Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2020

 

Δελτίο Τύπου

Όπως είχαμε ανακοινώσει στις 20/2/2020, ο Πρόεδρος του ΕΠΑΜ, Δημήτρης Καζάκης, ανακοινώθηκε επίσημα ότι είναι ανάμεσα στους υποψηφίους για το βραβείο Αλμπέρ Καμύ (I Premi Mediterrani Albert Camus Incipiens). Οι 16 υποψήφιοι που επιλέχθηκαν για να διαγωνιστούν για το βραβείο έχουν αναρτηθεί στην επίσημη ιστοσελίδα της διοργάνωσης όπου, μεταξύ άλλων, καλούνται οι φίλοι των υποψηφίων να ψηφίσουν για τον υποψήφιο που προτιμούν.

Σκοπός του βραβείου είναι η αναγνώριση και απότιση τιμής στο έργο δημιουργών που έχουν εισάγει στον δημόσιο λόγο μια πρωτότυπη, επαναστατική και ρηξικέλευθη σκέψη, εκτός κατεστημένου, ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο νέους δρόμους στον δημόσιο διάλογο.

Δέκα έξι έργα αντίστοιχων υποψηφίων, έργα που αντικατοπτρίζουν το έργο ζωής των υποψηφίων που επιλέχθηκαν να  ανταγωνισθούν για το βραβείο I Premi Mediterrani Albert Camus Incipiens, εστιάζουν σε θέματα όπως οι πρόσφυγες, ο πόλεμος της Συρίας, ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η σημασία των γυναικών στα κινήματα αντίστασης, η ομοφυλοφιλία, η μετανάστευση και η κατάχρηση εξουσίας που απορρέει από την κοινωνικο-υγιεινή κρίση της πανδημίας COVID-19.

Οι υποψήφιοι είναι από χώρες της Μεσογείου, Ελλάδα, Λιβύη, Συρία, Τυνησία, Ισπανία, Μαρόκο, Γαλλία, Λίβανος, Αλγερία και Αίγυπτος. Η τελική επιλογή και η ανάδειξη του υποψηφίου που θα βραβευθεί θα γίνει στις 30 Σεπτεμβρίου 2020 στην πόλη Μανόρκα της Ισπανίας.

Τα μέλη και οι φίλοι του ΕΠΑΜ και όλοι όσοι εμπνεόμαστε από το λόγο και το έργο του Δημήτρη Καζάκη είμαστε υπερήφανοι! Τον συγχαίρουμε θερμά και του ευχόμαστε καλή επιτυχία στην υποψηφιότητά του που δικαιώνει τον αγώνα και το έργο του!

Στηρίζουμε την υποψηφιότητα του Δημήτρη Καζάκη, ψηφίζοντας εδώ: https://www.trobadescamus.com/en/candidatos-incipiens/

Αθήνα, 8 Σεπτεμβρίου 2020
Το Γραφείο Τύπου του ΕΠΑΜ


 

Τοποθέτηση του Τομέα Υγείας του ΕΠΑΜ

Τα μοριακά τεστ για τον SARS-COV-2 ονομάζονται αυτά που βασίζονται στην μοριακή ανίχνευση του γενετικού υλικού του ιού. Η τεχνική αυτή είναι σχεδιασμένη να “πιάνει” μικρά κομμάτια γενετικού υλικού σε πολύ μικρές ποσότητες από ένα δείγμα και στη συνέχεια να τα πολλαπλασιάζει με εκθετικό ρυθμό, προκειμένου να μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ή όχι την ύπαρξή τους. Αυτό σημαίνει ότι πολύ μικρές ποσότητες ιικού φορτίου μπορούν να ανιχνευθούν, χωρίς απαραίτητα να ξέρουμε με ασφάλεια εάν αυτές αντιστοιχούν σε αληθώς-θετικούς φορείς του ιού, ψευδώς-θετικούς ή ψευδώς-αρνητικούς. Γι’ αυτό και τα αποτελέσματα του RT-PCR είναι ένα μέρος μόνο των κριτηρίων (και όχι το αποκλειστικό κριτήριο) που χρησιμοποιεί ο ΕΟΔΥ για να αποφασίσει ποιο ιατρικό πρωτόκολλο θα ακολουθηθεί, όσον αφορά στην αντιμετώπιση των εκάστοτε “κρουσμάτων”.

Η χρήση αυτής της τεχνικής ως αποκλειστικού δείκτη για το εάν κάποιος έχει COVID-19 ή όχι είναι πρωτοφανής, απ’ όσο γνωρίζουμε. Κανονικά, υπάρχει ο διαχωρισμός μεταξύ μόλυνσης και ασθένειας. Μόλυνση είναι όταν ανιχνεύεται ένας ιός (όπως π.χ. με το PCR τεστ) και ασθένεια είναι όταν υπάρχουν και τα κλινικά συμπτώματα. Καθημερινά μολυνόμαστε με διάφορους ιούς, όμως πολύ σπάνια ασθενούμε, γιατί το ανοσοποιητικό μας σύστημα τους καταπολεμάει αποτελεσματικά. Συνεπώς, είναι λάθος και παραπλανητικό να χαρακτηρίζεται ως “κρούσμα” κάποιος που βρέθηκε θετικός στο τεστ PCR, χωρίς να παρουσιάζει τα κλινικά συμπτώματα της ασθένειας.

Και κάτι ακόμα, προτού εξετάσουμε την αξιοπιστία των τεστ: ακόμα και αν συνεχίσουμε να θεωρούμε τους θετικούς στο τεστ ως “κρούσματα”, πώς ξέρουμε ότι αυτός ο αριθμός κρουσμάτων είναι υψηλός ή χαμηλός; Πότε ξαναέγιναν στον γενικό πληθυσμό τεστ PCR σε τέτοια κλίμακα, όχι μόνο για τους υπόλοιπους κορωνοϊούς που πάντα κυκλοφορούσαν, αλλά ακόμα και για τους ιούς της κοινής γρίπης; Απ’ όσο θυμόμαστε, ποτέ. Συνεπώς, δεν έχουμε μέτρο σύγκρισης για να ξέρουμε αν τα νούμερα που μας λένε είναι μεγάλα ή όχι. Και φυσικά, μην ξεχνάμε το γεγονός ότι, στο τέλος, αυτό που μετράει για την επικινδυνότητα μιας ασθένειας είναι το πόσοι νοσηλεύονται με την ασθένεια και πόσοι πεθαίνουν από αυτήν. Δύο πράγματα που δεν τα ακούμε πλέον στις ειδήσεις.

Σχετικά με τα ίδια τα τεστ PCR για τον κορωνοϊό SARS-CoV-2, υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι η αξιοπιστία τους είναι χαμηλή, καθώς το ποσοστό των λανθασμένων θετικών αποτελεσμάτων είναι πολύ μεγάλο. Λανθασμένο θετικό θεωρείται ένα δείγμα που είναι αρνητικό για τον κορωνοϊό, αλλά το τεστ το βγάζει θετικό. Είναι χαρακτηριστική η μελέτη του Wernike et al. (2020) που υπολογίζει ότι μόνο στη Γερμανία, τα λάθος θετικά αποτελέσματα για τον κορωνοϊό τον Απρίλιο του 2020, αποτελούσαν από το 20% μέχρι και το 50% των δημοσιευμένων “κρουσμάτων”. Παρομοίως και στη Σουηδία, όπου χιλιάδες θετικά τεστ χαρακτηρίστηκαν λανθασμένα.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό των τεστ PCR, που περιορίζει την αξιοπιστία τους, είναι ότι είναι χρονο-εξαρτώμενα.

Με απλά λόγια, εάν η εκδήλωση των συμπτωμάτων, τα οποία σχετίζονται με τη συσσώρευση ιικού φορτίου, ακολουθούν χρονικά μια καμπύλη σε σχήμα καμπάνας, τότε τα μοριακά τεστ μπορούν να αναγνωρίσουν με απόλυτη ασφάλεια τους θετικούς στον ιό, μόνο τις μέρες που αντιστοιχούν στην κορυφή της καμπύλης (δηλαδή κατά την κορύφωση των συμπτωμάτων, ένα 10ήμερο περίπου, όπως φαίνεται και στο γράφημα που επισυνάπτουμε) αλλά με μικρότερη τους θετικούς και ακόμη μικρότερη τους αρνητικούς στον ιό τις μέρες πριν την κορύφωση των συμπτωμάτων και τις μέρες μετά (δηλαδή τα δύο άκρα της χρονικής καμπύλης των συμπτωμάτων). Δείτε για παράδειγμα την μελέτη του Kucirka et al. (2020). Γι’ αυτό και οι οδηγίες του ΕΟΔΥ λένε ότι αν υποπτεύεται κάποιος ότι ίσως έχεις τον ιό, πρέπει να περιμένει 3-5 μέρες πριν κάνει το τεστ…

(Πηγή εικόνας LaMarca et al. 2020)

Μας λένε δηλαδή ότι πρέπει να αρρωστήσουμε πρώτα καλά και μετά θα μας ανιχνεύσουν τον ιό. Από τη μία αυτό είναι λογικό, αλλά από την άλλη, απέχει πολύ από την πλήρη επιδημιολογική εικόνα που χρειαζόμαστε για να υπολογίσουμε το ρυθμό μεταδοτικότητας και θνησιμότητας του ιού, ακόμα κι αν τα τεστ επαρκούσαν για όλο τον πληθυσμό.

Πέρα από τη χρονική φάση μόλυνσης στην οποία βρίσκεται ο κάθε ασθενής, η αξιοπιστία των τεστ αυτών μεταβάλλεται επίσης ανάλογα με τα αντιδραστήρια/εξοπλισμό και τον τρόπο ανάλυσης των παραγόμενων δεδομένων (το τελευταίο έχει σχέση με τον τρόπο που ορίζει το κάθε εργαστήριο τι είναι θετικό σήμα και τι είναι αρνητικό). Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα διαγνωστικών εργαστηρίων της Γερμανίας, που στις αρχές Απριλίου άλλαξαν τον ορισμό του θετικού τεστ PCR «σύμφωνα με τις συστάσεις του Π.Ο.Υ». Μέχρι πρότινος έλεγχαν για την ύπαρξη δύο γονιδίων σε κάθε δείγμα. Το πρώτο γονίδιο ήταν το Ε, το οποίο βρίσκεται σε όλους τους κορωνοϊούς, και το δεύτερο γονίδιο ήταν το ORF1, το οποίο ήταν ειδικό για τον SARS-CoV-2. Τον Απρίλιο όμως, αποφάσισαν να ελέγχουν μονάχα για το γονίδιο Ε. Από τότε, αν το τεστ βγαίνει θετικό, τότε ο ασθενής θεωρείται κρούσμα του νέου κορωνοϊού, χωρίς όμως να γνωρίζουν αν έχει κάποιον άλλον κορωνοϊό ή τον πρόσφατο.

Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι απολύτως αυθαίρετη η απόφαση να μπαίνουν σε καραντίνα όσοι έχουν θετικό αποτέλεσμα σε τεστ PCR, τόσο για τους λόγους που προαναφέραμε όσο και για το γεγονός ότι δεν έχει αποδειχθεί ότι κάποιος που είναι θετικός στο τεστ, αλλά χωρίς συμπτώματα, μπορεί να μεταδώσει τον ιό και να κολλήσει άλλους ανθρώπους.

Για την περίπτωση της Ελλάδας, δείτε επίσης το πολύ ενημερωτικό βίντεο του Γερμανού γιατρού Bodo Schiffmann.

Γι’ αυτό, τα τεστ PCR θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο επικουρικά για την διάγνωση του νέου κορωνοϊού και όχι ως το απόλυτο κριτήριο και τον χρυσό κανόνα για το αν κάποιος έχει COVID-19 ή όχι.

Αναφορές:

Wernike, K, Keller, M, Conraths, FJ, Mettenleiter, TC, Groschup, MH, Beer, M. Pitfalls in SARS‐CoV‐2 PCR diagnostics. Transbound Emerg Dis. 2020; 00: 1– 5. https://doi.org/10.1111/tbed.13684

Variation in False-Negative Rate of Reverse Transcriptase Polymerase Chain Reaction–Based SARS-CoV-2 Tests by Time Since Exposure, Lauren M. Kucirka, Stephen A. Lauer, Oliver Laeyendecker, Denali Boon, and Justin Lessler, Annals of Internal Medicine 2020 173:4, 262-267

La Marca A, Capuzzo M, Paglia T, Roli L, Trenti T, Nelson SM. Testing for SARS-CoV-2 (COVID-19): a systematic review and clinical guide to molecular and serological in-vitro diagnostic assays. Reprod Biomed Online. 2020;41(3):483-499. doi:10.1016/j.rbmo.2020.06.001

Αθήνα, 8 Σεπτεμβρίου 2020
Ο Τομέας Υγείας του ΕΠΑΜ

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2020


 

Διαπραγματεύσεις εκχώρησης εδαφικής κυριαρχίας, υπό την «αιγίδα» της Ε.Ε.

Ανακοίνωση της Π.Γ. του ΕΠΑΜ

 

Στην πρόσφατη συνάντησή τους στη θερινή κατοικία του κ. Μακρόν στο Μπεργανσόν, οι ηγέτες Γερμανίας και Γαλλίας, Άντζελα Μέρκελ και Εμμάνουελ Μακρόν, αναφέρθηκαν στις «εντάσεις» και τις «συγκρούσεις» στην Ανατολική Μεσόγειο. Μερίδα του εγχώριου τύπου χαιρέτισε τις δηλώσεις αυτές, ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας έστειλαν «σαφές μήνυμα» στην Τουρκία.

 

Πιθανόν, αυτό που ενθουσίασε τόσο τα εγχώρια καθεστωτικά ΜΜΕ να ήταν οι γενικόλογες αναφορές των δύο ηγετών στον «σεβασμό της κυριαρχίας» ή η κάπως πιο «τολμηρή» έκφραση της κ. Μέρκελ που χαρακτήρισε ως «επίθεση» τις ενέργειες της Τουρκίας. Ακόμα όμως και αυτός ο χαρακτηρισμός, δεν εμπόδισε την κ. Μέρκελ να κρατήσει ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε επιτιθέμενο και θύμα, τονίζοντας την ανάγκη για διάλογο και διαπραγματεύσεις μεταξύ των «εμπλεκομένων».

 

«Δεν θα δεχθούμε επιθέσεις εναντίον της κυριαρχίας χωρών μελών. Πιστεύουμε ότι τα προβλήματα πρέπει να επιλύονται μέσω του διαλόγου και όχι μέσω της κλιμάκωσης και της έντασης και αυτό ισχύει για όλους τους εμπλεκόμενους», είπε η κ. Μέρκελ.

 

Το ποιο μπορεί να είναι το περιεχόμενο ενός διαλόγου μεταξύ επιτιθέμενου και θύματος, έρχεται να το διευκρινίσει δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας ΤΑΖ. Σύμφωνα με αυτό, «η Ελλάδα πιστεύει ότι δεν χρειάζεται να κάνει συμβιβασμούς, έχοντας την κάλυψη της ΕΕ και κυρίως της Γαλλίας. Αυτό είναι που κάνει την κατάσταση τόσο επικίνδυνη.» Και συνεχίζει, λέγοντας ότι οι «συγκρούσεις» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας «δεν μπορούν να επιλυθούν υποχωρώντας απλώς, όπως κάνει η ελληνική κυβέρνηση, μέχρι τις δήθεν νόμιμες θέσεις της, που υποτίθεται ότι καλύπτονται από το Δίκαιο της Θάλασσας. Πρώτον, τα κυριαρχικά δικαιώματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα και δεύτερον, οι νομικές λύσεις είναι μόνο τότε πιθανές όταν και τα δύο μέρη έχουν την πολιτική βούληση να συμφωνήσουν.» Με δυο λόγια, για να βρεθεί λύση, η Ελλάδα πρέπει να υποχωρήσει πέρα από τις νόμιμες θέσεις της και να μη βασίζεται στην υποστήριξη των «εταίρων» μας στην ΕΕ!

 

Δεδομένου ότι:

-       Το τελευταίο διάστημα διεξάγεται έντονη μυστική διπλωματία, μέσω κρυφών τριμερών συναντήσεων, όπου συμμετέχει η δ/ντρια του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού, Ε. Σουρανή, το περιεχόμενο των οποίων δεν φτάνει ποτέ στα αυτιά του ελληνικού λαού, παρά μόνο μέσω του τουρκικού τύπου,

-       Τις επόμενες μέρες αναμένεται επίσκεψη του Γερμανού Υπουργού Εξωτερικών στην Αθήνα, προκειμένου να διαμεσολαβήσει για την έναρξη των «διαπραγματεύσεων» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας,

Καλούμε τον ελληνικό λαό να αντιδράσει άμεσα και να απορρίψει κάθε διαπραγμάτευση με την Τουρκία και κάθε επέμβαση της Γερμανίας, και οποιουδήποτε τρίτου κράτους, στις εσωτερικές μας υποθέσεις.

 

Η παρέμβαση της Γερμανίας σε θέματα εσωτερικής δικαιοδοσίας είναι παράνομη, σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Τέτοιο δικαίωμα παρέμβασης δεν έχει ούτε ο ΟΗΕ κατά άρθρο 2 παρ. 7 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Επίσης η Γερμανία με την παραπάνω παρέμβασή της παραβιάζει την αρχή της κυρίαρχης ισότητας όλων των κρατών – μελών του ΟΗΕ, σύμφωνα με το άρθρο 2 και 3 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

 

Καλούμε επίσης τον ελληνικό λαό να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς περιλαμβάνουν οι «υποχωρήσεις» που μας ζητά να κάνουμε η Γερμανία. Για διευκόλυνση, θα τις συνοψίσουμε εδώ, και μας συγχωρείτε για την εκτενή αναφορά σε άρθρα και διατάξεις, αλλά, ως εδώ και μη παρέκει!

Το γερμανικό κράτος ζητά από το ελληνικό κράτος να μην εφαρμόσει τις διατάξεις της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (ΣΔΘ) του 1982, σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του ελληνικού παράκτιου κράτους, ως κράτους – μέλους αυτής της Σύμβασης.

Δηλαδή:

-       Να μην ασκήσει το προβλεπόμενο στο άρθρο 3 κυριαρχικό της δικαίωμα μονομερούς επέκτασης της χωρικής θάλασσας στα 12 ναυτικά μίλια και μονομερούς χάραξης θαλασσίων συνόρων - οριοθέτησης με την εφαρμογή της μέσης γραμμής, και με κοινοποίηση πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 2 της ΣΔΘ του 1982.

-       Να μην ασκήσει το προβλεπόμενο κυριαρχικό της δικαίωμα μονομερούς υιοθέτησης ΑΟΖ με το ανώτατο επιτρεπτό όριο των 200 ναυτικών μιλίων και μονομερή οριοθέτηση με κοινοποίηση πίνακα γεωγραφικών συντεταγμένων στον ΓΓ του ΟΗΕ, κατά τα άρθρα 55 και 75 παρ.2 της ΣΔΘ του 1982.

-       Να μην εφαρμόσει τις διατάξεις  του κανόνα του άρθρου 121 παρ. 2 της ΣΔΘ του 1982, ότι τα ελληνικά νησιά ανεξάρτητα από το μέγεθος τους, είτε μεμονωμένα  νησιά ή σε συστάδα, όπως και οι νησίδες, έχουν πλήρη δικαιώματα στις θαλάσσιες ζώνες υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ  όπως κάθε χερσαίο-ηπειρωτικό έδαφος, κατά το άρθρο 121 της ΣΔΘ του 1982,  όπως επιβεβαιώνεται από τη διεθνή πρακτική των κρατών.

-       Ζητά η Γερμανία να δεχθούμε την απουσία-εξαφάνιση ελληνικών νησιών, εναρμονιζόμενοι με το τουρκολυβικό μνημόνιο, πού θεωρεί ότι τα ελληνικά νησιά στην ανατολική Μεσόγειο δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη για τον καθορισμό των θαλασσίων συνόρων σε αυτή τη περιοχή, παρότι έλαβε υπόψη του τουρκικά νησιά και βράχους ως γραμμές βάσης για τη χάραξη της  γραμμής ίσης απόστασης, κατά το άρθρο 1 παρ. 3  του Μνημονίου και το Παράρτημά του.

-       Να μην σεβαστεί και να μην εφαρμόσει το ελληνικό κράτος το δικαίωμα αυτοδιάθεσης και  το ανθρώπινο δικαίωμα να απολαμβάνει ο παράκτιος νησιωτικός λαός τους φυσικούς πόρους της θαλάσσιας περιοχής του για την αξιοπρεπή διαβίωση του και της οικογενείας του.

Ενόψει της ψηφοφορίας στη Βουλή την Πέμπτη 27/8 των συμφωνιών που σύναψε η κυβέρνηση της ΝΔ με την Ιταλία και την Αίγυπτο, υπενθυμίζουμε στους Έλληνες βουλευτές ότι η εκχώρηση εδαφικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων συνιστά εσχάτη προδοσία, γεγονός που θα φροντίσουμε να μην περάσει ούτε απαρατήρητο, αλλά ούτε και ατιμώρητο!

Αθήνα, 24 Αυγούστου 2020

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ