όρους σημαίνει την ανάληψη ή την εκμετάλλευση της φυσικής κυριότητας. Στο διεθνές δίκαιο, ο όρος χρησιμοποιείται επίσης με την έννοια της ανάληψης κυριότητας σε μια no-man's land με σκοπό τη δημιουργία τίτλων κυριαρχίας πάνω σ' αυτήν. Σήμερα, αυτό το είδος της κατοχής δεν παίζει κανένα πρακτικό ρόλο. Η κατοχή με την έννοια του διεθνούς δικαίου χρησιμοποιείται παραδοσιακά για την εκμετάλλευση της φυσικής κυριότητας, με την έννοια του πραγματικού ελέγχου στην επικράτεια άλλου κράτους (ή τμημάτων αυτού). Αν αυτός ο έλεγχος έχει αποκτηθεί με τη χρήση στρατιωτικής ισχύος, η κατοχή ονομάζεται εμπόλεμη (occupatio belica). Αν το κράτος στο οποίο ανήκει το έδαφος έχει συναινέσει στην κατοχή, τότε αυτή παραδοσιακά ονομάζεται ειρηνική κατοχή (occupatio pacifica)." (Max-Planck-Institut fur auslindisches offentliches Recht und Volkerrecht, Encyclopedia of Public International Law, vol. 4, Amsterdam-New York-Oxford: Norm-Holland, 1982, σ. 64)
Τι σημαίνει ανάληψη ή εκμετάλλευση της φυσικής κυριότητας; Σημαίνει ότι ξένη δύναμη κάνει κουμάντο σε μια χώρα, χωρίς να την έχει προσαρτήσει ή να της έχει αποσπάσει την κυριαρχία. Με άλλα λόγια κατοχή σημαίνει η ανάληψη ή εκμετάλλευση της φυσικής κυριότητας πάνω σε μια χώρα, χωρίς αυτή να έχει μετατραπεί επίσημα σε αποικία, ή προτεκτοράτο.
Αν αυτή η κατοχή έχει επιβληθεί ως προϊόν πολέμου ή στρατιωτικής επέμβασης, τότε ονομάζεται εμπόλεμη κατοχή, ενώ αν το κράτος που τέθηκε υπό κατοχή έχει συναινέσει σ' αυτήν τότε ονομάζεται ειρηνική κατοχή. Ειδικά η ειρηνική κατοχή μιας χώρας ή ενός κράτους δεν απαιτεί καν παρουσία ξένων στρατιωτικών δυνάμεων.
Μέχρι και το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ένα καθεστώς ειρηνική κατοχής θα μπορούσε νόμιμα να επιβληθεί σε μια χώρα, σ' ένα κράτος, ή σε μια περιοχή που ανήκει σε κυρίαρχο κράτος υπό δύο θεμελιώδεις προϋποθέσεις: Είτε λόγω διεθνούς συμφωνίας, όπως συνέβη, π.χ., με την περιοχή του Ρουρ της Γερμανίας το 1919, η οποία τέθηκε υπό την κατοχή των Γάλλων, των Άγγλων και Αμερικανών. Η συγκεκριμένη κατοχή ονομάστηκε ειρηνική.
Είτε μετά από συμφωνία και αποδοχή του ίδιου του κράτους, το οποίο τίθεται υπό καθεστώς ειρηνικής κατοχής. Τέτοιο παράδειγμα ήταν η επιβολή του Κατοχικού Υπουργείου, όπως ονομάστηκε, στην Ελλάδα τον Μάιο του 1854. Η κατοχή επιβλήθηκε από τους Αγγλογάλλους με επίδειξη στρατιωτικής ισχύος και την επιβολή μιας "οικουμενικής" κυβέρνησης του Αγγλικού και Γαλλικού κόμματος για να αποσπαστεί η συναίνεση του ελληνικού κράτους. Η κατοχή αυτή διήρκεσε επίσημα έως το 1857 και την ακολούθησε η εγκατάσταση ειδικής επιτροπής οικονομικού ελέγχου για την "επιβολή της τάξεως" έως το 1859.
Ο ελληνικός λαός για να ξεπλύνει την εθνική ντροπή αυτής της κατοχής φρόντισε να εξαφανίσει από το πολιτικό προσκήνιο το Αγγλικό και Γαλλικό κόμμα και να διώξει με την εξέγερση του 1862 και τον Όθωνα μαζί με τους βαυαρούς του. Έστω κι αν η διάδοχη κατάσταση δεν ήταν αντάξια των ελπίδων και των προσδοκιών για εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία.
Μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο η έννοια της ειρηνικής κατοχής έπαψε ουσιαστικά να υπάρχει, γιατί δεν νοείται με βάση το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις του ΟΗΕ κατοχή κράτους και λαού με συναίνεση του ιδίου. Μόνο ως προϊόν πολέμου μπορεί να υπάρξει καθεστώς κατοχής και στην περίπτωση αυτή ο ασκών κατοχή οφείλει να τηρεί το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και το δίκαιο της κατοχής όπως αυτό τροποποιήθηκε με τη Διεθνή Συνθήκη της Γενεύης το 1949.
Η έννοια της ειρηνικής κατοχής, δηλαδή της κατοχής με συναίνεση του κράτους, δεν αναγνωρίζεται πλέον στο διεθνές δίκαιο. Δεν νοείται καν, διότι αντιβαίνει το λίκνο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δηλαδή το δικαίωμα της ελεύθερης αυτοδιάθεσης ενός λαού.
Γι' αυτό και θεμελιώδης αρχή των διεθνών δεσμευτικών συμβάσεων του ΟΗΕ είναι και η παρακάτω ρήτρα: Κανένα κράτος [ή ομάδα κρατών] δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει ή να ενθαρρύνει τη χρήση των οικονομικών πολιτικών ή οποιουδήποτε άλλου είδους μέτρα για να εξαναγκάσει ένα άλλο Κράτος προκειμένου να λάβει από αυτό την υποταγή στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του και να εξασφαλίσει από αυτό πλεονεκτήματα οποιουδήποτε είδους. (UN General Assembly Resolution 2625 (XXV) of 24 October 1970).

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

                                                                                             Αθήνα  28 Ιανουαρίου 2016

Η παρούσα κυβέρνηση έχει πλέον απωλέσει τον πολιτικό της χρόνο και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά στα κέντρα αποφάσεων του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Όπως γνωρίζουν επίσης την εμμονή των ανθρώπων της κυβέρνησης με την εξουσία. Έτσι, μέσω του πολιορκητικού κριού που ακούει στο όνομα ΔΝΤ, εξωθούν την ελληνική κυβέρνηση σε πιο ακραίες καταστάσεις. Δηλαδή, να υπογράψει από τώρα νέα δέσμη ληστρικών μέτρων για το (άκουσον - άκουσον), έτος 2020! Όπερ σημαίνει νέο μνημόνιο και ακόμη πιο βαθιά στο πηγάδι ο ελληνικός λαός, ο οποίος δεν θα έχει καμία δυνατότητα ανάκαμψης.
Αντί λοιπόν, η υποτιθέμενη αριστερή με ολίγον δεξιά, συγκυβέρνηση Τσίπρα - Καμένου, να ορθώσει επιτέλους το ανάστημά της, όπως το ζητάει μετ´ επιτάσεως ο ελληνικός λαός, και να πει “ως εδώ και μη παρέκει”, ετοιμάζεται μέσω “αντιπερισπασμού”, να προσκυνήσει εκ νέου τους τοκογλύφους δανειστές και να υπογράψει ότι επιτάσσει το διευθυντήριο των Βρυξελλών και το Βερολίνο, μέσω της υποτιθέμενης δεύτερης αξιολόγησης, πιστοποιώντας για μια ακόμη φορά τον όρο των πρόθυμων και των εθελόδουλων. Ποιος είναι ο “αντιπερισπασμός”; Ήδη, τα χαλκεία του Μαξίμου και τα φερέφωνά του άρχισαν το γνωστό παιχνίδι της τρομολαγνείας και του εκφοβισμού του ελληνικού λαού, καταστάσεις που ζήσαμε το καλοκαίρι του 2015. Το ψευτοδίλημμα υπογράφουμε ή καταστρεφόμαστε, ήδη άρχισε να πέφτει στο τραπέζι. Με αυτό τον τρόπο ελπίζει η κυβέρνηση της αριστεράς και της δεξιάς ότι θα εκβιάσει εκ νέου τον ελληνικό λαό!
Απατάσθε κύριοι της κυβέρνησης! Πλάνην οικτράν! Ο ελληνικός λαός σας έμαθε και από την καλή και από την ανάποδη, έχει υποφέρει τα πάνδηνα και δεν σας φοβάται πια.
Το ΕΠΑΜ καλεί την ύστατη αυτή ώρα την κυβέρνηση, να προχωρήσει σε μια πράξη υπέρ του ελληνικού λαού σεβόμενη και υπερασπιζόμενη έστω για μια φορά την καταταλαιπωρημένη Δημοκρατία και τους θεσμούς:
Να δρομολογήσει τάχιστα τις διαδικασίες εκλογών και να αποφανθεί για την περαιτέρω πορεία του ο ίδιος ο ελληνικός λαός.
Ας λάβουν υπόψη τη σημερινή δήλωση του νέου προέδρου των ΗΠΑ ο οποίος απευθυνόμενος στην Βρετανίδα πρωθυπουργό σχολιάζοντας το Brexit έκανε λόγο για έξυπνο παράδειγμα και είπε: “ Θα αποκτήσετε την δική σας ταυτότητα και θα μπορείτε να κλείνετε τις δικές σας εμπορικές συμφωνίες χωρίς την εποπτεία κανενός».
Το ΕΠΑΜ καλεί τον ελληνικό λαό σε εγρήγορση και επαγρύπνηση, ώστε την κατάλληλη ώρα να δώσει τη δύναμη στις πραγματικές πατριωτικές δυνάμεις για να συγκροτήσουν την πατριωτική δημοκρατική κυβέρνηση, ώστε η χώρα και ο ελληνικός λαός επιτέλους να ατενίσουν με αισιοδοξία το μέλλον.




ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ-Ε.ΠΑ.Μ
Βερανζέρου 4, 4ος όροφος, Πλ.Κάνιγγος ΤΚ1067, ΑΘΗΝΑ
Τηλ: 210-3422156,210-3428676.6972484270
Email: press.epam@gmail.com


Δευτέρα 23 Ιανουαρίου 2017

Νόμιμη η γενοκτονία στην Ελλάδα, αλλά όχι η κατάργηση της Κυριακής αργίας.

Του Δημήτρη Καζάκη

Η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφάνθηκε ότι η απόφαση του υπουργού ανάπτυξης Χατζηδάκη το 2014 με βάση την οποία επιτρεπόταν η πιλοτική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές σε τρεις περιοχές και οκτώ υποπεριοχές της χώρας, είναι αντισυνταγματική. Συγκεκριμένα με την υπ΄ αριθμ. 100/2017 απόφασή της Ολομέλειας του ΣτΕ κριθηκε ότι η νομοθετική εξουσιοδότηση στον υπουργό Ανάπτυξης να εκδίδει απόφαση για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές σε 3 τουριστικές περιοχές, «χωρίς συγκεκριμένο προσδιορισμό» είναι αντίθετη στο άρθρο 43 του Συντάγματος που επιτάσσει για παρόμοια θέματα να εκδίδονται Προεδρικά Διατάγματα και όχι υπουργικές αποφάσεις.
Το ενδιαφέρον αυτής της ορθής απόφασης της ολομέλειας του ΣτΕ είναι τα δυο μέτρα και δυο σταθμά που είναι κανόνας για το συγκεκριμένο ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο. Διυλίζει τον κώνωπα και καταπίει την κάμηλον. Όπως άλλωστε συνηθίζει όλα αυτά τα χρόνια της μνημονιακής κατοχής της Ελλάδας. Ανακάλυψε ότι η νομοθετική εξουσιοδότηση στον υπουργείο Ανάπτυξης να εκδίδει αποφάσεις για την λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές είναι αντισυνταγματική και παράνομη. Κι έχει απόλυτα δίκιο. 

Όμως η νομοθετική εξουσιοδότηση στους υπουργούς οικονομίας της εκάστοτε κυβέρνησης - κατ' επιταγή των δανειστών ήδη από το πρώτο μνημόνιο - να υπογράφουν δανειακές συμβάσεις και να αποδέχονται δεσμεύσεις σε βάρος της χώρας και του λαού από ξένα κέντρα είναι απόλυτα νόμιμη. Τι να πει κανείς. Η υποκρισία και η αυθαιρεσία στο απόγειό της. Το ΣτΕ έχει επανειλημμένα νομιμοποιήσει την πλήρη κατάλυση του Συντάγματος της χώρας υπέρ των συμφερόντων των ξένων δανειστών, στο όνομα ενός παντελώς ανύπαρκτου αναγκαστικού δικαίου δικής του επινόησης και λογικής που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την ανάλογη στάση της ηγεσίας της δικαιοσύνης σε περιόδους ανωμαλίας και πολεμικής κατοχής της πατρίδας μας.
Προφανώς οι δικαστές της Ολομέλειας του ΣτΕ έψαχναν για άλλοθι, για φύλλο συκής. Μόνο έτσι μπορεί να εκληφθεί ειδικά εκείνο το μέρος της απόφασης του ΣτΕ που δικαιολογεί την διατήρηση της Κυριακής αργίας με γνώμονα το συμφέρον της οικογένειας. Δείτε τι λέει ανάμεσα σε άλλα:
«Το Σύνταγμα κατοχυρώνει για τους πάσης φύσεως εργαζομένους και απασχολούμενους (ελεύθερους επαγγελματίες, κ.λπ.) το δικαίωμα ελεύθερου χρόνου και της απόλαυσης του ατομικού και τους από κοινού με την οικογένεια τους, ως τακτικό διάλειμμα της εβδομαδιαίας εργασίας. Το διάλειμμα αυτό υπηρετεί την υγεία και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου με τη φυσική και ψυχική ανανέωση που προσφέρει η τακτική αργία στον εργαζόμενο άνθρωπο εντός της κάθε εβδομάδας (άρθρο 5 και 21 Συντάγματος).
Συναφώς, προσφέρει και την δυνατότητα οργάνωσης της κοινωνικής και οικογενειακής ζωής του θέματα για τα οποία μεριμνά επίσης το Σύνταγμα (άρθρο 21). Περαιτέρω το ως άνω δικαίωμα προσλαμβάνει πρακτική αξία για τους εργαζόμενους όταν αυτοί δύνανται μόνοι ή από κοινού με την οικογένεια τους να μετέχουν στην συλλογική ανάπαυλα μιας κοινής αργίας ανά εβδομάδα, ως τέτοια ημέρα έχει επιλεγεί κατά μακρά παράδοση, τόσο στην Ελλάδα όσο και στα λοιπά κράτη της Ευρώπης, η σχετιζόμενη με την Χριστιανική θρησκεία».
Πολύ σωστά. Πώς μπορεί λοιπόν το ΣτΕ να υποστηρίζει για την Κυριακή αργία τις παραπάνω διατάξεις και προβλέψεις του Συντάγματος, αλλά να νομιμοποιεί όλο εκείνο το πλαίσιο μνημονιακών πολιτικών που έχει οδηγήσει σε αληθινή γενοκτονία τον Ελληνικό πληθυσμό;
Πώς λοιπόν αποδέχεται ως νόμιμη και συνταγματική την κατάλυση κάθε είδους πρόνοιας και στήριξης της οικογένειας με την εφαρμογή των Συμβάσεων δανειακής διευκόλυνσης και των μνημονιακών δεσμεύσεων; Ή μήπως οι αξιότιμοι δικαστές του ΣτΕ δεν γνωρίζουν ότι η ηλικιακή ομάδα που έχει πληγεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στην Ελλάδα της μνημονιακής κατοχής είναι τα ανήλικα παιδιά από 0-17. 
Η ηλικιακή ομάδα των ανήλικων παιδιών 0-17 έχει υποστεί τη μεγαλύτερη φτωχοποίηση. Το ποσοστό των ατόμων με υλικές στερήσεις αυτής της ηλικιακής ομάδας μέχρι το 2008-2009 ήταν χαμηλότερο από τον μέσο όρο. Τα χρόνια της μνημονιακής κατοχής εκτινάχθηκε και το 2015 εκτιμάται στα 44,5% του συνόλου των ατόμων ηλικίας 0-17, όταν για το σύνολο των ηλικιών το ποσοστό ανερχόταν σε 39,9%. Είναι μόνο μια πτυχή του πλήγματος που δέχθηκε πρωτίστως το παιδί και η οικογένεια στα χρόνια των μνημονίων με το ΣτΕ να νομιμοποιεί συστηματικά το καθεστώς μνημονιακής κατοχής που έχει οδηγήσει σ' αυτή την τριτοκοσμική φτωχοποίηση του ανήλικου πληθυσμού της πατρίδας μας.
Μόνο η Βουλγαρία μας ξεπερνά στην φτώχεια και τις υλικές στερήσεις των ανηλίκων. Με μια σοβαρή διαφορά. Στη Βουλγαρία τα στοιχεία της τελευταίας δεκαετίας δείχνουν ότι οι συνθήκες βελτιώνονται για τα ανήλικα, ενώ στην Ελλάδα χρόνο με χρόνο επιδεινώνονται διαρκώς. Δεν είναι μακριά η εποχή που πολλές οικογένειες στην Ελλάδα θα αναγκαστούν να εκπορνεύουν στην κυριολεξία τα ανήλικά τους για να επιβιώσουν οι ίδιες. Άλλωστε έχουμε ως κοινωνία εθιστεί σ' αυτή την πρακτική με την εκπόρνευση των παιδιών μας δια του ρουσφετιού.
Το πιο σημαντικό βέβαια η πληθυσμιακή κατάρρευση της Ελλάδας. Το διάγραμμα που παραθέτουμε δείχνει ανάγλυφα τη φυσική μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας με την επιβολή της μνημονιακής κατοχής, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχει τις ευλογίες και του ΣτΕ.
Η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα της φυσικής μείωσης του πληθυσμού που ανήλθε σε 29.365 άτομα το2016 (91.847 γεννήσεις έναντι 121.212 θανάτων), αλλά και της αρνητικής καθαρής μετανάστευσης που εκτιμήθηκε σε 44.905 άτομα (64.446 εισερχόμενοι έναντι 109.351 εξερχομένων μεταναστών).
Ο πληθυσμός ηλικίας 0-14 ετών ανήλθε σε 14,4% του συνολικού πληθυσμού, έναντι 64,3% και 21,3% του πληθυσμού 15- 64 ετών και 65 ετών και άνω, αντίστοιχα. Ο δείκτης γήρανσης (πληθυσμός ηλικίας 65 ετών και άνω προς τον πληθυσμό ηλικίας 0-14 ετών) ανήλθε σε 147,3. Πού σημαίνει ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας γηράσκει και πεθαίνει με ρυθμούς σχεδόν διπλάσιους από τις γεννήσεις.
Η καθαρή μετανάστευση εκτιμήθηκε σε -44.905 άτομα, που αντιστοιχούν σε 64.446 εισερχόμενους και 109.351 εξερχόμενους μετανάστες. Το 2014, η καθαρή μετανάστευση είχε εκτιμηθεί σε -47.791 άτομα (59.013 εισερχόμενοι και 106.804 εξερχόμενοι μετανάστες).
Συνολικά την περίοδο 2012-2016 η φυσική μείωση του πληθυσμού στην Ελλάδα ανήλθε 339.644. Με άλλα λόγια η Ελλάδα κατά τη διάρκεια της μνημονιακής κατοχής έχασε μια ολόκληρη πόλη μεγέθους περίπου δυο φορές την πόλη της Πάτρας ή του Ηρακλείου Κρήτης. Μπορεί να μου πει κανείς πότε ξανά υπήρξε τέτοια πληθυσμιακή κατάρρευση της Ελλάδας; Ποτέ πριν. Ούτε καν στα χρόνια του πολέμου. Πρόκειται για μια πραγματική γενοκτονία, αλλά μην το πείτε στο ΣτΕ γιατί θα στεναχωρηθεί πολύ.

Ούτε ο καιρός δεν μας ανέχεται πια...

Του Δημήτρη Καζάκη

Ο φετινός χειμώνας είναι ο χειρότερος των τελευταίων χρόνων. Χιονιάς, απρόσμενο ψύχος ακόμη και στις πιο εύκρατες περιοχές της χώρας. Απ' ότι φαίνεται ακόμη κι ο καιρός της Ελλάδας αγανάκτησε με την κατάστασή μας και τερμάτισε το "μορατόριουμ" των σχετικά ήπιων χειμώνων, που είχαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια του μνημονίου. Λες και μας λέει με τον τρόπο του ότι εξαντλήθηκε πια η υπομονή του με εμάς.
Εν τω μεταξύ φαντάζομαι ότι όλοι μας χαρήκαμε με το μεγαλείο της απανθρωπιάς και της παλιανθρωπιάς των εργολάβων της κυβέρνησης, των ΜΚΟ και των επίσημων κυκλωμάτων "αλληλεγγύης" στους ανθρώπους που έχουν σκόπιμα εγκλωβίσει στα κέντρα κράτησης. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, οι μισοί απ' αυτούς οικογένειες με ανήλικα παιδιά, στεγάζονται σε θερινές σκηνές της πλάκας, ή σε προκάτ φτηνής κατασκευής, όπου λείπουν τα παραθυρόφυλλα και οι πόρτες.
Ειλικρινά μου είναι αδύνατο να αντιληφθώ πώς μπορεί κανείς να δικαιολογήσει την στέγαση ανθρώπων και δη οικογενειών με ανήλικα, σε προκάτ χωρίς πόρτες και παράθυρα! Ποιός έκλεψε τις πόρτες και τα παράθυρα; Καλά, για θέρμανση δεν συζητάμε. Είναι προφανές ότι για κάθε 1 ευρώ που έχει σαν τελικό αποδέχτη τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες και μετανάστες, οι ημέτεροι των κυκλωμάτων ΜΚΟ και αγαθοεργίας της κυβέρνησης τσέπωσαν περισσότερα από 10 ευρώ.

Κι ενώ οι χρηματοδοτήσεις εκατοντάδων ΜΚΟ που έχουν εγκατασταθεί στη χώρα μας για να κάνουν σαφάρι με πρόσφυγες και μετανάστες, μεταφέρονται με ειδικά θωρακισμένα οχήματα σεκιούριτι χωρίς κανέναν έλεγχο από καμιά επίσημη αρχή ώστε να πληρωθούν παχυλές αντιμισθίες "αλληλέγγυων" και έξοδα διαμονής σε καλά ξενοδοχεία και καταλύματα, οι ίδιοι οι πρόσφυγες και μετανάστες εγκλωβισμένοι στα κέντρα κράτησης αντιμετωπίζουν κυριολεκτικά την κόλαση. Την κόλαση του ανθρωπισμού των "ανοικτών συνόρων".
Φυσικά κανείς δεν πρόκειται να ζητήσει ευθύνες από κανέναν. Φυσικά κανενός από τους υπευθύνους δεν πρόκειται να ιδρώσει το αυτί προκειμένου να σταματήσει το καθεστώς εγκλωβισμού και να ακολουθηθούν εδώ και τώρα οι προβλεπόμενες διαδικασίες ώστε οι πρόσφυγες και μετανάστες να φύγουν νόμιμα από την Ελλάδα. Το μόνο ζήτημα που απασχολεί όλους αυτούς τους εργολάβους του ανθρωπισμού της παλιανθρωπιάς, είναι πώς θα εκμεταλλευτούν την κατάσταση για να τσεπώσουν περισσότερα.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία οι εργολάβοι κυβέρνησης, κομμάτων και ΜΚΟ τσέπωσαν μόλις 500 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με τις δηλώσεις της ΕΕ. Τι είναι ο κάβουρας και τι το ζουμί του για κυκλώματα που έχουν συνηθίσει να τσεπώνουν δις; Κι έτσι άρπαξαν την ευκαιρία να προβάλουν τις τραγικές συνθήκες των εγκλωβισμένων και μεταναστών, που οι ίδιοι δημιούργησαν, προκειμένου να ζητήσουν περισσότερα κονδύλια.
Ταυτόχρονα οι "θεσμοί" της ΕΕ βρήκαν την ευκαιρία να διαδηλώσουν την αγανάκτησή τους για την εικόνα των κέντρων κράτησης στην Ελλάδα. Λες και δεν είναι συναυτουργοί στο έγκλημα. Λες και δεν είναι αυτοί που έδωσαν την εντολή να εγκλωβιστούν στην Ελλάδα, με τους χειρότερους δυνατούς όρους, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που εμπορεύεται μαζικά η Τουρκία.
Απλά είναι μια ακόμη θαυμάσια ευκαιρία για να δείξουν στους λαούς της Ευρώπης πόσο βαθιά διεφθαρμένοι, ρατσιστές και βάρβαροι είναι οι Έλληνες που κρατούν σε τέτοια κατάσταση τους πρόσφυγες και μετανάστες. Κι έτσι ο καθένας ασκείται στο ρόλο του. Η ΕΕ σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου, η κυβέρνηση με το χέρι απλωμένο για να αρπάξουν οι ημέτεροι όσα μπορούν περισσότερα, κοκ.
Κι ενώ οι τηλεοπτικές αναμετρήσεις δίνουν και παίρνουν για την πραγματικά απάνθρωπη κατάσταση των σκόπιμα εγκλωβισμένων προσφύγων και μεταναστών, κανείς μα κανείς δεν μιλά για την εξίσου τραγική κατάσταση των ίδιων των Ελλήνων. Έτσι επιτάσσει το καθεστώς κατοχής και ο ψυχολογικός πόλεμος που ασκείται εναντίον του πληθυσμού. Πρέπει ο Έλληνας, όσο πιο δύσκολα τα βγάζει πέρα, να βλέπει ότι υπάρχουν και πολύ χειρότερα. Κι έτσι να κάθεται ήσυχα, πιστεύοντας ότι θα γλυτώσει τα πολύ χειρότερα.
Έτσι κανείς δεν μιλά για το γεγονός ότι οι Έλληνες χάρις στο καθεστώς κατοχής από τους Ευρωπαϊκούς "θεσμούς", κατέληξαν αισίως στη χειρότερη θέση από άποψη συνθηκών διαβίωσης και στέγασης σ' ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με τις επίσημες εκθέσεις η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία, δηλαδή στη χειρότερη θέση από άποψη συνθηκών και όρων στέγασης του πληθυσμού της στο σύνολο των 28 χωρών της ΕΕ.
Το ίδρυμα The Foundation Abbé Pierre - Feantsa, χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ασχολείται με τις συνθήκες στέγασης και διαβίωσης στις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σύμφωνα με την τελευταία του έκθεση (Σεπτέμβρης 2016) με διαθέσιμα στοιχεία του 2014, η Ελλάδα είναι στη χειρότερη θέση με όρους (α) υπερβολικού κόστους στέγασης, (β) καθυστερούμενων οφειλών, (γ) υπερπληρότητας ανά κατοικία, (δ) αδυναμίας επαρκούς θέρμανσης, (ε) έντονων προβλημάτων στέγασης.
Πάρτε υπόψη σας ότι μιλάμε για τον ντόπιο πληθυσμό, όχι για τους αλλοδαπούς. Το μερίδιο του πληθυσμού που στην Ελλάδα ζει με δαπάνες μεγαλύτερες από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματος για την στέγασή ανέρχεται στο 40,7% έναντι του 11,5%, που είναι ο μέσος όρος της ΕΕ. Η επιβάρυνση του διαθέσιμου εισοδήματος κατά 40% και άνω για τη στέγαση, θεωρείται από την ίδια την ΕΕ ως υπερβολική.
Η Ελλάδα διαθέτει το μεγαλύτερο μερίδιο του πληθυσμού της με υπερβολική επιβάρυνση δαπανών στέγασης από κάθε άλλη χώρα της ΕΕ. Κι όχι μόνο αυτό. Την περίοδο 2007-2014 η Ελλάδα γνώρισε τη μεγαλύτερη επιδείνωση από κάθε άλλη χώρα της ΕΕ στην επιβάρυνση των δαπανών στέγασης. Στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 24,9%, ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ αυξήθηκε κατά 0,8% την ίδια περίοδο.
Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι το στοιχείο για την επαρκή θέρμανση των κατοικιών στην Ελλάδα. Το 32,9% του πληθυσμού αδυνατεί να έχει επαρκή θέρμανση της κατοικίας του. Ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ βρίσκεται στο 10,2%. Η Ελλάδα στο ζήτημα της επάρκειας θέρμανσης βρίσκεται στην 27η χειρότερη θέση ανάμεσα στις 28 χώρες της ΕΕ. Στην 28η χειρότερη θέση βρίσκεται η Βουλγαρία με 40,5% του πληθυσμού να μην διαθέτει επαρκή θέρμανση.
Ωστόσο, την περίοδο 2007-2014 στην Ελλάδα το μερίδιο του πληθυσμού με ανεπαρκή θέρμανση αυξήθηκε κατά 19,1%. Κατά μέσο στην ΕΕ το μερίδιο του πληθυσμού με ανεπαρκή θέρμανση μειώθηκε κατά 1,6% την ίδια περίοδο. Ενώ στη Βουλγαρία μειώθηκε κατά 26,9%! Κι όλα αυτά γιατί; Διότι, όπως μας λένε, οι Έλληνες πρέπει να θυσιαστούν για την Ευρώπη.

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017

Πόσο μακράν κείται η Κύπρος;

Του Δημήτρη Καζάκη

Μετά από μια "συγκρατημένα επιτυχή" συνδιάσκεψη για το Κυπριακό στη Γενεύη, όπως μας διαβεβαίωσε η ηγεσία Ελλάδας και Κύπρου, το όλο ζήτημα παραπέμφθηκε στα "τεχνικά κλιμάκια". Θα μου πείτε, τι μας ενδιαφέρει εμάς; Η Κύπρος κείται μακράν, έλεγε ο "εθνάρχης" Καραμανλής την εποχή που ο τουρκικός Αττίλας αλώνιζε στην Κύπρο με τις πλάτες του ΝΑΤΟ, αλλά και της δικής του κυβέρνησης.
Από τότε ο ελληνικός λαός έπρεπε να πειστεί ότι η Κύπρος δεν τον αφορά άμεσα. Άλλο Ελλάδα κι άλλο Κύπρος. Άλλο οι Έλληνες κι άλλο οι Κύπριοι. Άλλωστε οι μεγάλοι προστάτες μας, οι Βρετανοί, το είχαν εξιχνιάσει το όλο θέμα από πολύ νωρίς. Οι Κύπριοι μπορεί να είναι ελληνόφωνοι και Ορθόδοξοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, αλλά "ανθρωπολογικώς" δεν είναι Έλληνες. Έτσι είχε αποφανθεί η αποικιοκρατική τους "επιστήμη" κι αυτό δίδασκαν στα μαθητόπουλα της Κύπρου.
"Ο πληθυσμός της νήσου Κύπρος είναι Κύπριοι διαφορετικής φυλής [απ' ότι οι Έλληνες]," διαβεβαίωναν οι εκπρόσωποι της βρετανικής αποικιοκρατίας τη Βουλή των Κοινοτήτων στις 15 Νοεμβρίου 1920. Λίγα χρόνια αργότερα επέβαλαν το πρώτο αποικιακό Σύνταγμα του 1925 στην Κύπρο που για πρώτη φορά επίσημα διαχώριζε τις δυο κοινότητες.

Βλέπετε, οι Κύπριοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν πείστηκαν ποτέ ότι είναι διαφορετικής ράτσας από τους Έλληνες και συνέχισαν να διεκδικούν την Ένωση. Κι έτσι οι Βρετανοί επινόησαν τις δυο κοινότητες και φρόντισαν να δημιουργήσουν σε κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο τριβές αναμεταξύ τους, ώστε να δικαιολογούν την δική τους αποικιακή κυριαρχία στο νησί.
Για να κατοχυρωθεί αυτός ο αποικιοκρατικός θεσμός των δυο κοινοτήτων και για να παγιωθεί η ρατσιστική διαίρεση των Κυπρίων, τόσο αναμεταξύ τους, όσο και με την Ελλάδα, έπρεπε το νησί να υποστεί τα πάνδεινα. Έπρεπε να παραδοθεί στο έλεος της αποικιοκρατικής διπλωματίας των μεγάλων δυνάμεων, με τη συνηγορία και των ελληνικών κυβερνήσεων, σε μια εποχή που το διεθνές δίκαιο κατοχύρωνε το δικαίωμα των λαών υπό αποικιακή κατοχή στην ελεύθερη αυτοδιάθεση.
Κι όταν χρειάστηκε η φυλετική, ρατσιστική διαίρεση των δυο κοινοτήτων να αποκτήσει και εδαφική υπόσταση, τότε έβαλαν την ελληνική χούντα να ανοίξει την πόρτα στην τουρκική εισβολή του Αττίλα. Το αποτέλεσμα; Σχεδόν 40% του εδάφους της Κύπρου υπό τουρκική στρατιωτική κατοχή. Πάνω από 200 χιλιάδες πρόσφυγες και πάνω 1.600 αγνοούμενοι έως και σήμερα.
Οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης ακολούθησαν την πεπατημένη που ο Γεώργιος Φιλάρετος, αυτός ο πρόδρομος της αβασίλευτης δημοκρατίας στην Ελλάδα, είχε εύστοχα από τα τέλη του 19ου αιώνα ονομάσει "ξενοκρατία". Αποδέχθηκαν ως τετελεσμένο την τουρκική εισβολή και κατοχή. Αποκήρυξαν το δικαίωμα του Κυπριακού λαού στην εθνική αυτοδιάθεση, που εκφραζόταν ιστορικά με το σύνθημα της Ένωσης. Και αντιμετώπισαν το όλο Κυπριακό πρωτίστως ως πρόβλημα διμερές των δυο κοινοτήτων.
Ο ελληνικός λαός έπρεπε να μάθει ότι το κυπριακό είναι βάρος για την Ελλάδα. Άλλο Ελλάδα, άλλο Κύπρος, ή όπως ήταν και παραμένει το επίσημο δόγμα: η Λευκωσία αποφασίζει, η Αθήνα συμπαρίσταται. Άλλωστε ένα από τα πιο ειδεχθή δείγματα της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, όταν βρέθηκε στο υπουργείο εφοπλιστών στη δεκαετία του 1980, το είχε ξεκαθαρίσει με τη γνωστή χυδαιότητα που τον διέκρινε: "Αρκετά πληρώσαμε στην Κύπρο από την εποχή του Παπανδρέου του γέρου. Και ακόμα πληρώνουμε. Εμείς δεν οφείλουμε τίποτα στην Κύπρο. Για ότι έπαθε η Κύπρος, δεν φταίει η Ελλάδα... Και για να ακούγεται η Κύπρος πρέπει να σβήσουμε εμείς;" (2/2/1988)
Ήταν η εποχή του Νταβός, του mea culpa και του μνημονίου Παπούλια-Γιλμάζ της Βάρκιζας. Με βάση όλα αυτά και στο όνομα του Κυπριακού, η Τουρκία αφού πέτυχε να απαλειφθεί η έννοια του σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, που αφορά τον Εναέριο χώρο, την Αιγιαλίτιδα Ζώνη και την Υφαλοκρηπίδα. Πέτυχε την κατοχύρωση του δικαιώματος διεξαγωγής δικών της στρατιωτικών ασκήσεων και επιχειρήσεων “έρευνας και διάσωσης” στον διεθνή εναέριο και θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου χωρίς, να προσδιορίζονται τα όρια αυτού του χώρου, αφού η Τουρκία αρνήθηκε οποιαδήποτε σαφή δέσμευση για την αναγνώριση των ελληνικών συνόρων στο Αιγαίο .
Ο Γιλμάζ, μετά την επιστροφή του στην Άγκυρα αναφώνησε θριαμβευτικά: “Επιτέλους, βάλαμε νομικώς πόδι στο Αιγαίο”. Με τις συμφωνίες αυτές και στο όνομα του Κυπριακού, άνοιξε ο δρόμος για τα Ίμια, το γκριζάρισμα 3.000 και πλέον νησίδων και την κυριαρχία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στο Αιγαίο υπό το πρόσχημα στρατιωτικών ασκήσεων.
Έτσι ανατράπηκε ακόμη και σε επιχειρησιακό επίπεδο το δόγμα που ίσχυε από την εποχή των Βαλκανικών πολέμων, δηλαδή από την εποχή του ναυάρχου Κουντουριώτη: ο αποκλεισμός του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας στα στενά. Τώρα με τις ευλογίες των επίσημων κυβερνήσεων της χώρας, αλλά και του ΝΑΤΟ, το πολεμικό ναυτικό της Τουρκίας μπορεί να διεξάγει ευρύτατες στρατιωτικές ασκήσεις στο Αιγαίο για το πώς θα καταλάβει και θα ανακαταλάβει τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου έως και τις Κυκλάδες.
Στις 17/1/1989 ο αντιστράτηγος ε.α. Ανδρέας Σιαπκαράς και παλιός ιερολοχίτης με παρρησία και πατριωτισμό που είναι εξαιρετικά σπάνιος στους εν ενεργεία και εν αποστρατεία ανώτατους αξιωματικούς των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, διότι έχουν εμποτιστεί μέχρι το μεδούλι στον κομματικό πατριωτισμό, βγήκε δημοσίως και κατήγγειλε τη σοβαρότητα των παραχωρήσεων: “Αν η Ελλάς δεν αντιδράσει σθεναρώς υπεραμυνομένη της ακεραιότητάς της, τότε σημαίνει ότι Κυβέρνηση και Βουλή παραδίδουν την Ελλάδα στην Τουρκία.” Και χαρακτήρισε την όλη συμφωνία ως πολιτική Anschluss, δηλαδή προσάρτησης του Αιγαίου και της Κύπρου από την Τουρκία.
Οι εξελίξεις επιβεβαίωσαν με τον χειρότερο τρόπο τις προβλέψεις του Σιαπκαρά. Ο ενδοτισμός οδήγησε Ελλάδα και Κύπρο στα χειρότερα. Η Ελλάδα επίσημα πλέον τελεί υπό καθεστώς κατοχής. Δεν ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα ούτε καν στα σύνορά της. Επιχειρησιακά το Αιγαίο έχει παραδοθεί στο ΝΑΤΟ, στο τουρκικό πολεμικό ναυτικό για ασκήσεις και στην ΕΕ για τη διαχείριση των προσφύγων.
Από την άλλη οι ηγεσίες Ελλάδας και Κύπρου έχουν παντελώς ξεχάσει τα περί τουρκικής εισβολής και κατοχής. Έχουν ξεχάσει το προσφυγικό και τους αγνοούμενους. Κι έχουν αποδεχθεί μια πρωτοφανή για τα χρονικά ρατσιστική διαίρεση του πληθυσμού της Κύπρου με βάση την δια του αίματος συγγένεια ή καταγωγή, αλλά και το θρήσκευμα.
Στο όνομα της ομοσπονδίας πρέπει να αποδεχθούμε ότι μια χώρα σαν την Τουρκία, όποτε θεωρεί ότι κινδυνεύει μια δική της φυλετική μειονότητα σε γειτονικό κράτος, τότε είναι απολύτως νόμιμο να διεκδικεί κυριαρχικά δικαιώματα γι' αυτήν τη μειονότητα. Κι αν το γειτονικό κράτος αρνείται να τα αποδεχθεί, τότε εξ ορισμού αυτό σημαίνει καταπίεση της φυλετικής μειονότητας που δικαιολογεί απειλή πολέμου, ή και στρατιωτική επέμβαση.
Αυτό έχει αποδεχθεί η πολιτική ηγεσία Ελλάδας και Κύπρου ως προϋπόθεση για τη διαδικασία διασκέψεων όπως αυτή της Γενεύης. Κι όχι μόνο αυτό. Έχει αποδεχθεί και το αποικιοκρατικής έμπνευσης φυλετικό-ρατσιστικό διαχωρισμό του νησιού σε δυο κοινότητες. Με άλλα λόγια καταδικάζουν τους Κυπρίους να επιλέγουν εκπροσώπηση με βάση την εθνοφυλετική καταγωγή και το θρήσκευμα.
Μπορεί να φανταστεί κανείς τι πρόκειται να συμβεί σε πογκρόμ και διακρίσεις όσων άτυχων κατοικήσουν σε μια από τις δυο θεσμοποιημένες κοινότητες; Κάθε κοινότητα αναγκαστικά θα επιβάλλει νόμους διαχωρισμού με βάση τους οποίους ο αλλοεθνής που κατοικεί στην κοινότητα να μην έχει τα ίδια πολιτικά δικαιώματα. Κι αυτό ισοδυναμεί με καθεστώς απαρτχάιντ. Όπως, άλλωστε, το βλέπουμε να λειτουργεί άψογα στην πρώτη δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία που αποφασίστηκε μεταπολεμικά: την Παλαιστίνη.
Αλλά τι μας ενδιαφέρει. Η Κύπρος κείται μακράν!

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

ΕΠΑΜ Διάλεξη με τον Οικονομολόγο Δημήτρη Καζάκη . 8 Ιανουαρίου 2017

Ο Δ. Καζάκης στο radio1d gr - Τετάρτη, ‎5 ‎Ιανουαρίου ‎2017.

Μόνο με την εισαγωγή ενός "βασικού εισοδήματος" μπορεί να αρχίσει η ανάκαμψη.

Του Δημήτρη Καζάκη

"Δώστε σε όλους τους πολίτες ένα μέτριο, αλλά άνευ όρων εισόδημα, και αφήστε τους να συμπληρώνουν κατά βούληση με έσοδα από άλλες πηγές."1 Αυτή είναι η ιδέα του "βασικού εισοδήματος", η οποία κυκλοφορεί στα κείμενα και τις προτάσεις των πατέρων της οικονομικής επιστήμης και του ανθρωπισμού από τον 16ο αιώνα. Και συνεχίζει να απασχολεί στις μέρες μας μελετητές και κυβερνήσεις. Όλο και περισσότερο καθώς οι οικονομίες βουλιάζουν διαρκώς στη δύνη της παγκόσμιας ύφεσης.
Η ιδέα της πληρωμής σε όλους τους πολίτες ένός άνευ όρων ποσού χρημάτων ως "βασικό εισόδημα" προέρχεται κυρίως από την ανάγκη να καταπολεμηθούν οι εγγενείς αιτίες της κοινωνικής και εισοδηματικής ανισότητας, της φτώχειας και του λεγόμενου κοινωνικού αποκλεισμού για τις εργαζόμενες τάξεις. Βρήκε πολλές εφαρμογές και σήμερα συνιστά τον πυρήνα των προτάσεων όσων αντιπαρατίθενται στην αδιέξοδη και καταστροφική λογική των "ποσοτικών χαλαρώσεων", όπου δεκάδες τρισεκατομμύρια διοχετεύονται στις κεφαλαιαγορές από τις κεντρικές τράπεζες.
Από την 1η Ιανουαρίου του 2017, ένα πείραμα για το «βασικό εισόδημα» άρχισε επίσημα στη Φινλανδία. Η κεντροδεξιά κυβέρνηση της Φιλανδίας βλέποντας την οικονομία της χώρας για πρώτη φορά σε τέτοια χάλια με την ανεργία και την φτώχεια να καλπάζουν σε επίπεδα πρωτοφανή για τη χώρα και τον πληθυσμό της, αποφάσισε να εισάγει πειραματικά ένα σχήμα "βασικού εισοδήματος".
Το πείραμα αυτό προβλέπει να καταβάλλεται σε άνεργους πολίτες της Φιλανδίας το εγγυημένο μηνιαίο ποσό των €560, με σκοπό τη μείωση της φτώχειας και την ενίσχυση της απασχόλησης. Σύμφωνα με τον Όλι Kangas της φιλανδικής κυβερνητικής υπηρεσίας KELA, η οποία είναι υπεύθυνη για τις κοινωνικές παροχές της χώρας, στη διετή δοκιμαστική εφαρμογή του "βασικού εισοδήματος" σε 2.000 τυχαία επιλεγμένους πολίτες που άρχισε την πρώτη ημέρα του έτους, θα λαμβάνουν ένα εγγυημένο μηνιαίο εισόδημα, με κεφάλαια που θα συνεχίσουν να ρέουν ανεξάρτητα από το κατά πόσο οι συμμετέχοντες εργάζονται ή όχι.
Τα χρήματα αυτά του "βασικού εισοδήματος", τα οποία είναι εγγυημένα ανεξαρτήτως εισοδήματος, πλούτου ή κατάστασης απασχόλησης των δικαιούχων, είναι αρκετά κάτω από το μέσο εισόδημα του ιδιωτικού τομέα στη Φινλανδία το οποίο ανέρχεται σε € 3.500 το μήνα. Παρ' όλα αυτά οι κυβερνητικές υπηρεσίες θεωρούν ότι είναι ένα ικανό εισόδημα ώστε να αντιμετωπιστεί η ακραία υλική στέρηση και η εξαθλίωση.
Η ιδέα, τουλάχιστον στη θεωρία, είναι ότι ένα καθολικό εισόδημα προσφέρει στον εργαζόμενο μεγαλύτερη ασφάλεια, ιδίως όταν οι συνθήκες στην αγορά εργασίας δημιουργούν συνθήκες έντασης της ανεργίας και της υποαπασχόλησης. Το "βασικό εισόδημα" θα επιτρέψει στους ανέργους να μην αποδέχονται δουλειές του ποδαριού, ούτε απαράδεκτες συνθήκες και όρους εργασίας.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές της Φιλανδίας οι 2.000 τυχεροί συμμετέχοντες στη μελέτη επιλέχθηκαν τυχαία, αλλά έπρεπε να λαμβάνουν επίδομα ανεργίας, ή επιδότηση του εισοδήματος. Τα χρήματα που καταβάλλονται μέσω του προγράμματος δεν θα φορολογούνται. Ενώ τα επιλεγμένα πρόσωπα θα συνεχίσουν να λαμβάνουν τα €560, ακόμη και μετά την απόκτηση δουλειάς.
Αν λοιπόν η Φιλανδία πειραματίζεται με το "βασικό εισόδημα" επειδή θέλει να αντιμετωπίσει την ανεργία της, η οποία κινείται στα πρωτοφανή για τη χώρα επίπεδα του 8%, αλλά και τον κοινωνικό αποκλεισμό, τότε τι θα πρέπει να κάνει μια χώρα σαν την Ελλάδα; Σημειώνουμε ότι μόνο οι υποαπασχολούμενοι στην Ελλάδα είναι όσοι οι άνεργοι στη Φιλανδία.
Η ιδέα του "βασικού εισοδήματος" μπορεί να εφαρμοστεί και να φέρει εξαιρετικά αποτελέσματα μόνο υπό ορισμένες θεμελιώδεις προϋποθέσεις: (α) Τα χρήματα να μην είναι προϊόν κρατικού δανεισμού και μάλιστα από το εξωτερικό. (β) Να μην προέρχονται από φορολογικές επιδρομές στο κοινό εισόδημα. (γ) Να συνδεθούν οργανικά με την ανάπτυξη του κοινωνικού κράτους, της κοινωνικής ασφάλισης και της κοινωνικής πρόνοιας. Διαφορετικά το "βασικό εισόδημα" είναι δώρο, άδωρο.
Προσωπικά δεν πιστεύω πώς θα ευτυχίσει η εφαρμογή του "βασικού εισοδήματος" στη Φιλανδία. Πρώτα-πρώτα γιατί είναι εξαιρετικά μικρό το δείγμα δικαιούχων πολιτών ώστε να συναχθούν συμπεράσματα για ολόκληρη την οικονομία μέσα στη διετία. Δεύτερο, το ευρώ δημιουργεί τέτοιες πιέσεις υπερχρέωσης τόσο στον κρατικό, όσο και στον ιδιωτικό τομέα της Φιλανδίας, που δεν επιτρέπει εκτεταμένη εφαρμογή του μέτρου.
Για να εφαρμοσθεί με αποτελεσματικότητα το "βασικό εισόδημα" θα πρέπει είτε η οικονομία που το εισάγει να διαθέτει το δικό της νόμισμα, είτε να διαθέτει ιδιαίτερους πόρους που μπορούν να διατεθούν για τον σκοπό αυτό. Τέτοιο παράδειγμα ιδιαίτερων πόρων είναι η Αλάσκα, η οποία εφαρμόζει το "βασικό εισόδημα" για όλους τους πολίτες της.
To Alaska Permanent Fund είναι ένα κατοχυρωμένο στο Σύνταγμα της συγκεκριμένης Πολιτείας μόνιμο ταμείο το οποίο διοικείται από μια κρατική εταιρεία, την Alaska Permanent Fund Corporation (APFC), η οποία Ιδρύθηκε στην Αλάσκα το 1976. Το ταμείο αυτό διαχειρίζεται τα εισοδήματα της Πολιτείας από τα κοιτάσματα πετρελαίου και αποδίδει ετήσιο μέρισμα σε κάθε πολίτη της Αλάσκα. Αρκεί να είναι μόνιμος κάτοικος της Πολιτείας.
Στην Ελλάδα σήμερα το "βασικό εισόδημα" δεν είναι απλά αναγκαίο ως ένας στοιχειώδης μηχανισμός αναδιανομής και προστασίας της εργασίας από την εξαθλίωση. Είναι πολύ περισσότερο αναγκαίο για την επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας.
Στην Ελλάδα οι αμοιβές της εξαρτημένης εργασίας δεν κατόρθωναν να ισοφαρίσουν τις μέσες κοινωνικά απαιτητές ανάγκες δαπανών διαβίωσης, όπως αυτές εκφράζονται από το κονδύλι της τελικής κατανάλωσης των νοικοκυριών. Στο διάγραμμα που παραθέτουμε φαίνεται πόσο υπολείπεται η αμοιβή ανά μισθωτό έναντι της τελικής κατανάλωσης του νοικοκυριού ανά απασχολούμενο για την περίοδο 1995-2015.
Παρά το γεγονός ότι έως το 2005 παρατηρείται μια σχετική μείωση της ψαλίδας ανάμεσα στη μέση αμοιβή της εξαρτημένης εργασίας και την τελική κατανάλωση των νοικοκυριών ανά απασχολούμενο στο -20%, κατόπιν ακολουθεί ο Καιάδας. Ιδίως μετά την εφαρμογή των μνημονίων υπό την κατοχή των δανειστών. Η αμοιβή της εξαρτημένης εργασίας ανά μισθωτό σήμερα υπολείπεται της τελικής κατανάλωσης ανά απασχολούμενο σχεδόν κατά 40%!
Ενώ το μερίδιο στο ΑΕΠ των αμοιβών εξαρτημένης εργασίας έχει κατρακυλήσει στο 32% από το 36% που ήταν το 2009-2010. Την ίδια ώρα που η μισθωτή απασχόληση ξεπερνά το 66% της συνολικής απασχόλησης στην ελληνική οικονομία. Η χρεοκοπία αυτή του μισθωτού νοικοκυριού είναι οργανικό στοιχείο της συνολικής χρεοκοπίας που ζούμε σήμερα, αλλά και της τριτοκοσμικής φτωχοποίησης της μεγάλης πλειοψηφίας.
Αν δεν αντιστραφεί από το πρώτο εικοσιτετράωρο αυτή η εισοδηματική κατάρρευση του εργαζόμενου νοικοκυριού, δεν υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης. Στην κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα δεν έχουμε περιθώρια να πειραματιστούμε. Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις. Κι αυτές είναι μονόδρομος. Οφείλουμε από το πρώτο εικοσιτετράωρο να εισάγουμε ένα "βασικό εισόδημα" για όλα τα νοικοκυριά κάτω από το όριο φτώχειας. Χωρίς αυτό δεν έχει νόημα να μιλάμε για ανάκαμψη επ' ωφελεία των πολλών.
1. Van Parijs, Philippe: Basic Income: A simple and powerful idea for the twenty-first century, Politics & Society; 32:1 (2004), pp. 7-38.

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

Βαρυσήμαντη Δήλωση του ΕΠΑΜ στους θεσμικούς; παράγοντες της Χώρας. Κλιμακούμενες πολιτικές πρωτοβουλίες!

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) εν όψει των δραματικών εξελίξεων στο Κυπριακό ζήτημα ανέλαβε συγκεκριμένες κλιμακούμενες πολιτικές πρωτοβουλίες, με αρχή την επίδοση Δήλωσης σε όλους τους θεσμικούς παράγοντες της χώρας μας, στον Κύπριο πρέσβη και ξεχωριστά στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, με τις θέσεις του ως προς την επερχόμενη διάσκεψη της 12ης Ιανουαρίου 2017 στη Γενεύη, θέτοντας όλους προ των ευθυνών τους.
Η επιδοθείσα Δήλωση έχει ως ακολούθως:
ΠΡΟΣ:
τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
κ. Προκόπη Παυλόπουλο
τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας
κ. Αλέξη Τσίπρα
τον Πρόεδρο της ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
κ. Νικόλαο Βούτση
- Κοινοποίηση προς:
κ. Κυριάκο Μητσοτάκη
Πρόεδρο Κ.Ο. ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
κ. Νικόλαο Μιχαλολιάκο
Πρόεδρο της Κ.Ο. ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
κα Φώφη Γεννηματά
Πρόεδρο της Κ.Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ
κ. Δημήτρη Κουτσούμπα
Πρόεδρο της Κ.Ο. Κ.Κ.Ε.
κ. Παναγιώτη Καμμένο
Πρόεδρο της Κ.Ο. ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
και Υπουργό ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
κ. Σταύρο Θεοδωράκη
Πρόεδρο της Κ.Ο. “ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ”
κ. Βασίλη Λεβέντη
Πρόεδρο της Κ.Ο. ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΩΩΝ
- Κοινοποίηση προς:
τον πρέσβυ της Κυπριακής Δημοκρατίας
κ. Κυριάκο Κενεβέζο
Θέμα: Δήλωση του Ε.ΠΑ.Μ. για την επερχόμενη διάσκεψη της 12ης Ιανουαρίου στη Γενεύη για το Κυπριακό.
Οι εξελίξεις στο Κυπριακό προσλαμβάνουν πλέον επικίνδυνες διαστάσεις και οι ευθύνες που επωμίζεται συνολικά το πολιτικό σύστημα της χώρας μας για τους δρομολογούμενους χειρισμούς, είναι κορυφαίες. Η όλη διαδικασία που ακολουθείται για την αντιμετώπιση του Κυπριακού είναι εκτός των προβλεπόμενων του διεθνούς δικαίου και παραμένει εγκλωβισμένη απόλυτα σε μια αποικιοκρατική προσέγγιση της Κύπρου.
Το Κυπριακό υφίσταται αποκλειστικά και μόνο ως ζήτημα στρατιωτικής εισβολής και κατοχής μέρους της εδαφικής επικράτειας ενός ανεξάρτητου κράτους, μέλους του ΟΗΕ, από την Τουρκία. Επομένως το μόνο ζήτημα που υφίσταται για τη διεθνή κοινότητα και τον ΟΗΕ, ως Κυπριακό πρόβλημα, είναι η ανατροπή του καθεστώτος κατοχής της εδαφικής επικράτειας της Κύπρου και η άμεση, άνευ όρων, αποχώρηση όλων των στρατιωτικών δυνάμεων της Τουρκίας, ως αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για την πραγματοποίηση όποιας διεθνούς συμφωνίας, με σκοπό την πλήρη αποκατάσταση της εδαφικής ακεραιότητας του κράτους της Κύπρου, καθώς και του ενιαίου και αδιαίρετου της Κυπριακής Δημοκρατίας για όλους τους πολίτες της ανεξάρτητα εθνοτικής, θρησκευτικής ή άλλης διαφοράς.
Τόσο ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, όσο και οι πολιτικές ηγεσίες των χωρών που εμφανίζονται ως ενδιαφερόμενα μέρη για την αντιμετώπιση του Κυπριακού, δεν πρέπει να ξεχνούν τα εξής θεμελιώδη, επειδή:
1ο“Εχει ουσιαστική σημασία να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα από ένα καθεστώς δικαίου, ώστε ο άνθρωπος να μην αναγκάζεται να προσφεύγει, ως έσχατο καταφύγιο, στην εξέγερση κατά της τυραννίας και της καταπίεσης," όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο προοίμιό της η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
2ο. "Όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Δυνάμει του εν λόγω δικαιώματος καθορίζουν ελεύθερα το πολιτικό τους καθεστώς και επιδιώκουν ελεύθερα την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική τους ανάπτυξη" σύμφωνα με το άρθρο 1 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα.
3o. "Η υποταγή των λαών σε ξένη υποτέλεια, κυριαρχία και εκμετάλλευση αποτελεί άρνηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου, είναι αντίθετη προς τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και αποτελεί εμπόδιο για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης και της συνεργασίας. Όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. δυνάμει του εν λόγω δικαιώματος καθορίζουν ελεύθερα το πολιτικό τους καθεστώς και επιδιώκουν ελεύθερα την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική τους ανάπτυξη. Η ανεπάρκεια της πολιτικής οικονομικής, κοινωνικής ή εκπαιδευτικής προετοιμασίας δεν πρέπει να χρησιμεύσει ως πρόσχημα για την καθυστέρηση της ανεξαρτησίας," όπως αναφέρουν τα άρθρα 1, 2 και 3 της Διακήρυξης για τη χορήγηση Ανεξαρτησίας σε Χώρες και Λαούς υπό καθεστώς Αποικίας.
4ο. "Όλοι οι λαοί έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Δυνάμει του εν λόγω δικαιώματος καθορίζουν ελεύθερα το πολιτικό τους καθεστώς και ελεύθερα επιδιώκουν την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική τους ανάπτυξη. Λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη κατάσταση των λαών υπό αποικιακή ή άλλης μορφής ξένη κυριαρχία ή ξένη κατοχή, η Παγκόσμια Διάσκεψη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αναγνωρίζει το δικαίωμα των λαών να προβούν σε οποιαδήποτε νόμιμη ενέργεια, σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, για να πραγματοποιήσουν το αναφαίρετο δικαίωμα της αυτοδιάθεσής τους. Η Παγκόσμια Διάσκεψη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου θεωρεί την άρνηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπογραμμίζει τη σημασία της αποτελεσματικής άσκησης του δικαιώματος αυτού. Σύμφωνα με τη Διακήρυξη των Αρχών του Διεθνούς Δικαίου περί φιλικών σχέσεων και της συνεργασίας μεταξύ των κρατών σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, αυτό δεν πρέπει να ερμηνεύεται ως έγκριση ή ενθάρρυνση σε οποιαδήποτε ενέργεια που θα διαμελίσει, θα βλάψει, εν όλω ή εν μέρει, την εδαφική ακεραιότητα ή την πολιτική ενότητα των κυρίαρχων και ανεξάρτητων κρατών σύμφωνα με την αρχή των ίσων δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών και, συνεπώς, από μια κυβέρνηση που εκπροσωπεί το σύνολο του λαού που ανήκει στο έδαφος, χωρίς καμία απολύτως διάκριση" όπως σαφώς αναφέρει το άρθρο 2 της Δήλωσης της Βιέννης που εγκρίθηκε από την Παγκόσμια Διάσκεψη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στις 25 Ιουνίου 1993.
Η Κύπρος υπήρξε αποικία της Βρετανίας στην οποία δεν επετράπη ποτέ να ασκήσει ελεύθερα και ανεμπόδιστα το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Η επιβολή στην Κύπρο ενός καθεστώτος προτεκτοράτου υπό την εγγύηση προστάτιδων δυνάμεων, παραβίασε κάθε έννοια πρωτογενούς διεθνούς δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεταπολεμικά. Έδωσε επίσης το πρόσχημα στην εισβολή και κατοχή από την Τουρκία περίπου του 1/3 του εδάφους της Κυπριακής δημοκρατίας.
43 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή δεν μπορεί η Κύπρος να συνεχίζει να αντιμετωπίζεται με όρους δικαίου της αποικιοκρατίας. Δεν μπορεί να θεωρείται ως τετελεσμένο η στρατιωτική εισβολή και κατοχή ανεξάρτητου κράτους μέλους του ΟΗΕ. Καμιά δύναμη, όπως η Τουρκία, που ασκεί κατοχή σε εδαφική επικράτεια άλλου κράτους, χωρίς ούτε καν να έχει τηρήσει τους κανόνες δικαίου του πολέμου, αλλά και της κατοχής σύμφωνα με τη Συνθήκη της Γενεύης του 1949, δεν μπορεί να θέτει αιτήματα, όρους και απαιτήσεις.
Είναι επίσης αδιανόητο να αναγνωρίζονται "ιστορικά δικαιώματα" σε κατακτητές και αποικιοκράτες πάνω στη διευθέτηση του Κυπριακού. Μόνον ο λαός της Κύπρου έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να καθορίσει ελεύθερα και χωρίς εξωτερικές πιέσεις, τετελεσμένα ή δεσμεύσεις -πέραν αυτές του διεθνούς δικαίου- το εσωτερικό καθεστώς της χώρας του, την οικονομική, κοινωνική και πολιτική ανάπτυξή του.
Κάθε άλλη προσπάθεια να διαμορφωθεί το εσωτερικό καθεστώς και τα σύνορα της Κύπρου στο εξωτερικό στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε ξένες δυνάμεις ερήμην του Κυπριακού λαού, συνιστά βάναυση προσβολή του πυρήνα του σύγχρονου δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και γι' αυτή την βάναυση προσβολή είναι υπόλογες όλες οι πολιτικές ηγεσίες που προωθούν τέτοιες διαδικασίες για το Κυπριακό. Συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών ηγεσιών της Ελλάδας και της Κύπρου.
Υπόλογες όχι μόνο πολιτικά απέναντι στους λαούς τους, αλλά και ποινικά για την κατάφωρη παραβίαση του πυρήνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Κυπρίων.
Το Ε.ΠΑ.Μ. εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την επικείμενη, διεθνή, διάσκεψη της Γενεύης για το κυπριακό που προγραμματίζεται, ως και την απαίτηση να προηγηθεί διμερής συνάντηση στη Γενεύη μεταξύ του πρωθυπουργού της Ελλάδος και του πρόεδρου της Τουρκίας. Το Ε.ΠΑ.Μ. ξεκαθαρίζει πώς η εν λόγω διαδικασία συνιστά παραβίαση των βασικών αρχών και διατάξεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και διαιωνίζει το δίκαιο της αποικιοκρατίας και των πολεμικών τετελεσμένων σε βάρος της Κύπρου και των Κυπρίων, ανοίγοντας, ταυτόχρονα, το δρόμο για την αναθεώρηση των συνόρων με τη βία, ή, με την απειλή χρήσης βίας.
Μπροστά σε αυτήν την καινούργια και άκρως επικίνδυνη εξέλιξη που μας εμπλέκει σε πρωτοφανείς τυχοδιωκτικούς και απρόβλεπτους κλυδωνισμούς, το Ε.ΠΑ.Μ. συναισθανόμενο το μέγεθος της εθνικής του ευθύνης:
α) Καταγγέλλει τα επικίνδυνα παιχνίδια που παίζονται πίσω από την πλάτη και ερήμην των λαών σε σκοτεινούς διαδρόμους της διπλωματίας των μεγάλων δυνάμεων.
β) Καταγγέλλει το ύποπτο, επικίνδυνο και βεβιασμένο της επανέναρξης των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη, σε μία καταστρεπτική πενταμερή διάσκεψη, με την Κυπριακή Δημοκρατία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως ελληνοκυπριακή κοινότητα(!)
γ) Καταγγέλλει τη μεθοδευόμενη ακύρωση της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη μετατροπή της Κύπρου σε ένα διαμελισμένο κράτος υπό ξένη κηδεμονία.
Kαι προειδοποιεί όλες τις πλευρές ότι έχουν στο ακέραιο τόσο την πολιτική, όσο και την ποινική ευθύνη που προκύπτει από την κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων ενός λαού σαν αυτόν της Κύπρου. Το Ε.ΠΑ.Μ. δεν πρόκειται να αποδεχθεί κανενός είδους "λύση" του Κυπριακού στη λογική της αποικιοκρατίας και των τετελεσμένων της Τουρκίας. Θα συνεχίσει να μάχεται για το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του Κυπριακού λαού, χωρίς ξένες κατοχές, στρατεύματα, προστάτιδες δυνάμεις και κηδεμονία.
Καλούμε ιδιαίτερα τις πολιτικές ηγεσίες και τα κόμματα σε Ελλάδα και Κύπρο να αναλογισθούν τις ευθύνες τους απέναντι στους λαούς τους, να μην συμμετάσχουν στην προγραμματισμένη Διάσκεψη και να ανακόψουν τις όποιες δρομολογημένες διαδικασίες.
Το Ε.ΠΑ.Μ. διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση, ότι θα υπερασπίζεται το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών και την υποχρέωσή τους να το διεκδικήσουν έναντι όσων το επιβουλεύονται.
Αθήνα, 4 Ιανουαρίου 2017
Για το ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ( Ε.ΠΑ.Μ.)
Δημήτρης Καζάκης
Γενικός Γραμματέας